ตัวผมเองไม่ค่อยได้อ่านพระไตรปิฏกเท่าใดนัก  เนื่องด้วยอุปนิสัยส่วนตัวที่ชอบสิ่งที่ง่ายๆ สบายๆ ไม่มีพิธีการ หัวโขนใดใด
แต่ตัวเองก็เคารพพระไตรปิฏก ไม่เห็นด้วยที่ใครจะตัดทอนเพิ่มเติมสิ่งใด  เนื่องจากผมเห็นว่าพระไตรปิฏกจึงเปรียบเหมือน
หนังสือเล่มเดียว  เล่มเดียวที่ใช้ในการเรียนประถมหนึ่งจนถึงปริญญาเอก  หนังสือที่รวมวิชาเบื้องต้น เบื้องปลายไว้ในเล่มเดียวกัน

โดยศาสนาพุทธมีลำดับการสั่งสมวิวัฒนาการของจิตใจเป็นไปตามลำดับเบื้องต้น ท่ามกลางและเบื้องปลายในที่สุด  พระพุทธองค์
ทรงตรัสถึงผลดีของทาน ศีลและการปฏิบัติภาวนารวมในพระไตรปิฏก ดังนั้นหากเราอ่านพระไตรปิฏกเข้าใจแค่บางส่วน  พึงเข้าใจว่า
ส่วนที่เราไม่เข้าใจนั้นเป็นเพราะลำดับของใจเรายังไปไม่ถึง หากใช่ส่วนนั้นเฟ้อเฝือไปไม่  

อีกทั้งศาสนาพุทธมีส่วนของการปฏิบัติในชั้นของการภาวนา ที่ไม่อาจจะใช้ความคิดทำความเข้าใจทั่วๆไปในส่วนนี้ได้  หากเราท่าน
จะทำความเข้าใจต้องใช้การปฏิบัติที่เป็นไปตามลำดับที่ถูกต้อง ไม่ว่าจะเป็นไปในแนวสายวัดป่าหรือสายการเจริญสติที่มีอยู่ในปัจจุบัน
ก็สมควรทั้งสิ้น    

พึงเข้าใจพระไตรปิฏกเถิด...