แต่ความจริงคือ ดาวมีไว้เบิ่ง
อ้ายเอื้อมบ่ถึงดอกเด้อ หัวใจของน้อง
หลับตาฝันอ้ายจังได้กอด
ยามคึดฮอดได้แต่หลอยมอง
ไร้วาสนาได้เป็นเจ้าของดาวนั่น
ถึงผูกคอตาย ใต้ต้นบักเขือขื่น
คงบ่อาจฝืนชะตา ที่ฟ้าแบ่งกั้น
     น้องอาจเกิดมาเพื่อเขาคนอื่น
อ้ายได้แต่ยืนแหงนมองเท่านั้น
ดาวก็ยังเป็นดาวทุกวัน บ่แม่นของเฮา