คือเรื่องมีอยู่ว่า...  ผมขึ้นมา ม.4 มาซึ่งต่อจากโรงเรียนเดิมน่ะครับ วันนั้นเป็นวันแรกที่ผมไปเรียนในสายชั้น ม.4 วันแรกผมไม่มีเพื่อนเลยครับซึ่งผมไม่เข้าใจว่าทำไมเขาไม่คุยกับผมบ้างครับ ซึ่งผมไม่ได้ทำนิสัยอะไรแย่ๆ หรือ อะไรที่ไม่ดีๆให้เขาเห็นน่ะครับ ซึ่งตัวตนของผมก็ไม่ใช่อย่างงั้นอยู่แล้ว วันแรกผมไม่มีเพื่อนผมก็ไม่คิดมากอะไรเพราะ ผมเข้าใจว่าเขาเป็นเด็กเก่าย้ายมาจากห้องเดียวกันคงไม่อยากรับใครเข้ากลุ่มมั้ง และแล้วก็วันที่ 2 ที่ผมไปโรงเรียน วันนั้นก่ไม่มีเพื่อนอีกตามเคยล่ะครับ ผมก้ไม่เข้าใจเพราะอะไร ผมท้อมากๆ ช่วงวันที่ 2-3 เพราะผู้ ญ ที่เขาเป็นเด็กใหม่ยังสนิทกันกับเด็กเก่าได้เลย ซึ่งผมก็ งง มากทำไมผมถึงไม่มีเพื่อนผมก็ไม่เข้าใจ ช่วงนั้นผมท้อกับชีวิตสุดๆครับ


            และผมพยายามจะปรึกษากับพวกเพื่อนเก่าๆ(ห้องเดิมของผมน่ะครับ)ที่เป็นผู้ ญ เขาก็บอกว่า "เห้ยแกมันก็แค่วันที่ 2 เองน่ะแก แกอย่าพึ่งท้อสิแล้วแกได้ไปทำตัวอะไรให้เพื่อนในห้องเห็นไหมล่ะ" (หมายถึงห้องใหม่ที่ผมอยู่น่ะครับ) ผมก็ตอบเขาไปว่า " บ้าป่าวน่ะเราไมได้ไปทำตัวอะไรให้ที่ห้องเราเห็นเลยน่ะ" พวกเพื่อนผู้ ญ ก็เลยบอกอีกว่า "แล้วแกได้ไปทักพวกเพื่อนห้องใหม่ของแกป่ะล่ะ" เขาก็ตอบไปอีกว่า "เราทักแล้วน่ะเตงเหมือนว่าเราเป็นคนชวนคุยฝ่ายเดียวเขาไม่คุยกับเราเลย" แล้วเพื่อนผู้ ญ ของผมก็บอกอีกว่า " งั้นแกก็รอหน่อยน่ะมันวันที่ 2 พวกนั้น(หมายถึงคนในห้องใหม่ของผมน่ะครับ)ก็คงอาจจะยังไม่ชินกับห้องใหมมั้งแกต้องรอไปหน่อยน่ะนี้มันวันที่ 2 เองแกอย่างพึ่งท้อน่ะรอไปอีกนิดหน่อยน่ะ" ประมาณนี้ครับ ^ ^ ซึ่งตอนนั้นผมก็ได้แต่ งง ว่าทำไมมันมีคำถามหลายคำถามมากครับที่ฝุดเข้ามาในหัวของผมว่า ทำไม ทำไม ทำไม ผมถึงไม่มีใครอยากคุยด้วย หรือว่าเราจะตรงไม่มีเพื่อนตลอดทั้ง 3 ปี ตอนนั้นผมท้อมากๆครับ


           และวันที่ 3 และ 4 ผมก็ยังคงไม่มีเพื่อนเลยครับ คือตอนนั้นผมท้อกับชีวิตมากๆผมลองไปขอย้ายห้องดูแล้วฝ่ายโรงเรียน เขาก็บอกว่าไมไ่ด้เพราะไม่มีเหตุผลที่แน่ชัด ผมท้อมากๆครับช่วงนั้น   ผมไม่อยากไปโรงเรียนเลยครับเพราะว่าผมไม่มีเพื่อนเลย

          
    
           และนี้ก็ผ่านมาเกือบๆ 2 สอง สัปดาห์แล้วผมก็คงยังไม่มีเพื่อนอยู่ ซึ่งตอนเรียนเขาก็ไม่มีคนคุยด้วย ซึ่งระบบการเรียนของผมก็เป็นการเดินเรียนด้วย ตอนระหว่างเดินเรียนเขาก็คุยกันสนุกสนาน แต่ผมไม่มีเพื่อนเลย พวกเด็กใหม่ก็สนิทกับพวกเด็กเก่าแล้ว ผม งง มาก งง ว่าทำไมผมไม่มีเพื่อนล่ะผมก็ไม่ได้เป็นคนนิสัยแย่น่ะครับผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขาไม่คุยกับผมล่ะทั้งๆที่ผมอยากคุยกับเขาแท้ๆ ช่วงนี้ผมเป็นคนนิ่งมากๆครับในห้อง คาบเช้าผมเรียน 4 คาบครับมันทรมานมากๆที่ไม่มีคนคุยด้วยเห็นว่าเราเป็นตัวประหลาดให้ห้องเรียนเห็นว่าเราต้องอยู่คนเดียวในห้องเรียน ทั้งๆที่ผมอยากเข้าใกล้แต่เขากลับออกห่าง

          ผมอยากอ่านความคิดเห็นของเพื่อนทางบ้านน่ะครับว่า ผมควรทำอย่างไรดี หรือ ว่าผมควรจะอยู่คนเดียวแบบนี้ ทั้ง 3 ปี ผมท้อมากๆครับ  อยากหนีไปให้พ้นๆ