อาจจะเป็นเรื่องเล็กๆนะคะ แต่มีผลกระทบ ขอวิธีแนวทางที่จะก้าวผ่าน-----
แท็กศาสนา/วิทย์ ต้องการทราบแนวทางะการดำรงชีพต่อไป /แนวคิดที่มีการแก้ไข และการเริ่มต้นใหม่------------------
...
ค่ะคือว่าเราสมัครเข้าไปในชุมนุมบาส ( อยากออกกำลังกาย) แล้วเจอเรื่องไม่สบจิตใจ คนคนหนึ่ง คือเขามาคุยกับคุณแม่ของเรา คือถามแบบเรื่องส่วตัวเรา กับแม่ คือ ๆแบบทั้งที่เรากับแม่ก็ไม่รู้จักเขามาก่อน เราก็ไม่สนใจอะไรใช่ป่ะ เพราะไไมรู้จักไม่ยุ่ง แต่เขาเข้ามาถามแม่เราเรื่องเราชีวิตความเป็นอยู่ เราก็ไม่สนใจค่ะ เล่นบาสไปตามหน้าที่ ไม่ใส่ใจที่พวกเขาคุย (เขาบอกว่าเป็นคนสอนบาส แล้วมันเกี่ยวอะไรต้องมาแนะนำตัว ใช่ป่าวกก็ไม่อยากรู้แล้วก็ไม่ได้อยากให้สอนด้วย .เท่านั้นก็น่าจะจบ ไป .... แต่...ไม่จบ ตอนเย้นทุกวันเราะมาเล่นบาสใ่ชป่ะรอแม่มารับ เขามาทำสอนบาสให้เรา เราก้อยากจะวิ่งหนีมากเลยค่ะ มายุ่งมาสอนอะไรตัวเขาเป็นใคร เล่นเองได้ ไม่อยากข้องแวะ แต่แบบเราก้ไม่รู้เขาเดินปรี่มาหาเราในชุมนุมนะ ทำทีเหมือนรู้จัก ทั้งๆที่ไม่ต้องการ อันนี้เราทราบมาทีหลังว่าเขาไม่มีงานทำ จึงจะมาสอนบาสให้เด้กเรียกเก็บตังค่าสอนเพิ่ม เก็บเราอีกตะหาก เสียโง่ไปเลย 10-20 ก็เงิน บ้านเราไม่ได้ผลิตตังเองได้ แม่ยังทำงานเหนื่อยเหน็ด หาเงินให้ ทั้งที่ไม่มีใบอณุญาตฝครูฝึกสอน หรืออะไร หางานกันง่ายๆเลยเหรอ แล้วคนที่เขาเรียนมาล่ะ จะเรียนทำไมถ้ามันง่ายขนาดนี้ ก้ไม่อยากยุ่งอยากรู้หรอกแต่ดูความเรวของเขา............
ความจริงเราไม่ได้เป็นคนรังเกียจคนหรือเข้ากะใครไม่ได้นะคะแต่เราชอบคนที่เข้ามาแบบมีมารยาทให้เกียรติคนอื่น
ในคราบชุมนุมตอนเย็นเลิกเรียนเรา แบบใช้เวลาให้คุ้มค่าอ่ะคะ เราวางกระเป่าไว้ใช่ป่ะรวมๆกับเด็กในชุมอ่ะค่ะก็มีหลายใบนะคะประมาณ10 ใบ วางไว้ไม่ได้สนใจใส่ใจอะไรไม่คิดว่า ว่าจะมีบุคลไร้มารยาทโรคจิต ต่ำน่ะค่ะ เขานั่นล่ะ มาค้นกระเป๋าส่วนตัวเรากระเป๋านักเรียน แล้วเปิดมือถือเราดูรูปภาพ ส่วนตัวเรา ไม่ได้ตั้งพาสเวิรส์ไว้เพราะมันตั้งไม่ได้ (เราพกมือถือติดตัวตลอด แต่ไม่พกมือถือเวลาเล่นบาสมันถ่วง)
แต่เราไม่คิดจะเจอคนไร้มารยาทเช่นนี้ ................บังเอิญเราเขียนชื่อแบบคนที่เราประทับใจอาไว้น่ะ ไว้เป็นที่ยึดใจ เป็นแรงผลักดัน ไอดอล หลายคนด้วยนะคะ ไอดอลเรา เขียนชื่ออย่างเดียวมันไม่รู้สึกแบบปรึ้งปรั้ง มีแรงทำอะไร เราเลยใส่หัวใจไปด้วย + ชื่อ เขาเอามาล้อค่ะ บังเอิญคนนั้นอยู่ในชุมนุมบาสด้วยน่ะสิ คราวนี้ล้อ ดัง ทั้งชุมนุมเลย
เราเครียดค่ะ เราไม่ได้อยากเป็นแฟนกับคนที่โดนล้อแต่เราแค่รู้สึกว่าเขามีพรสววค์ในการเล่นบาส และคนที่เรานับเป็นไอดอล ทุกคนเป็นคนมีความสารถและเป็นตัวอย่างที่ดีจึงเขียนชื่อเขาเป็นแรงพลักดัน คนเอาไปล้อแล้วจับลากเขาที่เราเขียนชื่อไว้มาคู่กะเรา เขาก็งง เรารู้สึกแย่ด้วย กลายเป็นเขาก้ซวยต้องมาเกร็งเรา เราจากที่มาเล่นบาสปกติได้ไปสนามได้ กลายเป็นไม่ไปเลย เพราะเวลาเดินสวนเขา เขาก็เดินผ่านหลบ
สภาพจิตใจนี่แย่ไปเลย ระหว่างเดินเรียนนี่เจอเด้กในชุมนุมบาสที่รู้ก็บอกต่อ เอามาล้อกัน ล้อรูปภาพที่เราถ่ายด้วย ล้อชื่อเรากะคนนั้นที่เล่นบาสด้วย
นี่พยยามหาอย่างอื่นทำ ก็ยังอดไม่ได้วนคิดเรื่องนี้มาตลอด เครียดมากจึงลาออกจากสถาบันเลย เราไม่กล้ามีปัญหาเพราะเขามาในฐานะคนฝึกสอนบาส ตอนนี้สถานภาพเรียนไม่จบ จิตใจแย่ และยังคงคบคิดไม่เลิก นอนไม่หลับ แย่มาก ห่วงใยเไหม เรานั่งคนเดียวในห้องมาได้หลายเดือนละ จนแม่ส่งไปอยู่กรุงเทพกับพี่ แต่ก็ยังไม่ไหว เสียความรุ้สึก แม่เราก็เสียใจเราเป็นแบบนี้เราพึ่งมาเล่าให้แม่ฟังถึงเรื่องราว เรื่องมันเกิดได้สะสมค่ะ พึ่งมาลาออกเดือน 2เดือนนี้เอง ม.ปลาย เพราะเราทนมาตลอดไม่อยากลาออกให้แม่เสียใจ แต่ตอนนี้ท่านก็เสียใจแล้วเรียบร้อยอยาก ตายจริงเรา แม่รู้ พ่อพอรุ้บ้าง ถ้าต้องทนเรียนเจอเรื่องงี้ในรั่วโรเงเรียนเดินสวนคนที่ล้อเลียนเราทุกวันรุ่นพี่รุ่นน้อง ใครอีกก็ไม่รู้ที่รู้เรื่องเรา เพราะพี่ที่เล่นบาสนั่นเป็นตัวเกร็งในสนามไง คนเรามีสิทธิปลื้มใครเอาใครเป็นไอดอลในดวงใจก็ไม่เห็นแปลก แม่บอก เราก็คิดเช่นนั้น เราไม่ได้ทำอะไรเขา ข้อมูลก็ในมือถือเรา ถ้าไม่บอกนั้นใครก็ไม่มีสิทธิ์มารู้ สิ่งเรื่องเรา แปลกตรงเขาคนนั้นเป็นโรคจิต หรือป่าว มาเอาของส่วนตัวโทรศัพท์มือถือของผู้หญิง หรือจะของใครก็ตามมาเปิดดูอย่างทุเรศอย่างั้น แล้วยังเอาข้อมูลส่วนตัวเขาไปเปิดให้คนอื่นดู เอามาล้อสนุกปาก มารยาทมีไหม คน เหรอ ลำพังมาค้นมาลื้อของในกระเป็าก็เลวพอแล้ว นี่ถ้ามีเงินไม่รู้จะเอาไปหรือป่าวด้วยคนเช่นนี้ พึ่งมาย้อนคิดลำดับเรล่าเหตุการณ์ให้แม่ฟัง แต่พ่อยังไมเล่าละเอียดเพราะอยู่ต่างที่กันพ่อทำงาน กทม.
เราควรทำไไงใจตอนี้ แล้วการดำรงชีพก็ติดขัดไม่มีแก่ใจเลย คนทำผิดยังไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำมันทำช้ำต่อใจเรามากๆ เราต้องลาออกเพราะผลลัพธ์จากเรื่องที่คนนั้นเขามาทำ
เราควรทำไง วามหวังความฝันแรงใจ หายไปสิ้น
ขออนุญาต ทุเรศกับการกระทำ*** แต่คนบางคนก็ใจต่ำ เกินไปรบกวนค่ะ แย่มากจิตใจทำไง
แท็กศาสนา/วิทย์ ต้องการทราบแนวทางะการดำรงชีพต่อไป /แนวคิดที่มีการแก้ไข และการเริ่มต้นใหม่------------------
...
ค่ะคือว่าเราสมัครเข้าไปในชุมนุมบาส ( อยากออกกำลังกาย) แล้วเจอเรื่องไม่สบจิตใจ คนคนหนึ่ง คือเขามาคุยกับคุณแม่ของเรา คือถามแบบเรื่องส่วตัวเรา กับแม่ คือ ๆแบบทั้งที่เรากับแม่ก็ไม่รู้จักเขามาก่อน เราก็ไม่สนใจอะไรใช่ป่ะ เพราะไไมรู้จักไม่ยุ่ง แต่เขาเข้ามาถามแม่เราเรื่องเราชีวิตความเป็นอยู่ เราก็ไม่สนใจค่ะ เล่นบาสไปตามหน้าที่ ไม่ใส่ใจที่พวกเขาคุย (เขาบอกว่าเป็นคนสอนบาส แล้วมันเกี่ยวอะไรต้องมาแนะนำตัว ใช่ป่าวกก็ไม่อยากรู้แล้วก็ไม่ได้อยากให้สอนด้วย .เท่านั้นก็น่าจะจบ ไป .... แต่...ไม่จบ ตอนเย้นทุกวันเราะมาเล่นบาสใ่ชป่ะรอแม่มารับ เขามาทำสอนบาสให้เรา เราก้อยากจะวิ่งหนีมากเลยค่ะ มายุ่งมาสอนอะไรตัวเขาเป็นใคร เล่นเองได้ ไม่อยากข้องแวะ แต่แบบเราก้ไม่รู้เขาเดินปรี่มาหาเราในชุมนุมนะ ทำทีเหมือนรู้จัก ทั้งๆที่ไม่ต้องการ อันนี้เราทราบมาทีหลังว่าเขาไม่มีงานทำ จึงจะมาสอนบาสให้เด้กเรียกเก็บตังค่าสอนเพิ่ม เก็บเราอีกตะหาก เสียโง่ไปเลย 10-20 ก็เงิน บ้านเราไม่ได้ผลิตตังเองได้ แม่ยังทำงานเหนื่อยเหน็ด หาเงินให้ ทั้งที่ไม่มีใบอณุญาตฝครูฝึกสอน หรืออะไร หางานกันง่ายๆเลยเหรอ แล้วคนที่เขาเรียนมาล่ะ จะเรียนทำไมถ้ามันง่ายขนาดนี้ ก้ไม่อยากยุ่งอยากรู้หรอกแต่ดูความเรวของเขา............
ความจริงเราไม่ได้เป็นคนรังเกียจคนหรือเข้ากะใครไม่ได้นะคะแต่เราชอบคนที่เข้ามาแบบมีมารยาทให้เกียรติคนอื่น
ในคราบชุมนุมตอนเย็นเลิกเรียนเรา แบบใช้เวลาให้คุ้มค่าอ่ะคะ เราวางกระเป่าไว้ใช่ป่ะรวมๆกับเด็กในชุมอ่ะค่ะก็มีหลายใบนะคะประมาณ10 ใบ วางไว้ไม่ได้สนใจใส่ใจอะไรไม่คิดว่า ว่าจะมีบุคลไร้มารยาทโรคจิต ต่ำน่ะค่ะ เขานั่นล่ะ มาค้นกระเป๋าส่วนตัวเรากระเป๋านักเรียน แล้วเปิดมือถือเราดูรูปภาพ ส่วนตัวเรา ไม่ได้ตั้งพาสเวิรส์ไว้เพราะมันตั้งไม่ได้ (เราพกมือถือติดตัวตลอด แต่ไม่พกมือถือเวลาเล่นบาสมันถ่วง)
แต่เราไม่คิดจะเจอคนไร้มารยาทเช่นนี้ ................บังเอิญเราเขียนชื่อแบบคนที่เราประทับใจอาไว้น่ะ ไว้เป็นที่ยึดใจ เป็นแรงผลักดัน ไอดอล หลายคนด้วยนะคะ ไอดอลเรา เขียนชื่ออย่างเดียวมันไม่รู้สึกแบบปรึ้งปรั้ง มีแรงทำอะไร เราเลยใส่หัวใจไปด้วย + ชื่อ เขาเอามาล้อค่ะ บังเอิญคนนั้นอยู่ในชุมนุมบาสด้วยน่ะสิ คราวนี้ล้อ ดัง ทั้งชุมนุมเลย
เราเครียดค่ะ เราไม่ได้อยากเป็นแฟนกับคนที่โดนล้อแต่เราแค่รู้สึกว่าเขามีพรสววค์ในการเล่นบาส และคนที่เรานับเป็นไอดอล ทุกคนเป็นคนมีความสารถและเป็นตัวอย่างที่ดีจึงเขียนชื่อเขาเป็นแรงพลักดัน คนเอาไปล้อแล้วจับลากเขาที่เราเขียนชื่อไว้มาคู่กะเรา เขาก็งง เรารู้สึกแย่ด้วย กลายเป็นเขาก้ซวยต้องมาเกร็งเรา เราจากที่มาเล่นบาสปกติได้ไปสนามได้ กลายเป็นไม่ไปเลย เพราะเวลาเดินสวนเขา เขาก็เดินผ่านหลบ
สภาพจิตใจนี่แย่ไปเลย ระหว่างเดินเรียนนี่เจอเด้กในชุมนุมบาสที่รู้ก็บอกต่อ เอามาล้อกัน ล้อรูปภาพที่เราถ่ายด้วย ล้อชื่อเรากะคนนั้นที่เล่นบาสด้วย
นี่พยยามหาอย่างอื่นทำ ก็ยังอดไม่ได้วนคิดเรื่องนี้มาตลอด เครียดมากจึงลาออกจากสถาบันเลย เราไม่กล้ามีปัญหาเพราะเขามาในฐานะคนฝึกสอนบาส ตอนนี้สถานภาพเรียนไม่จบ จิตใจแย่ และยังคงคบคิดไม่เลิก นอนไม่หลับ แย่มาก ห่วงใยเไหม เรานั่งคนเดียวในห้องมาได้หลายเดือนละ จนแม่ส่งไปอยู่กรุงเทพกับพี่ แต่ก็ยังไม่ไหว เสียความรุ้สึก แม่เราก็เสียใจเราเป็นแบบนี้เราพึ่งมาเล่าให้แม่ฟังถึงเรื่องราว เรื่องมันเกิดได้สะสมค่ะ พึ่งมาลาออกเดือน 2เดือนนี้เอง ม.ปลาย เพราะเราทนมาตลอดไม่อยากลาออกให้แม่เสียใจ แต่ตอนนี้ท่านก็เสียใจแล้วเรียบร้อยอยาก ตายจริงเรา แม่รู้ พ่อพอรุ้บ้าง ถ้าต้องทนเรียนเจอเรื่องงี้ในรั่วโรเงเรียนเดินสวนคนที่ล้อเลียนเราทุกวันรุ่นพี่รุ่นน้อง ใครอีกก็ไม่รู้ที่รู้เรื่องเรา เพราะพี่ที่เล่นบาสนั่นเป็นตัวเกร็งในสนามไง คนเรามีสิทธิปลื้มใครเอาใครเป็นไอดอลในดวงใจก็ไม่เห็นแปลก แม่บอก เราก็คิดเช่นนั้น เราไม่ได้ทำอะไรเขา ข้อมูลก็ในมือถือเรา ถ้าไม่บอกนั้นใครก็ไม่มีสิทธิ์มารู้ สิ่งเรื่องเรา แปลกตรงเขาคนนั้นเป็นโรคจิต หรือป่าว มาเอาของส่วนตัวโทรศัพท์มือถือของผู้หญิง หรือจะของใครก็ตามมาเปิดดูอย่างทุเรศอย่างั้น แล้วยังเอาข้อมูลส่วนตัวเขาไปเปิดให้คนอื่นดู เอามาล้อสนุกปาก มารยาทมีไหม คน เหรอ ลำพังมาค้นมาลื้อของในกระเป็าก็เลวพอแล้ว นี่ถ้ามีเงินไม่รู้จะเอาไปหรือป่าวด้วยคนเช่นนี้ พึ่งมาย้อนคิดลำดับเรล่าเหตุการณ์ให้แม่ฟัง แต่พ่อยังไมเล่าละเอียดเพราะอยู่ต่างที่กันพ่อทำงาน กทม.
เราควรทำไไงใจตอนี้ แล้วการดำรงชีพก็ติดขัดไม่มีแก่ใจเลย คนทำผิดยังไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำมันทำช้ำต่อใจเรามากๆ เราต้องลาออกเพราะผลลัพธ์จากเรื่องที่คนนั้นเขามาทำ
เราควรทำไง วามหวังความฝันแรงใจ หายไปสิ้น