สวัสดีนะคะ ชาว pantip กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของหนูค่ะ
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่า ชื่อกระทู้ ไม่ใช่ความรักของวัยรุ่นหรือเชิงชู้สาวแต่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในครอบครัว
มาเข้าเรื่องกันนะคะ ตอนนี้หนูอายุ 18 ปีค่ะ ครอบครัวหนูมี 5 คน มีพ่อ แม่ ย่า หนูและน้องชาย
แต่ครอบครัวของหนูเป็นเหมือนบ้านแตกแสลกขาด นานๆทีถึงจะอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา คือพ่อกับแม่หนูต้องไปทำไร่ ทำนา
ที่ภาคอีสาน ครอบครัวของหนูอยู่ภาคใต้ (พ่อเป็นคนภาคใต้ แม่เป็นคนภาคอีสาน) ปีๆนึงพ่อกับแม่ต้องขึ้นไปภาคอีสานประมาณ 6-7 เดือน
หนูต้องอยู่กับปู่กับย่า ตั้งแต่อายุ 7 ขวบ แต่ปู่เสียชีวิตตั้งแต่หนูอายุได้ 13 ปี หลังจาก 13 ปี หนูก็อยู่กับย่ากับน้องชาย อายุต่างกับหนู 3 ปี
หนูเข้าใจพ่อแม่ค่ะ ต้องไปทำงานหาเงิน เหตุที่ไปทำภาคอีสานคือ เป็นบ้านเก่าแม่ และมีที่ดินอยู่แล้ว
สรุปตอนนี้ หนูอายุ 18 ปี น้องชายอายุ 15 ปี หนูก็สอบเข้ามหาลัยได้แล้ว กำลังรอเปิดภาคเรียน ซึ่งก็พร้อมกันกับน้องชายที่จบ ม.3
และกำลังจะเข้าเรียนที่ใหม่ ซึ่งเป็นโรงเรียนที่อยู่ในจังหวัดเดียวกันแต่คนละอำเภอ ก่อนที่น้องชายจะได้เข้าเรียน หนูนี้แหล่ะค่ะที่เป็นทั้งพี่สาวและแม่
พาไปสมัครเรียน พาไปซื้อชุด นร. และอื่นๆ พ่อแม่ส่งเงินให้ผ่านธนาคาร คือเลี้ยงด้วยเงินจริงๆ แต่ด้วยความที่เป็นพี่ค่ะ ก็ต้องทำ
ไม่ว่าอะไรหนูก็เสียสละให้น้องหมด หนูรักน้องมากค่ะ ให้น้องได้ทุกอย่าง เสื้อผ้าก็ซักให้ อยากกินอะไรหนูก็พาไปกิน ไม่เคยบ่น
เรื่องน้องไม่ค่อยมีปัญหาอะไรมากค่ะ มาถึงเรื่องย่า เป็นเรื่องที่หนูรู้สึกท้อแท้ใจว่าทำไมไม่มีใครสงสารหนูบ้างเลย
ตอนนี้ ย่าอายุ 78 ปี ยังสดใสแข็งแรง หนูรักย่านะคะ แต่หนูก็อดเสียใจไม่ได้ ตอนนี้หนู่ทำงาน 8.00-17.30น. ตอนเย็นหนูต้องเข้าบ้านเลย
พ่อห้ามไม่ให้ไปไหนเพื่อดูแลย่า พ่อบอกว่าย่าแก่แล้ว เอาใจหน่อย น้องก็ต้องไปอยู่หอ กลับบ้านวันศุกร์ไม่ก็วันเสาร์ หนูมีเวลาได้ออกข้างนอก
เจอเพื่อนฝูงแค่ 1 วัน คือวันเสาร์ ประจำ จ-ศ พ่อจะจ้างยาติสนิทมีอยู่เป็นเพื่อนย่า 9.00-17.00น. หนูกลับมาจากที่ทำงานหนูเหนื่อยนะคะ
แต่หนูก็ต้องกลับมาบีบ กลับมานวดให้ย่า ตามที่พ่อสั่งไว้ หนูก็ต้องทำ
มีหลายคนนะคะ ชมว่าหนูเก่ง พาน้องไปสมัครเรียน ไปนู้นไปนี่ ดูแลบ้านดูแลน้องและย่า แต่ก็ยังมายาติอีกหลายๆคนรู้ว่า หนูเป็นหลานที่ย่าไม่รัก
ที่มาก็คือ ย่ารักลุงมากกว่าพ่อค่ะ ลุงมีลูกชาย 2 คน พ่อหนูมีลูก 2 คนคือหนูและน้องชาย ด้วยความที่พ่อรักย่ามาก ยอมทำทุกอย่างให้ย่าสบาย
ในทางกลับกันลุงไม่เคยมาหาย่าเลย ปีละ 10 ครั้งได้มั้ง ย่าก็ยังรักลุง ย่าอยู่กับครอบครัวหนู แต่ยกยอแต่ครอบครัวลุง ยกยอลูกชายทั้ง 2 ของลุง
เวลาย่าเรียกลูกของลุง เรียกลูกๆๆๆ เวลาเรียกหนู อี..(ตามด้วยชื่อ) หรือ แต่น้องชายหนูโชคดีหน่อย ที่ย่ายังรักและเอ็นดู ย่ารักหลานผู้ชายมากก
หนูพิมพ์ไปร้องไปค่ะ รู้สึกน้อยใจเหลือเกิน ทำไมย่าไม่รักและเอ็นดูหนูบ้าง หนูอยู่กับย่า ดูแลย่า ทั้งบีบทั้งนวด เอาใจทุกอย่าง พ่อหนูก็รู้ว่าเป็นแบบนี้
แต่พ่อก็พูดให้ฟังแค่ว่า เราเป็นหลาน ย่าเคยเลี้ยงเรามา เราก็ต้องเลี้ยงดูย่าบ้าง พ่อปลอบใจหนูได้แค่นั้น บางครั้งที่พ่อกลับมาบ้าน เวลาหนูไม่อยู่
ย่าจะชอบบอกพ่อแม่หนูไม่ทำอะไรเลย กลับบ้านดึก ทั้งๆที่เวลาขาดเหลืออะไร ก็มีแต่หนูทั้งนั้นเลย T T
เล่าไปมันก็ทำให้คิดถึงปู่ทุกครั้ง ปู่ให้หลานเท่ากันทุกคน บางครั้งหนูกับแม่ร้องไห้ด้วยกัน 2 คน หนูกับแม่กดดันค่ะที่ครอบครัวเราต้องเป็นแบบนี้
แม่บอกแค่ว่า อดทนนะลูก ทำไปเถอะ ผลบุญได้เรา แต่หนูได้แค่บาปมาทุกทีหนูไม่รู้ว่า ไอคำว่า รัก ที่บอกว่ารักหลานทุกคน มันจริงรึป่าว
รักแล้วเท่ากันไหม ? ทำไมไม่สงสารหนูบ้าง หนูอยู่กับย่า คอยทำนู้นทำนี้ให้ เพื่ออยากให้ย่าเห็นใจบ้าง แต่ไม่เคยดีเท่าลูกของลุงเลย
เวลายาติๆมาที่บ้านลุงหนูจะมาแบบเตรียมตัวพร้อม พูดดีให้ตัวเองสิ่งไม่ดีก็โยนให้พ่อหนู พ่อหนูก็รักพี่ชายเค้ามาก ไม่พูดอะไร
บางทีหนูนั่งร้องไห้ในห้องนอน นั่งคิดแค่ว่า ทำไมพ่อไม่โต้ตอบ ทำไมต้องยอมลุง ทำไม ทำไม !!!
รู้ว่ารัก แต่เคยสงสารกันบ้างไหม (ครอบครัว)
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่า ชื่อกระทู้ ไม่ใช่ความรักของวัยรุ่นหรือเชิงชู้สาวแต่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในครอบครัว
มาเข้าเรื่องกันนะคะ ตอนนี้หนูอายุ 18 ปีค่ะ ครอบครัวหนูมี 5 คน มีพ่อ แม่ ย่า หนูและน้องชาย
แต่ครอบครัวของหนูเป็นเหมือนบ้านแตกแสลกขาด นานๆทีถึงจะอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา คือพ่อกับแม่หนูต้องไปทำไร่ ทำนา
ที่ภาคอีสาน ครอบครัวของหนูอยู่ภาคใต้ (พ่อเป็นคนภาคใต้ แม่เป็นคนภาคอีสาน) ปีๆนึงพ่อกับแม่ต้องขึ้นไปภาคอีสานประมาณ 6-7 เดือน
หนูต้องอยู่กับปู่กับย่า ตั้งแต่อายุ 7 ขวบ แต่ปู่เสียชีวิตตั้งแต่หนูอายุได้ 13 ปี หลังจาก 13 ปี หนูก็อยู่กับย่ากับน้องชาย อายุต่างกับหนู 3 ปี
หนูเข้าใจพ่อแม่ค่ะ ต้องไปทำงานหาเงิน เหตุที่ไปทำภาคอีสานคือ เป็นบ้านเก่าแม่ และมีที่ดินอยู่แล้ว
สรุปตอนนี้ หนูอายุ 18 ปี น้องชายอายุ 15 ปี หนูก็สอบเข้ามหาลัยได้แล้ว กำลังรอเปิดภาคเรียน ซึ่งก็พร้อมกันกับน้องชายที่จบ ม.3
และกำลังจะเข้าเรียนที่ใหม่ ซึ่งเป็นโรงเรียนที่อยู่ในจังหวัดเดียวกันแต่คนละอำเภอ ก่อนที่น้องชายจะได้เข้าเรียน หนูนี้แหล่ะค่ะที่เป็นทั้งพี่สาวและแม่
พาไปสมัครเรียน พาไปซื้อชุด นร. และอื่นๆ พ่อแม่ส่งเงินให้ผ่านธนาคาร คือเลี้ยงด้วยเงินจริงๆ แต่ด้วยความที่เป็นพี่ค่ะ ก็ต้องทำ
ไม่ว่าอะไรหนูก็เสียสละให้น้องหมด หนูรักน้องมากค่ะ ให้น้องได้ทุกอย่าง เสื้อผ้าก็ซักให้ อยากกินอะไรหนูก็พาไปกิน ไม่เคยบ่น
เรื่องน้องไม่ค่อยมีปัญหาอะไรมากค่ะ มาถึงเรื่องย่า เป็นเรื่องที่หนูรู้สึกท้อแท้ใจว่าทำไมไม่มีใครสงสารหนูบ้างเลย
ตอนนี้ ย่าอายุ 78 ปี ยังสดใสแข็งแรง หนูรักย่านะคะ แต่หนูก็อดเสียใจไม่ได้ ตอนนี้หนู่ทำงาน 8.00-17.30น. ตอนเย็นหนูต้องเข้าบ้านเลย
พ่อห้ามไม่ให้ไปไหนเพื่อดูแลย่า พ่อบอกว่าย่าแก่แล้ว เอาใจหน่อย น้องก็ต้องไปอยู่หอ กลับบ้านวันศุกร์ไม่ก็วันเสาร์ หนูมีเวลาได้ออกข้างนอก
เจอเพื่อนฝูงแค่ 1 วัน คือวันเสาร์ ประจำ จ-ศ พ่อจะจ้างยาติสนิทมีอยู่เป็นเพื่อนย่า 9.00-17.00น. หนูกลับมาจากที่ทำงานหนูเหนื่อยนะคะ
แต่หนูก็ต้องกลับมาบีบ กลับมานวดให้ย่า ตามที่พ่อสั่งไว้ หนูก็ต้องทำ
มีหลายคนนะคะ ชมว่าหนูเก่ง พาน้องไปสมัครเรียน ไปนู้นไปนี่ ดูแลบ้านดูแลน้องและย่า แต่ก็ยังมายาติอีกหลายๆคนรู้ว่า หนูเป็นหลานที่ย่าไม่รัก
ที่มาก็คือ ย่ารักลุงมากกว่าพ่อค่ะ ลุงมีลูกชาย 2 คน พ่อหนูมีลูก 2 คนคือหนูและน้องชาย ด้วยความที่พ่อรักย่ามาก ยอมทำทุกอย่างให้ย่าสบาย
ในทางกลับกันลุงไม่เคยมาหาย่าเลย ปีละ 10 ครั้งได้มั้ง ย่าก็ยังรักลุง ย่าอยู่กับครอบครัวหนู แต่ยกยอแต่ครอบครัวลุง ยกยอลูกชายทั้ง 2 ของลุง
เวลาย่าเรียกลูกของลุง เรียกลูกๆๆๆ เวลาเรียกหนู อี..(ตามด้วยชื่อ) หรือ แต่น้องชายหนูโชคดีหน่อย ที่ย่ายังรักและเอ็นดู ย่ารักหลานผู้ชายมากก
หนูพิมพ์ไปร้องไปค่ะ รู้สึกน้อยใจเหลือเกิน ทำไมย่าไม่รักและเอ็นดูหนูบ้าง หนูอยู่กับย่า ดูแลย่า ทั้งบีบทั้งนวด เอาใจทุกอย่าง พ่อหนูก็รู้ว่าเป็นแบบนี้
แต่พ่อก็พูดให้ฟังแค่ว่า เราเป็นหลาน ย่าเคยเลี้ยงเรามา เราก็ต้องเลี้ยงดูย่าบ้าง พ่อปลอบใจหนูได้แค่นั้น บางครั้งที่พ่อกลับมาบ้าน เวลาหนูไม่อยู่
ย่าจะชอบบอกพ่อแม่หนูไม่ทำอะไรเลย กลับบ้านดึก ทั้งๆที่เวลาขาดเหลืออะไร ก็มีแต่หนูทั้งนั้นเลย T T
เล่าไปมันก็ทำให้คิดถึงปู่ทุกครั้ง ปู่ให้หลานเท่ากันทุกคน บางครั้งหนูกับแม่ร้องไห้ด้วยกัน 2 คน หนูกับแม่กดดันค่ะที่ครอบครัวเราต้องเป็นแบบนี้
แม่บอกแค่ว่า อดทนนะลูก ทำไปเถอะ ผลบุญได้เรา แต่หนูได้แค่บาปมาทุกทีหนูไม่รู้ว่า ไอคำว่า รัก ที่บอกว่ารักหลานทุกคน มันจริงรึป่าว
รักแล้วเท่ากันไหม ? ทำไมไม่สงสารหนูบ้าง หนูอยู่กับย่า คอยทำนู้นทำนี้ให้ เพื่ออยากให้ย่าเห็นใจบ้าง แต่ไม่เคยดีเท่าลูกของลุงเลย
เวลายาติๆมาที่บ้านลุงหนูจะมาแบบเตรียมตัวพร้อม พูดดีให้ตัวเองสิ่งไม่ดีก็โยนให้พ่อหนู พ่อหนูก็รักพี่ชายเค้ามาก ไม่พูดอะไร
บางทีหนูนั่งร้องไห้ในห้องนอน นั่งคิดแค่ว่า ทำไมพ่อไม่โต้ตอบ ทำไมต้องยอมลุง ทำไม ทำไม !!!