สวสดีครับนี่กระทู้แรกของผมครับมานอนค้างบ้านเพื่อนเลยขอยืมรหัสมันมาเล่น ผมอยากมาเล่าประสบการณ์ความรักของผมให้ได้อ่านกัน
ขอใช้1แทนชื่อแฟนเก่าของผมนะครับ ผมเป็นคนขี้อาย ไม่กล้าแสดงออก เริ่มกันเลยนะครับ
ผมกับ1เป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเรียนประถมแล้ว 1ตัวเล็ก น่ารัก ยิ้มแล้วผมละลาย ผมคุยไปไหนกับ1ตลอด จากป.1-ม.6 ผมชอบ1ตั้งแต่ตอนป.4มั้งถ้าจำไม่ผิดผมเคยขอ1คบเป็นแฟนครับแต่คบกันไปได้ไม่เกิน3เดือนก็เลิกกันด้วยเหตุผลที่1บอกผมว่าดูแลดีเกินไป อยากมีเวลาว่างให้ตัวเองบ้าง (ผมนี่น้ำตาไหลแบบเงียบๆตอนคุยไลน์เลย) ซุ่งแต่ก่อนเธอก็ตอบก็คุยกับผมทุกเมื่อ ผมเป็นคนตอบไวครับ 1นี่เป็นคนแบบตอบช้า(แต่ผมก็รอได้เสมอ) แต่ก่อนเวลาคุยกันถ้าผมบอกว่า*ป่าว ไม่มีอะไร อย่าสนใจเรื่องเล็กๆน้อยๆเลย* 1ก็มักจะถามอยู่จริงป่าว ไม่มีอะไรแน่นะ ถามเหมือนอยากให้ผมบอกให้หมด555 แจ่เดี้ยวนี้พอผมตอบ ป่าว ไม่มีไร 1ก็พิมบอกสั้นๆว่า โอเค
หลังจากจบม.6 ผมก็ใช้ชีวิตมหาลัยไปวันๆ เรียน+ทำงานจนอายุ22ไปบวชให้พ่อแม่ แล้วตกลงกับพ่อแม่ว่าจะมีแฟนพอศึกษาว่าใช่จะขอแต่งงาน หลังจากบวชเสร็จผมก็กลับมากรุงเทพมาเรียนมาทำงานเหมือนเดิม แต่งานที่ทำดั้น!!ไปเจอกับ1 ตอนที่เจอ1มีนิสัยแบบหยิ่งมาก คุยด้วยชอบตอบเหมือนไม่อยากจะคุยกับผม ในฝ่ายงานผมมีรุ่นพี่ที่ทำงานสูง หล่อ ขาว รวยพี่คนนี้แหละที่1ชอบ ผมเริ่มคุยกับ1ในไลน์อีกครั้งหลังจากจบม.6แล้วแยกทางกันไป นิสัย1ก็อย่างที่บอก ตอบช้า ไม่อยากจะคุย มีเรื่องเดือดร้อนมักให้ผมช่วยตลอด แต่ผมก็ทนได้ครับเพราะผมก็ยังรัก1อยู่(ไลน์จีบไปเลย)พอคุยได้ซักระยะนึงเกือบๆ2เดือน 1ทำทีเหมือนเข้าหาผมปล่อยๆ ยิ้มให้ผมบ่อยขึ้น ชอบขอให้ผมไปไหนกับ1บ่อยๆ ชอบคุยหยอดมุขเสี่ยวๆจีบกัน คุยกันได้สักพัก1ไลน์หาผมตอน3ทุ่มกว่าๆบอกว่า เป็นเพื่อนน่าเบื่อแย่เป็นแฟนกันเลยดีมั้ยนะ>//< ผมก็รีบตอบเลยว่า เดี้ยวดูก่อนถ้าศ฿กษากันก่อนน่าจะโอเค ผมก็ไปไหนมาไหนกับ1ตลอดพักนั้น ตอนช่วงม.ต้น-ม.ปลายผมก็ชอบไปรร.พร้อม1 กลับบ้านพร้อมกัน แต่พออยู่กันได้ไม่นานรู้สึกว่าเธอไม่ค่อยสนใจผมโดยที่ผมใส่ใจกับเธอตลอด ทำดีด้วย พาไปเที่ยว ดูหนัง สารพัดแต่เธอก็เหมือนใส่ใจผมน้อยลงและไปใส่ใจกับรุ่นพี่ที่ผมบอกตอนแรกที่หล่อๆขาวๆนั่น 1ชอบไลน์หาผมบ่อยๆว่าพักนี้ทำไมไม่สนใจกันบ้างเลย ใส่ใจน้อยลงไปป่าว ผมก็ตอบกลับไปว่า เค้าจะพยายามทำให้ดีกว่านี้ ขอโทดที่ใส่ใจน้อยลง มันเป็นสถานการณ์แบบนี้เรื่อยๆจนวันนึงเจ้านายให้ผมกับวกเพื่อนๆผมช่วยนำต้นไม้มาวางไว้หน้าบริษัท (ช่วงนั้นใกล้ๆวันคริสมาตร์)ผมก็เหลือบไปเจอพอดีตอน1กำลังคุยกับพี่คนนั้น ยิ้มหวานกันใหย๋เชียว แล้วชอบพา1ไปกินข้าวพอกลับมา1จะได้น้ำขนมมากินตลอด พออยู่กับ1แบบ2ต่อ2 ผมก็ถามเลยว่า น้ำซื้อจากไหนอะ พักนี้กินบ่อยจังไม่กลัวอ้วนหรอ 1ก็บอกผมว่าแล้วจะยุ่งกับเราทำไมอะ ไปยกต้นไม้ได้แล้วเดี้ยวงานไม่เสร็จโดนบอสบ่นอีก ผ่านไปได้2วัน วันนั้นเป็นวันอาทิตย์พี่คนนั้นชวน1ไปกินข้าวแต่ผมก็โดน1ชวนไปด้วยอยู่ดี เหมือนไปดูคู่รักกินข้าวตักป้อนให้กันแล้วผมรู้สึกอิจฉาแทน หลังจากกินข้าวกันเสร็จ1ไลน์มาบอกอะไรวะ ไม่ชอบพี่คนนั้นหรอ ผมก็ตอบไป ไม่ชอบที่นั่งจู๋จี๋กัน 1ก็หาเรื่องชวนทะเลาะจน1บอกว่าที่เค้าบอกชอบขอให้กลับมาเป็นแฟนตอนนั้นเค้าแกล้งเล่นนะ อย่าโกรธกันแหละ ผมอาบน้ำพร้อมน้ำตาเลยครับ แต่ไปทำงาน1ก็ชวนผมคุยตลอดชอบฝากให้ผมส่งงานให้แต่1ก็ไปอยู่ไปเที่ยวกับี่คนนั้น แต่ตอน1บอกครั้งนั้นนึกว่าสงสัยจะพูดเล่นมั้ง พอดีอีก10วันก็วันเกิดผม ผมคิดจะซื้อแหวนแตางงานแล้วไปขอ1แต่งงานในวันเกิดของผม พอใกล้ๆวันเกิดไลน์ไปถามให้แน่ใจ 1ตอบว่าเรื่องจริงเราไม่ได้คิดไรกับเธอจริงๆอย่ามาตื๋อเราได้มั้ย ผมซึมเลยครับวางแผนอะไรหมดแล้ว นอนไม่หลับ กินข้าวไม่ค่อยลง ซึม ขอบตาดำมาก โทรมมากๆ หายจากการคุยไปซักพัก1ทักมาถามเป็นไง สบายดีมั้ย ผมก็ทำเป็นตอบช้าๆพิมพ์ช้าๆว่าสบายดี แล้ว1หละ ก็คุยกันไป 1ก็บอกเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมได้มั้ย ผมก็ตอบยังไงก็ได้ไม่อยากเสียใครไปไหน หลังจากเป็นเพื่อนกันผมก็มักเห็น1ไม่ค่อยสบตาผม จะชวนคุยก็ชอบหนีไปหาเพื่อนที่ทำงานของเธอ จากนั้นผมก็ได้ย้ายไปอีกแผนกที่ไม่ได้เจอกับ1อีก ผมมีความทุกข์ใจมาก พอนึกถึงเรื่องเก่าๆทีไร นอนไม่หลับ ใจมันคล้ายๆแบบตื่นเต้นทุกทีวูบๆ เคยไปหาหมอ หมอแกก้บอกเป้นโรคซ฿มเศร้า ก็ให้ยามากิน ผมยังรัก1อยู่ไม่อยากจากไปไหน รักมากจริงๆถึง1จะหยิ่งๆกับผมก็เถอะไม่เหมือนแต่ก่อนเลยที่คุยด้วยแล้วรู้สึกดีด้วยกัน ผมควรทำยังไงต่อไปครับ ไลน์ไม่ได้คุยกันเป็นเดือนแล้ว ผมควรจะแยกทางหรือกลับไปคุยกับเธอเหมือนเดิม
ยาวไปหน่อยนะครับ เป็นประสบการณ์ของผมอยากให้รู้อยากได้ข้อแนะนำว่าต้องทำยังไงต่อไป
ผมรักเธอ เธอรักเขา รักที่ไม่สมหวัง
ขอใช้1แทนชื่อแฟนเก่าของผมนะครับ ผมเป็นคนขี้อาย ไม่กล้าแสดงออก เริ่มกันเลยนะครับ
ผมกับ1เป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเรียนประถมแล้ว 1ตัวเล็ก น่ารัก ยิ้มแล้วผมละลาย ผมคุยไปไหนกับ1ตลอด จากป.1-ม.6 ผมชอบ1ตั้งแต่ตอนป.4มั้งถ้าจำไม่ผิดผมเคยขอ1คบเป็นแฟนครับแต่คบกันไปได้ไม่เกิน3เดือนก็เลิกกันด้วยเหตุผลที่1บอกผมว่าดูแลดีเกินไป อยากมีเวลาว่างให้ตัวเองบ้าง (ผมนี่น้ำตาไหลแบบเงียบๆตอนคุยไลน์เลย) ซุ่งแต่ก่อนเธอก็ตอบก็คุยกับผมทุกเมื่อ ผมเป็นคนตอบไวครับ 1นี่เป็นคนแบบตอบช้า(แต่ผมก็รอได้เสมอ) แต่ก่อนเวลาคุยกันถ้าผมบอกว่า*ป่าว ไม่มีอะไร อย่าสนใจเรื่องเล็กๆน้อยๆเลย* 1ก็มักจะถามอยู่จริงป่าว ไม่มีอะไรแน่นะ ถามเหมือนอยากให้ผมบอกให้หมด555 แจ่เดี้ยวนี้พอผมตอบ ป่าว ไม่มีไร 1ก็พิมบอกสั้นๆว่า โอเค
หลังจากจบม.6 ผมก็ใช้ชีวิตมหาลัยไปวันๆ เรียน+ทำงานจนอายุ22ไปบวชให้พ่อแม่ แล้วตกลงกับพ่อแม่ว่าจะมีแฟนพอศึกษาว่าใช่จะขอแต่งงาน หลังจากบวชเสร็จผมก็กลับมากรุงเทพมาเรียนมาทำงานเหมือนเดิม แต่งานที่ทำดั้น!!ไปเจอกับ1 ตอนที่เจอ1มีนิสัยแบบหยิ่งมาก คุยด้วยชอบตอบเหมือนไม่อยากจะคุยกับผม ในฝ่ายงานผมมีรุ่นพี่ที่ทำงานสูง หล่อ ขาว รวยพี่คนนี้แหละที่1ชอบ ผมเริ่มคุยกับ1ในไลน์อีกครั้งหลังจากจบม.6แล้วแยกทางกันไป นิสัย1ก็อย่างที่บอก ตอบช้า ไม่อยากจะคุย มีเรื่องเดือดร้อนมักให้ผมช่วยตลอด แต่ผมก็ทนได้ครับเพราะผมก็ยังรัก1อยู่(ไลน์จีบไปเลย)พอคุยได้ซักระยะนึงเกือบๆ2เดือน 1ทำทีเหมือนเข้าหาผมปล่อยๆ ยิ้มให้ผมบ่อยขึ้น ชอบขอให้ผมไปไหนกับ1บ่อยๆ ชอบคุยหยอดมุขเสี่ยวๆจีบกัน คุยกันได้สักพัก1ไลน์หาผมตอน3ทุ่มกว่าๆบอกว่า เป็นเพื่อนน่าเบื่อแย่เป็นแฟนกันเลยดีมั้ยนะ>//< ผมก็รีบตอบเลยว่า เดี้ยวดูก่อนถ้าศ฿กษากันก่อนน่าจะโอเค ผมก็ไปไหนมาไหนกับ1ตลอดพักนั้น ตอนช่วงม.ต้น-ม.ปลายผมก็ชอบไปรร.พร้อม1 กลับบ้านพร้อมกัน แต่พออยู่กันได้ไม่นานรู้สึกว่าเธอไม่ค่อยสนใจผมโดยที่ผมใส่ใจกับเธอตลอด ทำดีด้วย พาไปเที่ยว ดูหนัง สารพัดแต่เธอก็เหมือนใส่ใจผมน้อยลงและไปใส่ใจกับรุ่นพี่ที่ผมบอกตอนแรกที่หล่อๆขาวๆนั่น 1ชอบไลน์หาผมบ่อยๆว่าพักนี้ทำไมไม่สนใจกันบ้างเลย ใส่ใจน้อยลงไปป่าว ผมก็ตอบกลับไปว่า เค้าจะพยายามทำให้ดีกว่านี้ ขอโทดที่ใส่ใจน้อยลง มันเป็นสถานการณ์แบบนี้เรื่อยๆจนวันนึงเจ้านายให้ผมกับวกเพื่อนๆผมช่วยนำต้นไม้มาวางไว้หน้าบริษัท (ช่วงนั้นใกล้ๆวันคริสมาตร์)ผมก็เหลือบไปเจอพอดีตอน1กำลังคุยกับพี่คนนั้น ยิ้มหวานกันใหย๋เชียว แล้วชอบพา1ไปกินข้าวพอกลับมา1จะได้น้ำขนมมากินตลอด พออยู่กับ1แบบ2ต่อ2 ผมก็ถามเลยว่า น้ำซื้อจากไหนอะ พักนี้กินบ่อยจังไม่กลัวอ้วนหรอ 1ก็บอกผมว่าแล้วจะยุ่งกับเราทำไมอะ ไปยกต้นไม้ได้แล้วเดี้ยวงานไม่เสร็จโดนบอสบ่นอีก ผ่านไปได้2วัน วันนั้นเป็นวันอาทิตย์พี่คนนั้นชวน1ไปกินข้าวแต่ผมก็โดน1ชวนไปด้วยอยู่ดี เหมือนไปดูคู่รักกินข้าวตักป้อนให้กันแล้วผมรู้สึกอิจฉาแทน หลังจากกินข้าวกันเสร็จ1ไลน์มาบอกอะไรวะ ไม่ชอบพี่คนนั้นหรอ ผมก็ตอบไป ไม่ชอบที่นั่งจู๋จี๋กัน 1ก็หาเรื่องชวนทะเลาะจน1บอกว่าที่เค้าบอกชอบขอให้กลับมาเป็นแฟนตอนนั้นเค้าแกล้งเล่นนะ อย่าโกรธกันแหละ ผมอาบน้ำพร้อมน้ำตาเลยครับ แต่ไปทำงาน1ก็ชวนผมคุยตลอดชอบฝากให้ผมส่งงานให้แต่1ก็ไปอยู่ไปเที่ยวกับี่คนนั้น แต่ตอน1บอกครั้งนั้นนึกว่าสงสัยจะพูดเล่นมั้ง พอดีอีก10วันก็วันเกิดผม ผมคิดจะซื้อแหวนแตางงานแล้วไปขอ1แต่งงานในวันเกิดของผม พอใกล้ๆวันเกิดไลน์ไปถามให้แน่ใจ 1ตอบว่าเรื่องจริงเราไม่ได้คิดไรกับเธอจริงๆอย่ามาตื๋อเราได้มั้ย ผมซึมเลยครับวางแผนอะไรหมดแล้ว นอนไม่หลับ กินข้าวไม่ค่อยลง ซึม ขอบตาดำมาก โทรมมากๆ หายจากการคุยไปซักพัก1ทักมาถามเป็นไง สบายดีมั้ย ผมก็ทำเป็นตอบช้าๆพิมพ์ช้าๆว่าสบายดี แล้ว1หละ ก็คุยกันไป 1ก็บอกเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมได้มั้ย ผมก็ตอบยังไงก็ได้ไม่อยากเสียใครไปไหน หลังจากเป็นเพื่อนกันผมก็มักเห็น1ไม่ค่อยสบตาผม จะชวนคุยก็ชอบหนีไปหาเพื่อนที่ทำงานของเธอ จากนั้นผมก็ได้ย้ายไปอีกแผนกที่ไม่ได้เจอกับ1อีก ผมมีความทุกข์ใจมาก พอนึกถึงเรื่องเก่าๆทีไร นอนไม่หลับ ใจมันคล้ายๆแบบตื่นเต้นทุกทีวูบๆ เคยไปหาหมอ หมอแกก้บอกเป้นโรคซ฿มเศร้า ก็ให้ยามากิน ผมยังรัก1อยู่ไม่อยากจากไปไหน รักมากจริงๆถึง1จะหยิ่งๆกับผมก็เถอะไม่เหมือนแต่ก่อนเลยที่คุยด้วยแล้วรู้สึกดีด้วยกัน ผมควรทำยังไงต่อไปครับ ไลน์ไม่ได้คุยกันเป็นเดือนแล้ว ผมควรจะแยกทางหรือกลับไปคุยกับเธอเหมือนเดิม
ยาวไปหน่อยนะครับ เป็นประสบการณ์ของผมอยากให้รู้อยากได้ข้อแนะนำว่าต้องทำยังไงต่อไป