ช่วงปิดเทอมหลานสาวมาเที่ยวกรุงเทพครับ
เลยพาไปตีแบดที่สนามเด็กเล่น
แต่หลานตีไม่เป็นเลย เสริฟไม่ได้ ตีไม่โดน เซ็งไก่ไป
ผมเลยพาไปซ้อมที่สนามเสียตัง
เห็นมีโค้ชประจำสนามอยู่ ผมก็ขี้เกียจสอนเองเลยเข้าไปถามราคา
แล้วถามหลานสาวตัวน้อยว่าอยากเรียนมั้ย เค้าก็บอกว่าโอเคนะ
แต่ก็ยังตีน้อคเล่นกะหลานไปเรื่อยๆครับ วันต่อมาผมเอาลูกขนไก่มาเทให้ซ้อมเสริฟลูก ไปคว้าโต๊ะเล็กๆข้างสนามมาวางเรียงลูกไว้
จนเริ่มเสริฟเองได้ แต่ยังตีย้องๆแย้งๆ อยู่
ผมก็ถามว่าพร้อมยัง ไปเรียนตีกะโค้ชได้แล้วนะ แต่คราวนี้หลานสาวผมบอกไม่เรียนแล้วเพราะกลัว โค้ชดุ คือแกมองโค้ชสอนสนามข้างๆตลอด

ผมก็เฉยๆอ่ะ ไม่เรียนก็ไม่เรียน ก็ตีกะผมเรื่อยๆ จนวันนึงโค้ชมาสอนข้างๆสนามผม แล้วหลานผมเอาลูกมาเรียงฝึกเสริฟ วันเดียวกัน
โค้ชก็บอกผมว่าเอาโต๊ะของสนามมาวางในคอร์ดไม่ได้นะเดี๋ยวสนามเขาพัง ป้าที่ดูแลคอร์ดจะมาว่า
ผมก็ขอโทษไปแล้วก็มาตีน้อคกันธรรมดา
ก่อนกลับบ้านผมก็แวะเข้าไปทักทายโค้ช บอกว่าหลานสาวไม่ยอมเรียนด้วยเพราะกลัวโค้ชดุ
โค้ชตอบกลับมาว่า "เอาที่สะดวกเลยครับ"

คือตอนนี้ผมก็อยากเรียนแบดแต่ว่า คำพูดที่โค้ชพูดติดใจผมตลอดมา..
คนที่ใช้คำนี้มันมีความหมายแฝงอย่างอื่นรึเปล่าครับ ผมก็ไม่กล้าเรียนกะเขาเพราะชักไม่แน่ใจว่าเขาคิดยังไงกับเราดิ