ถ้าต้องทำจริงตามที่นานาชาติเรียกร้องเราควรมีข้อเสนอกลับอะไรบ้างในฐานะที่ไทยต้องรับภาระดังกล่าว ลองช่วยกันเสนอดูครับผมเสนอว่า
1. ข้อตกลงต้องมีระยะเวลา ที่ชัดเจน เช่น 5 ปีหรือ 10ปี และมีจำนวนที่ชัดเจนเช่น 20,000 -50,000 คน มีขนาดพื้นที่ชัดเจน
2. คนที่อยู่ไทยจะเป็นคนเลือกเองและจำนวนที่เกินกว่านั้นประเทศอื่นจะต้องเป็นคนรับไป คนที่อยู่ในสัญญารวมถึงผู้หนีภัยสงครามจากพม่าไม่จำกัดเชื้อชาติ
3. เราจะไม่ขัดขวางหากมีการร้องขอการส่งไปยังประเทศที่ 3 ไม่ว่าประเทศนั้นจะยอมรับหรือไม่โดยเราจะอำนวยความสะดวกเต็มที่
4. คนที่เกิดในศุนย์พักพิงจะไม่มีสิทธิได้สัญชาติไทย
5. เราจะดูแลคนในศูนย์พักพิงเท่าเทียมกับสภาพความเป็นอยู่ตามสภาพสวัสดิการสังคมของไทยยกเว้นจะได้รับการบริจาคเพิ่มเติมเป็นรายกรณี
6. ประเทศที่ไทยทำความตกลงด้วยจะต้องให้ GSP (สิทธิพิเศษทางภาษี) สินค้าเกษตรไทย เช่นข้าว ยางพารา กุ้ง ไก่แช่แข็ง และอื่นๆ เพื้อนำภาษีมาใช้จ่ายในการช่วยเหลือและให้ที่พักพิงกลุ่มดังกล่าว โดยถือเป็นสัญญาร่วมกับการรับเป็นประเทศผู้ให้ที่พักพิง
7. อเมริกาต้องพิจารณา ระงับการกำหนดไทยเป็นประเทศ Tier 3 ในการค้ามนุษย์ เป็นเวลา 1 ปีโดยไทยจะใช้ระยะเวลาดังกล่าวแก้ไขปัญหานี้ ร่วมกับผู้แทนของ อเมริกา
8. ทั้งหมดต้องทำการตกลงแล้วเสร็จก่อนเริ่มการรับผู้ขอพักพิง
9. สัญญาควรทำแยกกัน เช่นกับอเมริกา สหภาพยุโรป กลุ่มGCC

จะประนามว่าหน้าเงินก็ได้ เพราะผมรู้สึกว่าครั้งที่แล้วเราช่วยเขมร พม่า ถึงเวลาเขาก็ลืม เจ๊โจลี่ก็มานั่งด่าไทยฉอดๆ ยังกับไทยไม่เคยช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์เลย แต่พอ ออสเตรเลีย ลากคนอินโดออกทะเลกลับเงียบ ครั้งทำเพื่อโลกแล้วขอให้คนไทยได้ประโยชน์เป็นชิ้นเป็นอันด้วยละกัน