เรื่องนี้มันยาวมาก ผมเลยจะเล่าตั้งแต่แรกนู้นนนน เลยก้แล้วกันคับ (เปนเรื่องที่เกิดขึ้นจิงและผมอยากรุ้ความเห็นในหลายๆแง่คับ)
*กระทู้แรกผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยคับ

เมื่อตอนสมัยผมอยุปี3 ช่วงนั้นเปนช่วงที่ผมเข้าร้านเหล้าบ่อยมาก (ประมานว่าอาทิตนึงเข้า 5 วัน ปะมานนั้น) แล้วมีอยุวันนึง มีผุ ญ คนนึงมาขอเบอร ขอไลน (แทนด้วย a) ไรงี้ แบบอยากทำความรุจักด้วย ปะจวบกับว่าตอนนั้นผมโสดพอดี ก้เลยให้ไป (เทออยุปี 2) พอวัน 2 วัน ผ่านไป ก้เจอเทอคนนั้นอีก คราวนี้ก้เลยได้นั่งคุยกัน ตอนนั้นผมก้ชอบเทอนะ เทอเปนคนน่ารัก เฟรนลี่มากกกกก พอคุยๆกันได้ไม่กี่วัน ผมก้เริ่มอยากรุข้อมูลของเทอ ผมก้ไปรวมๆ ข้อมูล หาๆมา ชื่อจริง ชื่ออะไร จบมาจาก รร ไหน อยุคณะ อะไร สาขาไร รหัส นศ อะไร รหัสบัตร ปชช เลขอะไร บ้านอยุที่ไหน จนผมไปหามาได้ แล้วผมก้ทักเทอไป อยากให้เทอตกใจเล่น ว่าเอ้ะ รุได้ยังไง ไปเอามาจากไหน ให้เทอตกใจเล่น แต่ดันกลายเปนว่า เทอไม่ชอบเทอหาว่าเปนพวกโรคจิต แอบไปส่องไรงั้นงี้ จนสุดท้ายก้แห้วคับ กลายเปนเทอไม่ชอบผมแทน ต่อมาเทอคนนี้ได้ไปเหนรูปเพื่อนผมในเฟช เทอก้เลยชอบ แล้วทักผมมาปะมานว่า อยากรุจักกับเพื่อนผม ผมก้โอเค ให้ไป ในเมื่อเทอไม่ชอบอะเน้อะที่ผมทำแบบนี้ จากนั้นเพื่อนผมกับเทอก้คุยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน แต่เพื่อนผมก้ดีก้ถามผมก่อนปะมานว่า เห้ย ชอบมั้ย ถามชอบก้บอกกุนะ กุจะได้ไม่ยุ่ง ผมก้บอกไม่เปนไรๆ ตอนนั้นก้ถอดใจไปละ ก้เลยบอก เอาเลยๆ เอออออ ไม่ต้องคิดมาก คุยไปเหอะ 555 จนกระทั่งเทอกับเพื่อนผมก้คุยกันสักระยะนึง เพื่อนผมก้มาบอกว่า เห้ย มันไม่ใช่วะ มันแรดไปวะ กุไม่ชอบแนวๆเลยวะ (แบบภาษาที่ผุ ช คุยกันอ่ะ ผมก้บอกไม่ถุก แต่ไม่ได้จะว่าหรือด่าเค้าจิงนะ) สุดท้ายเทอกับเพื่อนก้เลยเลิกคุยกัน เพราะเพื่อนผมไม่ชอบแนวๆแบบเทอ และผมก้เพิ่งมารุทีหลังว่า เทอเองช่วงนั้น ก้มีคนคุยเยอะ เท่วบ่อยบวกกับเทอเองก้หน้าตาค่อนข้างดีด้วย เลยมีคนรุจักเยอะ
จากนั้นผมเองก้มีแฟนไป แต่เวลาเจอเทอที่ร้านเหล้างี้ก้ทีกกันนะ ไม่ได้โกกเกลียดหรืออะไร จนมาจะขึ้นปี 4 ผมมีแฟนคนนึง แฟนผมคนนี้ก้รุจักกับเทอคนนั้นด้วย ส่วนมากที่ผมเจอเทอก้จะเปนที่ร้านเหล้าที่เราบังเอินไปเจอกันมากกว่า แล้วส่วนมากผมก้จะไปกับเพื่อน ไม่ค่อยได้ร้านเหล้ากับแฟน พอผมเจอกับ a เราก้ชอบมานั่งคุยกัน ว่าเจออะไรมาบ้าง เปนไง อะไรปะมานนั้น แต่เราไม่เคยนัดกันไปไหน หรือนัดกันไปกินข้าวเลยนะ บังเอินเจอที่ร้านเหล้าจิงๆ จากนนั้นพอเจอเทอบ่อยเข้าๆ แฟนผมก้เริ่มรุว่า ผมไปคุยกับ a ที่ร้าน เพราะเพื่อนแฟนผมบอกเทอ (ผมเองก้เคยได้เล่าเรื่องผมกับ a ว่าเปนมายังไงทำไมถึงรุจักกันให้แฟนผมฟัง) หลังจากนั้นพอแฟนผมรุ แฟนผมก้มักจะแอบไปที่ร้านเวลาผมไปร้านเหล้ากับเพื่อน แต่ผมก้ไม่ได้อะไร บางครั้งเวลาผมไปร้านเหล้ากับเพื่อนแล้วเจอ a แล้วแฟนผมมาเจอ... ผมกับ a ก้ไม่ได้คิดอะไรกันอยุแล้ว แต่แฟนผมหึง ก้มาดึงหัวผม ตี อะไรยังงั้งี้บ้าง ก้ไม่ได้อะไร a ก้คุยกับแฟนผมปกติเพราะเปนเพื่อนกัน (แต่ไม่ได้อยุสาขาเดวกัน) ละก้เปนแบบนี้บ่อยๆ เวลาที่ผมเจอกับ a จนผมคบกับแฟนมา ได้เกือบจะปีนึง ผมเองก้เริ่มรุสึกว่าตัวผมเองเปลี่ยนไป ความรุสึกที่เคยมีให้แฟนผมมันเริ่มลดๆลง เพราะย้ายมาอยุด้วยกัน ก้เหนนิสัยอะไรกันหลายๆอย่าง ผมเองเปนคนมีระเบียบในชีวิตที่จะต้องวางแผนทุกอย่างก่อนทำ ของในห้องต้องเรียบร้อยวางเปนที่เปนทางไรปะมานนั้น แต่แฟนผม (ลืมบอกไปว่าแฟนผมรุ่นเดวกับ a คือเปนน้องผมปีนึง) แฟนผมเทอเปนคนไม่ค่อยมีระเบียบเท่าไร ผมต้องคอยเตือนตลอด เวลาที่แฟนผมเรียนกลับมาแล้ววางของไปทั่วห้อง ผมก้ต้องบอกให้เทอเกบๆ ละเปนแบบนี้อยุนานนนนนน จนผมชินกับการที่ผมต้องมาคอยบอกเทอตลอดๆ เรื่องที่วางของระเกะระกะ ไม่ทำงานห้องในส่วนของเทอ
จนคบกับแฟนผมมาปีกว่าๆ ใกล้จะ 2 ปีแล้ว ตอนนี้ผมก้อยุปี4 แฟนผม กับ a ก้อยุปี3 (ที่จิงแฟนผมกับ a ก้ไม่สนิทอะไรกันแค่รุจักเฉยๆ) (ขึ้นปี 4 มาผมก้เท่วน้อยลง เข้าร้านเหล้า น้อยลงกว่าปี3เยอะ อาทิตละครั้ง 2 ครั้ง บางอาทิตก้ไม่เลย เพราะงานเยอะบวกกับตั้งใจเรียนทำโปรเจคด้วย) ความรุสึกที่ผมมีให้แฟนผมเองก้เฉยๆ ไม่ได้หวือหวาเหมือนตอนแรกๆ ในความรุสึกผมก้เบื่อ ถึงเบื่อมาก ที่บอกมาขนาดนี้ให้เกบของเปนที่ๆ ห้องจะได้ไม่รก รุจักหน้าที่ในห้องของตัวเอง มากี่เดือนๆ แต่แฟนผมก้ยังเหมือนเดิม แต่ผมก้อยุกับเทอนะ เพราะแฟนผมเองก้ไม่ได้นิสัยเลวร้ายอะไร แต่แค่ผมไม่ชอบที่เทอทำอะไรแบบไม่ได้วางแผนเลย ไม่มีระเบียบ แต่ก้อยุแบบนี้กันมาเรื่อยๆ ไม่มีปันหาอะไร แต่ผมเองก้อยากมีคนที่ดีกว่านี้ (สเปคอ่ะ) คนที่ช่วยผมคิดในเรื่องต่างๆได้ คนที่รุจักวางแผน มีระเบียบ และสามารถมีความเปนผุ้นำและผุ้ตาม (คือผมกับแฟนผม ผมจะเปนคนออกความคิดเองทุกอย่าง ไม่ว่าจะจัดห้องยังไง เลือกซื้อของอะไรยังไงให้ดี รุจักใช้นั่นนี่นุ้น ผมจะคิดเองว่าอันไหนคุ้มมั้ย ประสิทธิภาพต่างกันมั้ย แบบในทุกๆเรื่องนะ ไม่ใช่แค่เรื่องซื้อของ ผมจะออกคิดและเปนคนนำแฟนผม แต่แฟนผมก้เคยบอก ว่าเคารพการตัดสิน คือเราเคยคุยกันแล้วว่า ผมอยากให้เทอช่วยออกความคิดบ้าง แบบเถียงกันได้ ไรงี้ เพราะเคยทะเลาะกันเรื่องแนวๆนี้ละ) ก้ปะมานั้น สเปคผม แต่ทำไงได้เราคบกับเค้าแล้วอะนะ แฟนผมเองก้ไม่ได้มีข้อเสียอะไรด้วย และอย่างที่ว่าไป ทำให้ความรุสึกที่ผมมีให้เทอมันก้ลดๆลงไป แต่ก้ไม่ใช่ว่าถึงกับไม่มี แต่ในช่วงๆนี้ เวลาเจอกับ a ผมก้คุยกันอยุตลอดๆนะ แต่ไม่ได้ทักแชท หรือโซเชียลอะไรกันเลย
จนกระทั่งมาวันนึง เพื่อนผมโทรตามให้ไปร้านเหล้าให้ไปนั่งเปนเพื่อนมัน ผมก้ไป พอไปถึงโต้ะ ผมก้เจอ a มานั่งโต้ะเดวกับผม ผมก้ตกใจ ถามเพื่อนเห้ย ทำไมไม่บอกว่ะ ว่าอยุโต้ะเดวกับ a (คือที่โต้ะมีทั้งเพื่อน a และเพื่อนผมแบบรุจักกัน รวมๆ 7-8 คน) พอนั่งดื่มๆกันไก้สักพัก a ก้มาคุยด้วยแบบทุกทีๆ เราก้ถามๆกันว่าเปนไง อะไรยังไง กันตามปกติ จนร้านปิด ช่วงนั้นๆก้ปะมานตี1 ได้ ,, ที่โต้ะก้นัดกันว่าจะไปกินต่อกัน โอเคพวกผมก้ไป คราวนี้ไปกินต่อกันเหลืออยุปะมาน 4-5 คน แต่โทรเรียกรุ่นน้องผมให้ออกมานั่งกินด้วย เยอะๆจะไม่เหงา ที่ที่กินก้เปนพื้นที่โล่งๆมีโต้ะให้นั่ง พอไปถึงที่ ก้จัดแจงซื้อของกินกัน พอกินได้สักพักผมก้ไปนั่งกับ a (a เพิ่งเลิกกับแฟนได้ปะมานเดือนนึง) ผมก้ถามเทอไปเรื่อยทำไมเลิกกัน อะไรยังไง ตอนนั้นคนอื่นๆที่กินก้นั่งพื้นกินกันไม่ไกลจากตรงที่ผมนั่งกับ a สักเท่าไร พวกเพื่อนๆก้ชวนไปกิน แต่ a บอกแปปนึง คุยกับผมก่อน ผมก้โอเค พอคุยๆ กันไปมา a ก้บอกมาว่าทำไมเลิกกับแฟน ยังงั้นยั้งงี้ ตอนแรกผมฟังก้โอเค เหมือนคนรับฟังทั่วๆไป แต่พอฟังไปฟังมา เออออ เทอก้น่ารักดีนะ ตอนอยุกับแฟนแล้วนิสัยน่ารัก แบบนิสัยแบบที่ชอบอ่ะ เอาง่ายๆ แต่ผมก้ฟังไปจนจบ เวลาตอนนั้นก้ราวๆ ตี3 ได้ แล้วเราก้ไปนั่งกินกับเพื่อนต่อ
เวลานี้ก้ 6โมงได้ละ (คือกินกันยันหว่างเลยทีเดว -*-) เราก้ไปกินกันต่อที่ห้องเพื่อนเทอ ตอนนั้นเหลือกัน 5 คนได้  พอถึงห้องเราก้จัดแจงกันกินต่อให้หมด (ตอนนั้นเหลือเบียร 6 ขวดได้ หลังจากที่ กินมา 2 3 ลัง แต่ก้ไม่ได้ถึงกับเมาเละเทะนะ กินกันเรื่อยๆ ไม่ได้เมาขนาดนั้น แบบจากดึกๆที่เมาๆมึนๆ กินไปมาจนส่างและมึนๆ) พอจัดแจงอะไรเสดก้มานั่งกินกัน เรา5 คนก้กินกันไปเล่นกันไปตามปกติ ผมนอนกินอยุบนเตียงคนเดว ที่เหลือ4คนก้นั่งข้างล่างเตียงกินกัน ผมก้นั่งใกล้ๆกับ a คุยเล่นกันไปมาได้สักพัก ก้มีเพื่อนคนนึงพูดเกี่ยวกับชีวิตตอน a ปี 2 (ตอนนี้ a โตขึ้นเยอะไม่ได้เท่วบ่อยเหมือนแต่ก่อน เทอโตเยอะจากตอนนั้น ละไม่ค่อยเทื่วบ่อยเท่าแต่ก่อน) เราก้นั่งข้างๆ a พอเพื่อนเล่าไรไม่จิง เราก้จะเสริมว่าอันนี้ไม่ใช่ๆ จะเปนแบบนี้ ก้แซวๆ a ก้เขิลอะ สายตาที่ a มองผมตอนนั้นผมรุสึกว่า มันไม่ใช่เหมือนแต่ก่อนที่เราๆ เคยนั่งคุยกัน a จะค่อนข้างดูแลผมนะ (รึผมคิดไปเอง 555) คือตอนนั้นผมก้รุสึกดี ที่เทอแกล้งผมบ้าง ดุผมบ้าง (คือแฟนผมไม่ค่อยดุผมนะ ส่วนมากผมดุแฟนผมเองเพราะทำนั่นนุ่นไม่ดี ไม่เรียบร้อย) ในใจผมก้คิด ทำไมแฟนกุไม่กะกุงี้มั่งวะ กุจะอยากโดนโวยวายใส่มั่ง อะไรๆแบบเนี้ยะอ่ะ (คือผมชอบที่จะเปนฝ่ายโดนดุ โดนโวยวายมากกว่าที่ผมต้องทำเอง ผมว่าเวลา ผุ ช เสียงดังๆใส่ผุ ญ แบบเรื่องจิงๆจัง ผมว่ามันดูไม่ค่อยดี แต่อารมที่แบบเจออะไรๆที่ตัวเองไม่ค่อยจะชอบทุกวันๆอ่ะ ก้ต้องมีบ้าง) ละก้มีอะไรอีกหลายๆอย่างนะที่ a ทำให้ผม ทำในแบบที่ผมอยากเจอแบบที่ตามหาอยุ ตอนนั้นผมรุสึกดีไปเลยอ่ะ แบบเห้ย นึกว่าแฟนกัน 5555 (อันนี้น่าจะคิดไปเอง) ตอนนั้นสมองผมไปไกลมาก ทำไมว๊าาา ทำไมแฟนกุไม่ทำงี้มั่งวะ กุอยากให้ทำจะตายก้ไม่ทำ อะไรทำนองนี้
จนสุดท้ายก้กินกันหมดสักที (ก้ยังอยุกัน 5 คนเดิม) แล้วก้แยกย้ายกลับไปนอน แต่ก่อนจะกลับผมก้ว่าคงจะเพ้อหนักไป ก้ดึงสติกลับมาก้ไม่ได้หวังว่าจะให้ a มาเปนห่วงอะไรขนาดนั้น แต่คือแบบทุกๆครั้งเลยที่เจอกัน ก่อนกลับ a ไม่เคยบอกผมเลยว่าแบบกลับดีๆนะ อะไรแบบนี้ แต่นี่เทอกลับหันหน้ามาบอก คือรุสึกได้อะ ว่าสายตาที่ a มองมันแบบเปนห่วงจิงๆ เหมือนแบบตอนแรกๆที่ผมคบกับแฟน ว่าสายคนที่เปนห่วงเราจิงๆ มันเปนยังไง พอผมเหนอย่างนั้นก้อึ้งไปได้สักแปป แล้วก้บอกกลับไปแค่ว่า อื้มม บ๊ายบาย
ตอนนี้ผมเริ่มรุสึกสับสนมาก TT ผมทำอะไรไม่ถูก จะเลิกคุย a มันก้มีเหตุผลอะไรขนาดนั้น การจะห้ามใจตัวเองนี่มันยากมากจิงๆ...
นับแต่ตอนนั้นหัวผมยังคิดไม่หยุดเลยว่าสิ่งที่เทอทำคืออะไร คือ a ไม่คิดอะไร a เปนแบบนั้นอยุแล้ว หรือแค่ผมคิดไปเอง (ผมก้อยากให้มันเปนแบบนั้น... U_U )