ตอนสายวันนั้น คุณแม่บอกว่าเมื่อเช้าได้ใส่บาตรและอุทิศส่วนกุศลให้คุณบุญสม ตอนนี้เขาอโหสิกรรมให้หมดแล้ว เราก็สาธุ ..แต่นึกในใจว่าคุณแม่พยายามปลอบลูกสาวให้สบายใจ

สรุปเหตการณ์........
          สายวันรุ่งขึ้น นายสานำข่าวดีมาบอกว่า คุณอุ๋มฝากบอกมาว่า เมื่อคืนขณะที่นั่งสมาธิ คุณบุญสมได้มาพบในสมาธิและอโหสิกรรมทุกอย่างให้ภรรยาผมหมดแล้วและขอให้ทางภรรยาผมอโหสิกรรมให้เขาด้วยเช่นกัน เป็นข่าวดีที่มาเร็วจนนึกไม่ถึง คุณอุ๋มเตือนว่า ยังมีเจ้าหนี้รายย่อยคอยมาทวงอยู่ ต้องระวังตัวให้ดี โดยเฉพาะวันพระต้องเคร่งเป็นพิเศษ เพราะเจ้าหนี้จะแรงมาก แต่ถ้าผ่านวันพระ แรม 14ค่ำได้ 2ครั้ง ทุกอย่างก็จะเบาลงเรื่อยๆ  ข่าวนี้ทำให้พวกเราดีใจมาก รู้สึกคุ้มค่ากับความพยายามที่ทุกคนร่วมมือกัน ที่ได้ผลเร็วเช่นนี้คงเป็นะพราะทุกคนร่วมมือกันเร่งทำบุญ ปฏิบัติกรรมฐานและเชื่อผู้รู้จริงอย่างเคร่งครัด
    เราเริ่มการรักษาด้วนการฉายแสงซึ่งทีแรกแพทย์ที่ศิริราชบอกไม่ได้ผล แต่กลับเป็นว่าได้ผลดีมาก ก้อนต่างๆเริ่มยุบและน้ำเหลืองแห้งลงอย่างรวดเร็ว แต่ปัญหาที่พบก็คือฉายได้เฉพาะด้านหน้าและด้านข้าง ส่วนด้านหลังทำไม่ได้เพราะมีน้ำในปอดนอนคว่ำไม่ได้ ซึ่งต้องลุ้น รอให้เคโมได้ผลกว่านี้ก่อน
  ในช่วงนี้เราก็ทำบุญและพิธีกรรมต่างๆเช่น  ใส่บาตรทุกวัน(มีพระรับนิมนต์มาให้คนไข้ใส่บาตรถึงในห้องด้วย) ฯลฯ  
อาการเธอดีขึ้นเรื่อยๆ จนถึงวันที่ 31 ธ.ค. 2557 ก็ขอหมอกลับบ้านได้โดยไม่ต้องให้ อ็อกซิเจน เดินได้เองดีพอควร ขึ้นบันไดเองได้ เท่านี้ก็ดีกว่าที่ผมหวังไว้อย่างมหัศจรรย์แล้ว
   อจ.สุจิตราได้กรุณานัดให้ไปรักษาฉายแสงต่อที่ ศิริราชเพราะมีเครื่องที่ทันสมัยกว่า ปลอดภัยกับเนื้อดีมากกว่า จนกระทั่งเธอนอนคว่ำได้ก็เริ่มฉายแสงด้านหลังต่อไป
อาการของเธอดีขึ้นเรื่อยๆ แผลแห้ง ก้อนยุบ เหนื่อยน้อยลง  เราได้ไปวัดอินทร์ ไหว้หลวงพ่อโต สมเด็จโต พระนเรศวร โดยเธอเดินเข้าไปไหว้ด้วยตนเองสมตามที่พ่อแก่อวยพรใหั  การที่อาการเธอดีขึ้นนี้ไม่ได้แปลว่าหาย เราต้องรับมือแก้โรคแทรกซ้อนทุกอย่างเป็นระยะปรับเปลี่ยนไไปเรื่อยๆ
เดือน เม.ษ. เรื่มมีแผลลุกลามที่ข้างซ้าย โตเร็วมาก ที่ศิริราชนัดคิวให้ เดือน มิ.ย.  เราเลยตัดสินใจมาฉายแสงที่ รพ.เดิม  เพิ่งครบ 25 ครั้ง เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว พร้อมๆกับได้ยา TDM1 ครบครั้งที่ 8 และอจ.วิโรจน์บอกว่าให้หยุดยาเพราะเชื้อเริ่มดื้อยา
      ช่วงที่ผมลงโพสต์อยู่นี้ เธอนอนอยู่ที่ ร.พ. พราะน้ำในช่องปอดเริ่มมากขึ้น เหนื่อยง่าย ชีพจรเร็ว   ต้องเจาะปอด และใส่ยาเชื่อมปอด (Pleurodesis) ฝึกดูดลูกบอลล์ เพื่อบริหารให้ปอดขยาย  กำลังรอว่าจะได้กลับบ้านเมื่อไหร่ และผมเองก็วางแผนหาทางรักษาต่อยอดจากนี้ไปล่วงหน้า ส่วนจะได้ผลแค่ไหน ผมไม่ทราบแค่ให้มีหวังก้าวไปทีละก้าวเท่านั้น ในภาวะเช่นนี้ (หวังก้าวไปทีละก้าว)ผมรู้ดีว่า ธรรมะที่เหมาะที่สุดคือมีสติอยู่กับปัจจุบัน ถ้าได้ทำก็จะก้าวหน้าทางธรรมะอย่างมาก แต่ผมก็ยอมรับว่ายังทำไม่ได้ เพราะผมตั้งใจใช้จิตทางโลกเกี่ยวกับการรักษาก้าวต่อๆไป แต่ภรรยาผมก้าวหน้าไปเรื่อยตามปัจจัยที่เธอปฏิบัติ
     ผมคงต้องขออนุญาตจบการแบ่งปันเพียงเท่านี้ ผมขอขอบคุณทุกท่านที่ได้สละเวลาติดตาม เป็นห่วง ให้วิทยาทานและให้กำลังใจ ฯลฯ ผมถือว่าได้พบกัลยาณมิตรอีกกลุ่มหนึ่ง เนื่องจากผมเองไม่ได้เป็นสมาชิกพันทิป ต้องยืมล็อคอินของ คุณซานเป่าหลิงใช้จึงรู้สึกเกรงใจและขอบคุณเธอเป็นอย่างยิ่ง
  ผมคิดว่าคงมีหลายท่านที่มีความในใจที่จะบอกกล่าวกับผมเพียงแต่รอผมสรุปจบ เอาเป็นว่า ผมขอยืมพื้นที่นี้ใช้จนสิ้นเดือนนี้แล้วคงไม่ได้โพสต์อะไรเพิ่มอีก
ถ้าท่านใดสงสัยหรืออยากแนะนำ ขอความกรุณาภายในเดือนนี้นะครับ ขอบคุณและซาบซึ้งในน้ำใจและความดีของทุกๆความเห็นในทุกแง่มุมครับ

สำหรับผู้ัที่ต้องการอ่านเนื้อเรื่องทั้งหมด ขอให้เข้าไปที่ ภรรยาผมเป็นมะเร็งต้องไปรักษาที่เมืองจีน http://ppantip.com/topic/33637068 หรือสมาชิกท่านใดสามารถรวบรวมได้ดีกว่านี้ก็ขอรบกวนด้วยครับ
ขอบคุณทุกท่าน
สวัสดีครับ