หลังจากที่ตั้งใจในการทำวัตรเช้า-เย็น ทุกวัน ตั้งแต่วันที่ 11/4/15 เป็นต้นมา มีนั่งสมาธิบ้างบางวันแล้วแต่โอกาสและความพร้อมทางร่างกาย
วัตรเช้าประมาณ ครึ่งชั่วโมง
วัตรเย็นประมาณ 1 ชั่วโมง ต่อด้วยนั่งสมาธิ
ซึ่งเราต้องยอมรับว่า สมาธิยังไม่ค่อยนิ่งเท่าไร อาจจะเป็นเพราะบุญบารมีของเรามีน้อย เราไม่อยากใช้ข้ออ้างว่าเราทำงาน ใช้สมองคิดเรื่องโน่น นี่ นั่น ทั้งวันเลยทำให้เข้าสมาธิยาก (ก่อนการทำสมาธิเราจะขอบารมีสมเด็จโตให้สามารถเข้าการเข้าถึงสมาธิ) และเมื่อไม่กี่วันมานี้ เราสังเกตุว่าเวลาที่ทำสมาธิ เราจะง่วงนอนเร็วมาก แต่ไม่ได้หลับในนะคะคือรู้ตัว มีสติ รู้สึกว่าหัวจะหมุน ตัวจะเอียง เหน็บไม่ค่อยกิน ถ้าบางวันเหน็บกิน เวลาออกจากสมาธิแล้วขาจะไม่ค่อยชามากเหมือนแต่ก่อน

เราอยากรู้ค่ะว่าทำยังไงให้เราไม่ง่วงนอนระหว่างที่เข้าสมาธิคะ  เพราะเมื่อเราคิดว่าไม่ไหว เราจะขอบารมีสมเด็จโต ออกจากสมาธิก่อนแล้วก็นอน เราอยากทำสมาธิให้ได้ยาวนานมากขึ้นค่ะ

ป.ล.ขออภัยถ้าเราใช้คำผิดนะคะ
ป.ล.2 เราไม่ค่อยฝันร้าย บางวันไม่ฝันเลยก็มี แต่มีครั้งนึงที่เราเจอเหตุการณ์ตอนเข้าสมาธิและฝันร้ายตอนรุ่งสาง (ขอไม่เล่านะคะ เราคงอาจจะมโนไปเอง)
ขอบคุณกัลยานมิตรทุกท่านที่เข้ามาอ่านและแนะนำค่ะ