ผมกำลังคุยอยู่กับน้องผู้หญิงคนนึงอยู่ขอสมมุติเป็นน้องเอ คุยกันได้ 2 จะ 3 เดือนแล้ว ผมชอบนิสัยของน้องเอมากเธอมักจะทำตัวน่ารักเวลาอยู่กับผมสองคน ปกติเธอจะดูห้าวๆ ผมชอบเวลาน้องยิ้มมาก เวลาไปเจอกันผมจะชอบซื้อขนมหรืออะไรก็ตามที่น้องเอชอบไปให้รู้สึกใจฟูทุกครั้งที่เห็นเธอยิ้มแล้วพูดว่า อร่อยอะ
ผมว่าความสัมพันธ์ของเราก็ดูดีนะแต่ติดปัญหาที่นิสัยที่น้องเค้าเป็นทำให้ผมรู้สึกไม่มั่นคงเลย น้องเอเป็นคนเฟรนลี่มากโดนเฉพาะกับพวกพี่ผช. น้องเค้าจะไม่ถือตัวเลย แล้วเธอเป็นคนชอบไปเที่ยวกลางคืนแบบชอบไปร้านเหล้า ชอบดื่ม ชอบสังสรรค์ แต่เธอมักจะไปกับพี่ผช.ที่เธอสนิท 2-3คนและน้องผญ.อีกคน ผมว่า ผมยอมรับได้ เพราะไม่อยากไปขัดต่อความชอบของเธอ คิดสะว่า ต่างคนต่างมีเรื่องที่ชอบ
พักหลังมาผมรู้สึกเริ่มท้อๆเพราะมีแค่ผมคนเดียวที่ชวนเธอคุย เธอให้เหตุผลว่าทำงาน พอกลับห้องก็นอนเลย จนไม่ค่อยได้คุยจะมีมาตอบบ้างแบบผ่านๆ แต่วันไหนเธออารมณ์ดีเธอจะคุยกับผมเยอะมาก พอวันรุ่งขึ้นก็จะกลับไปลูบเดิม
จะมีช่วงแรกๆที่ผมหาเรื่องไปหาน้องเอที่ห้อง เพราะเธอบ่นว่าทำงานเหนื่อย ผมเลยซื้อของกินกับตุ๊กตาที่เธอชอบไปให้หลังเลิกงาน นั้นเป็นวันแรกที่ผมได้ไปห้องน้องเค้า ตอนแรกเธอเหมือนจะไม่ให้ไป แต่ผมบอกไปแปปเดียว พอไปถึงเธอขอให้ผมรอหน้าห้อง เพราะจะขอเก็บของก่อน ผมรอประมาณ10นาทีได้จึงได้เข้าห้องเธอ เธอคงรู้สึกเขินๆก็ห้องสาวโสดอยู่คนเดียวมันก็รกจริง ไหนจะทำงานเธอคงไม่มีเวลาเก็บห้อง พอเข้าไปเราก็นั้งกินของกินที่ผมซื้อมาให้ แค่เห็นเธอทำหน้าหายเหนื่อยคือ ชื้นใจมาก
หลังจากนั้นเราก็คุยกันแบบสัพเพเหระจนดึกจนผมกลับไม่ได้รถไฟฟ้าหมด ผมขอน้องเค้าค้างเพราะอยากลองใจ เธอตอบว่า "จะค้างได้ไงเขิน" แต่ผมก็ขอแบบขอความช่วยเหลือเพราะกลับไม่ได้รถหมด เมื่อถึงเวลานอน เราก็แบ่งพื้นที่กันหาหมอนกั้น แล้วก็แยกกันต่างคนต่างนอน แน่นอนว่าผมเกร็งมาก แต่ก็อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์กับเธอนะ แต่ไม่ได้หวังว่าจะต้องมีอะไรกันแบบนั้น แค่จะกอดยังไม่กล้ากลัวเธอคิดว่าผมเป็นพวกฉวยโอกาศอุตสาห์ไว้ใจให้นอนด้วย ผมนอนคิดไปเรื่อยต่างๆนาๆ ว่าจะแกล้งละเมอกอดเลยดีไหม แต่ด้วยความที่เธอบอกผมว่าเธอนอนดิ้นนะระวังเผลอกอด ผมที่นอนกึ่งหลับกึ่งตื่นรู้สึกว่าเธอนอนมาเบียดฝ่างผมอยู่ ไม่รู้ว่าเธอตื่นอยู่ไหมหรือแค่นอนดิ้น ผมรู้สึกว่าตัวเธอร้อนผ่าวเพราะมันใกล้มากแต่ไม่โดนตัวกัน ผมอยากกอดเธอแต่กลัวเธอจะสะดุ้งตื่น เลยหันไปอีกทางนึงแล้วก็นอน~
จนเข้าช่วงเดือนที่ 2 มาผมมีเรื่องให้เครียดเยอะทำเรื่องงานแล้วเรื่องเรียนต่อ มีวันนึงผมลองทักไปถามแบบว่าอยากไปหาเธอ "ไปหาได้ไหม" แต่น้องเอตอบผมมาว่า "ห้องไม่ว่างมีคนมานอนด้วย" ผมนี้แบบอะไรนะ!!! ใครก่อน แต่ลองคิดในแง่ดี อาจเป็น แม่หรือเพื่อนสาวเธอ ผมก็ตอบไป "โอเคไม่เป็นไร" แต่ใจจริงคืออยากไปหามากต้องการคนฮีลใจ แต่พอโดนปฏิเสทแบบนั้นพร้อมคำตอบนั้นมันก็มีบ้างที่ไปไม่เป็น ผมเลยเลือกจะหนีไปพักใจคนเดียวในช่วงสุดสัปดาห์เผื่อทบทวนตัวเองว่าควรไปต่อกับน้องเอดีไหมหรือเลือกไปเรียนต่อดี ผมทำได้แค่ลองไปเที่ยวต่างจังหวัด พักจากงาน ห่างจากโซเชียลบ้าง จนเธอก็ทักมาถามว่าเป็นไร หายไปไหน มันเหมือนดูเรียกร้องความสนใจนะ แต่เวลาผมรู้สึกดาร์วจะอยากอยู่คนเดียวมากกว่า
ผมกลับมาคุยกับน้องเอเหมือนเดิม จนเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา เช่นเคยผมอยากเจอจึงหาเรื่องไปที่หอเธอแบบไปไม่ได้บอกก่อนแบบเซอร์ไพรส์ ผมนั่งรถไปหาเธอ ตอนเธอเจอผมเธอดูตกใจมากว่า มาได้ไง ผมก็บอกว่าแค่อยากมาหา เราก็ขึ้นไปที่ห้องแต่ครั้งนี้เธอพาผมไปที่ห้องพี่ผช.ที่อยู่เดียวกันซึ่งไม่ใช่ห้องเธอนั้นแหละ แล้วผมก็ถามว่ามาห้องใครนี้ เธอบอกห้องพี่ที่ไปกินเหล้าด้วยกัน แล้วในห้องคือของ ของเธอก็มีอยู่ห้องนี้ด้วยแบบเค้าอยู่ด้วยกัน ด้วยความสงสัยผมเลยถามว่านี้ข้าวของเธอนี่ เธอบอกผมว่าเผื่อประหยัดไงค่าน้ำ ค่าไฟ แล้วขนของมานอนห้องพี่ แต่ตอนนี้เจ้าของไม่อยู่พึ่งออกไปดูงานตจว.2วันก่อน ผมรู้สึกสับสนแบบ เชี้ย!!! นี้กูเป็นชู้เค้าหรอเนี่ยยยย เพราะเค้าเล่นแบบอยู่กินกันเลยงั้น แต่ตลอดมาเธอก็คุยแบบมีใจให้ตลอดเนี่ยนะ แต่ถ้าคนอ่านคิดว่า เค้าอาจจะแค่อยู่ด้วยกันแบบพี่น้องจริงๆก็ได้ แต่มันจะคิดดีได้ไง ในเมื่อเรานั่งคุยกันเธอก็พูดถึงแต่เจ้าของห้องแบบ ผช.นั่งเล่นเกมในห้องเสียงดังแต่เธอจะนอนก็มีปากเสียงกัน ทะเลาะกันเพราะเธอทำห้องเค้ารก ไม่ก็บอกว่าเวลานอนด้วยกันเจ้าของห้องนอนกรนดังแถมชอบนอนเบียดเธออีก แถมได้คำตอบว่าทำไมวันนั้นขอมาที่ห้องแต่เธอบอกว่ามีคนมานอนก็เจ้าของห้องนี้แหละ เอาเลยทีงี้ยังคิดดีได้อีกไหมเอ่ย
ผมก็เลยลองใจอีกรอบ ถามว่าถ้าจะขอค้างวันนี้ได้ป่าว เธอตอบได้ แต่ไปนอนห้องนู้นนะ(ห้องเธอ) ผมรู้เลยว่าเธอไม่ได้สนใจผมแล้ว เธอก็ไปส่งผมที่ห้องแหละ และก็เปิดห้องให้นอน แต่ใครมันไปนอนลงวะ พอแยกย้ายเธอกลับห้องผัวไปแล้ว ผมเลยแอบกลับตอนกลางคืน ใครมันจะนอนได้หละ ตอนนี้ผมเลยคิดอยู่เอาไงดีต่อเราจะตัดไปเลย หรือค่อยๆหายไปดี คิดแล้วทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยชีวิต
รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นชู้รัก
ผมว่าความสัมพันธ์ของเราก็ดูดีนะแต่ติดปัญหาที่นิสัยที่น้องเค้าเป็นทำให้ผมรู้สึกไม่มั่นคงเลย น้องเอเป็นคนเฟรนลี่มากโดนเฉพาะกับพวกพี่ผช. น้องเค้าจะไม่ถือตัวเลย แล้วเธอเป็นคนชอบไปเที่ยวกลางคืนแบบชอบไปร้านเหล้า ชอบดื่ม ชอบสังสรรค์ แต่เธอมักจะไปกับพี่ผช.ที่เธอสนิท 2-3คนและน้องผญ.อีกคน ผมว่า ผมยอมรับได้ เพราะไม่อยากไปขัดต่อความชอบของเธอ คิดสะว่า ต่างคนต่างมีเรื่องที่ชอบ
พักหลังมาผมรู้สึกเริ่มท้อๆเพราะมีแค่ผมคนเดียวที่ชวนเธอคุย เธอให้เหตุผลว่าทำงาน พอกลับห้องก็นอนเลย จนไม่ค่อยได้คุยจะมีมาตอบบ้างแบบผ่านๆ แต่วันไหนเธออารมณ์ดีเธอจะคุยกับผมเยอะมาก พอวันรุ่งขึ้นก็จะกลับไปลูบเดิม
จะมีช่วงแรกๆที่ผมหาเรื่องไปหาน้องเอที่ห้อง เพราะเธอบ่นว่าทำงานเหนื่อย ผมเลยซื้อของกินกับตุ๊กตาที่เธอชอบไปให้หลังเลิกงาน นั้นเป็นวันแรกที่ผมได้ไปห้องน้องเค้า ตอนแรกเธอเหมือนจะไม่ให้ไป แต่ผมบอกไปแปปเดียว พอไปถึงเธอขอให้ผมรอหน้าห้อง เพราะจะขอเก็บของก่อน ผมรอประมาณ10นาทีได้จึงได้เข้าห้องเธอ เธอคงรู้สึกเขินๆก็ห้องสาวโสดอยู่คนเดียวมันก็รกจริง ไหนจะทำงานเธอคงไม่มีเวลาเก็บห้อง พอเข้าไปเราก็นั้งกินของกินที่ผมซื้อมาให้ แค่เห็นเธอทำหน้าหายเหนื่อยคือ ชื้นใจมาก
หลังจากนั้นเราก็คุยกันแบบสัพเพเหระจนดึกจนผมกลับไม่ได้รถไฟฟ้าหมด ผมขอน้องเค้าค้างเพราะอยากลองใจ เธอตอบว่า "จะค้างได้ไงเขิน" แต่ผมก็ขอแบบขอความช่วยเหลือเพราะกลับไม่ได้รถหมด เมื่อถึงเวลานอน เราก็แบ่งพื้นที่กันหาหมอนกั้น แล้วก็แยกกันต่างคนต่างนอน แน่นอนว่าผมเกร็งมาก แต่ก็อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์กับเธอนะ แต่ไม่ได้หวังว่าจะต้องมีอะไรกันแบบนั้น แค่จะกอดยังไม่กล้ากลัวเธอคิดว่าผมเป็นพวกฉวยโอกาศอุตสาห์ไว้ใจให้นอนด้วย ผมนอนคิดไปเรื่อยต่างๆนาๆ ว่าจะแกล้งละเมอกอดเลยดีไหม แต่ด้วยความที่เธอบอกผมว่าเธอนอนดิ้นนะระวังเผลอกอด ผมที่นอนกึ่งหลับกึ่งตื่นรู้สึกว่าเธอนอนมาเบียดฝ่างผมอยู่ ไม่รู้ว่าเธอตื่นอยู่ไหมหรือแค่นอนดิ้น ผมรู้สึกว่าตัวเธอร้อนผ่าวเพราะมันใกล้มากแต่ไม่โดนตัวกัน ผมอยากกอดเธอแต่กลัวเธอจะสะดุ้งตื่น เลยหันไปอีกทางนึงแล้วก็นอน~
จนเข้าช่วงเดือนที่ 2 มาผมมีเรื่องให้เครียดเยอะทำเรื่องงานแล้วเรื่องเรียนต่อ มีวันนึงผมลองทักไปถามแบบว่าอยากไปหาเธอ "ไปหาได้ไหม" แต่น้องเอตอบผมมาว่า "ห้องไม่ว่างมีคนมานอนด้วย" ผมนี้แบบอะไรนะ!!! ใครก่อน แต่ลองคิดในแง่ดี อาจเป็น แม่หรือเพื่อนสาวเธอ ผมก็ตอบไป "โอเคไม่เป็นไร" แต่ใจจริงคืออยากไปหามากต้องการคนฮีลใจ แต่พอโดนปฏิเสทแบบนั้นพร้อมคำตอบนั้นมันก็มีบ้างที่ไปไม่เป็น ผมเลยเลือกจะหนีไปพักใจคนเดียวในช่วงสุดสัปดาห์เผื่อทบทวนตัวเองว่าควรไปต่อกับน้องเอดีไหมหรือเลือกไปเรียนต่อดี ผมทำได้แค่ลองไปเที่ยวต่างจังหวัด พักจากงาน ห่างจากโซเชียลบ้าง จนเธอก็ทักมาถามว่าเป็นไร หายไปไหน มันเหมือนดูเรียกร้องความสนใจนะ แต่เวลาผมรู้สึกดาร์วจะอยากอยู่คนเดียวมากกว่า
ผมกลับมาคุยกับน้องเอเหมือนเดิม จนเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา เช่นเคยผมอยากเจอจึงหาเรื่องไปที่หอเธอแบบไปไม่ได้บอกก่อนแบบเซอร์ไพรส์ ผมนั่งรถไปหาเธอ ตอนเธอเจอผมเธอดูตกใจมากว่า มาได้ไง ผมก็บอกว่าแค่อยากมาหา เราก็ขึ้นไปที่ห้องแต่ครั้งนี้เธอพาผมไปที่ห้องพี่ผช.ที่อยู่เดียวกันซึ่งไม่ใช่ห้องเธอนั้นแหละ แล้วผมก็ถามว่ามาห้องใครนี้ เธอบอกห้องพี่ที่ไปกินเหล้าด้วยกัน แล้วในห้องคือของ ของเธอก็มีอยู่ห้องนี้ด้วยแบบเค้าอยู่ด้วยกัน ด้วยความสงสัยผมเลยถามว่านี้ข้าวของเธอนี่ เธอบอกผมว่าเผื่อประหยัดไงค่าน้ำ ค่าไฟ แล้วขนของมานอนห้องพี่ แต่ตอนนี้เจ้าของไม่อยู่พึ่งออกไปดูงานตจว.2วันก่อน ผมรู้สึกสับสนแบบ เชี้ย!!! นี้กูเป็นชู้เค้าหรอเนี่ยยยย เพราะเค้าเล่นแบบอยู่กินกันเลยงั้น แต่ตลอดมาเธอก็คุยแบบมีใจให้ตลอดเนี่ยนะ แต่ถ้าคนอ่านคิดว่า เค้าอาจจะแค่อยู่ด้วยกันแบบพี่น้องจริงๆก็ได้ แต่มันจะคิดดีได้ไง ในเมื่อเรานั่งคุยกันเธอก็พูดถึงแต่เจ้าของห้องแบบ ผช.นั่งเล่นเกมในห้องเสียงดังแต่เธอจะนอนก็มีปากเสียงกัน ทะเลาะกันเพราะเธอทำห้องเค้ารก ไม่ก็บอกว่าเวลานอนด้วยกันเจ้าของห้องนอนกรนดังแถมชอบนอนเบียดเธออีก แถมได้คำตอบว่าทำไมวันนั้นขอมาที่ห้องแต่เธอบอกว่ามีคนมานอนก็เจ้าของห้องนี้แหละ เอาเลยทีงี้ยังคิดดีได้อีกไหมเอ่ย
ผมก็เลยลองใจอีกรอบ ถามว่าถ้าจะขอค้างวันนี้ได้ป่าว เธอตอบได้ แต่ไปนอนห้องนู้นนะ(ห้องเธอ) ผมรู้เลยว่าเธอไม่ได้สนใจผมแล้ว เธอก็ไปส่งผมที่ห้องแหละ และก็เปิดห้องให้นอน แต่ใครมันไปนอนลงวะ พอแยกย้ายเธอกลับห้องผัวไปแล้ว ผมเลยแอบกลับตอนกลางคืน ใครมันจะนอนได้หละ ตอนนี้ผมเลยคิดอยู่เอาไงดีต่อเราจะตัดไปเลย หรือค่อยๆหายไปดี คิดแล้วทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยชีวิต