อยากถามเพื่อนๆ พี่ๆน้องๆ ทั้งที่แต่งงานแล้ว หรือแค่ใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน ที่มีชีวิตหลังแต่งงานที่ราบรื่นและไม่ราบรื่นหน่อยนะคะ
ตอนนี้เรามาถึงจุดที่เราต้องตัดสินใจแล้วค่ะ

ขอเกริ่นประวัติส่วนตัวเราก่อนนะคะ
ตอนนี้เราอายุ 34 เป็นลูกคนเล็ก แต่ต้องดูแลกิจการที่บ้านแทนแม่ ทำตรงนี้มาประมาณ 10 ปีค่ะ
ส่วนแฟนเราอายุ36ปี เป็นลูกคนเล็ก และต้องดูแลกิจการที่บ้านเช่นกันค่ะ
เรากับแฟนคบกันมาเป็นเวลา 2 ปีกว่า แต่รู้จักกันมาก่อนหน้าจะคบเป็นแฟน 6 ปี  



ช่วงระหว่างที่ศึกษา ยังไม่ตกลงเป็นแฟนกัน ก็คุยกันแทบจะทุกเรื่อง ทำให้เราได้พอรู้ว่า เค้าค่อนข้างจะมีทัศนคติหลายๆเรื่องในแง่ลบ
บางครั้งไม่มีความมั่นใจในตัวเอง  ต้องขอคำปรึกษาจากเพื่อนแม้กระทั่งในเรื่องเล็กๆน้อยๆตลอด
แต่ในบางครั้ง เรื่องที่เค้ามั่นใจ เค้าก็ตัดสินใจเองได้ดี แต่ก็ต้องผ่านขั้นตอนการคิดแล้วคิดอีก บางครั้งเป็นวันๆ (ซึ่งในมุมมองของเรา เรื่องที่เค้าใช้เวลาคิดมากๆ เราคิดว่ามันไม่น่าจะต้องลังเล หรือใช้เวลาในการตัดสินใจมากขนาดนั้นเลย)

แต่สุดท้าย ด้วยข้อดีหลายๆอย่างของเค้า เช่น การรักพ่อแม่ของเค้า การเห็นอกเห็นใจผู้อื่น ค่อนข้างจะเป็นคนที่ใจดี (แต่ถ้ามีใครมาเอาเปรียบ หรือทำให้เค้าเดือดร้อน  เค้าก็จะไม่ยอม  และค่อนข้างจะจำ ซึ่งบางครั้งก็ผูกใจเจ็บ) รวมถึงเรารู้สึกว่า เราคุยเฮฮากันเป็นเพื่อนได้ เราก็ตกลงคบกับเค้า

หลังจากที่เริ่มคบกัน เราได้เรียนรู้กันมากขึ้น ทำให้เราพบว่า ยังมีอีกหลายๆอย่าง ที่ทำให้รู้สึกว่าเรากับเค้า เข้ากันไม่ได้เช่น
-ทัศนคติเรื่องการมีลูก
          เรามองว่า จะมีหรือไม่มีก็ได้ ถ้าจะไม่มีลูก ชีวิตคู่ก็ไม่ได้ขาดหายอะไร
แล้วเราก็ไม่ได้มองว่าลูกจะเป็นเครื่องมือในการเติมเต็มชีวิตคู่ให้สมบูรณ์
ถ้าเราจะมีลูก เราก็อยากให้เค้าเกิดมาเพื่อให้เราได้เลี้ยงเค้า ให้เติบโต ให้เป็นคนเต็มคน
เราเป็นคนรักเด็กนะคะ แต่ด้วยวัยขนาดนี้แล้ว เรื่องลูกเลยเป็นเรื่องที่เราคิดว่า
เราไม่ยึดติดว่าต้องมีนะ ถ้าร่างกายแข็งแรง พร้อมที่จะมีลูกได้ เราก็คงจะมี
  
          ส่วนเค้ามองว่า ชีวิตคู่ ถ้าไม่มีลูก ก็เป็นครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์
เราเคยถามเค้าว่า ถ้าเรามีลูกให้ไม่ได้ล่ะ ด้วยวัยขนาดนี้แล้ว อาจจะทำให้มีลูกลำบาก หรือลูกไม่สมบูรณ์แล้วนะ
เค้าก็ตอบมาแค่ว่ายังไงก็ต้องมี  ถ้ามีไม่ได้จริงๆ หรือเราเป็นหมัน ก็รับลูกคนอื่นมาเลี้ยง
เหตุผลข้อเดียวของเค้าของการมีลูกคือ ----ทำให้ครอบครัวสมบูรณ์-----

-ความเป็นผู้นำ
          ข้อนี้เป็นเรื่องที่เราต้องการในคนที่จะเป็นคู่ชีวิตเรามากที่สุดเลยค่ะ
แล้วมันดันเป็นข้อที่เค้าขาดมากๆด้วย  เราก็เปิดใจคุยกับเค้าตรงๆ ว่าเราคิดแบบไหนในเรื่องนี้
เรามองว่าสำหรับคนแบบเรา ชีวิตคู่น่าจะประกอบด้วยความศรัทธาในตัวหัวหน้าครอบครัว
(ซึ่งหัวหน้าครอบครัวควรจะมีความเป็นผู้นำ มันถึงจะเกิดข้อนี้ได้)
อีกส่วนคือความเมตตาต่อกัน ที่หัวหน้าครอบครัวจะมีให้คู่ชีวิต หรือสมาชิกในครอบครัว
(ส่วนเรื่องอื่นๆที่คู่ชีวิตควรมีให้กัน เรามองเหมือนที่คนอื่นๆมองค่ะ)
เพราะเรามองว่า ความรัก มันมีวันจืดจางเป็นปกติของทุกคู่ แต่ที่จะเหลืออยู่คือความศรัทธา ความเมตตา อยู่กันด้วยความเอื้ออาทรต่อกัน
เรากลัวว่า วันนึงที่ความรักมันจืดจางไป แล้วความศรัทธาในตัวเค้า เราก็ไม่มี จะทำให้ชีวิตคู่มันแย่ลง

อีกส่วนนึงคือ ทุกวันนี้ ด้วยความที่เค้าขาดความเป็นผู้นำ ก็ทำให้เราไม่ศรัทธาเค้า
แต่ตัวเค้าเองพยายามที่จะทำให้เห็น ว่าเค้านำได้ แต่ด้วยทัศนคติของเค้า
เราก็ไม่รู้สึกเชื่อใจ ไม่เชื่อมั่นที่จะเดินตามเค้าไปอยู่ดีค่ะ

นอกจากนี้ยังมีรายละเอียดยิบย่อยอีกมาก ที่ทำให้เห็นว่าเข้ากันไม่ค่อยจะได้ รวมถึงพื้นฐานครอบครัว การทำงาน การใช้เงิน

แต่เราก็รักเค้ามากนะคะ เค้าเองก็รักเรามาก ทุกวันนี้ทั้งเราและเค้าก็พยายามปรับตัว
มันก็พอได้ในบางเรื่อง เช่นเรื่องของการพยายามพัฒนาตัวเอง
การดูแลซึ่งกันและกัน พยายามให้ต่างฝ่ายเห็นในตัวตนของกันและให้มากที่สุด
แต่ในส่วนเรื่องที่เป็นตัวตนที่มันแตกต่าง ทัศนคติที่แตกต่าง เรามองว่ามันเป็นเรื่องที่ยากที่จะปรับเปลี่ยน

เราไม่คิดว่าจะมีใครเปลี่ยนใครได้ แล้วก็ไม่คิดว่า จะมีใครเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อใครได้ไปตลอด

สุดท้ายคนเราก็ต้องกลับมาเป็นตัวตนของตัวเองอยู่ดี




คำถามที่เราอยากถามเพื่อนๆ พี่ๆน้องๆ ที่มีชีวิตครอบครัวแล้วคือ


1. ก่อนแต่งงาน หรือก่อนใช้ชีวิตคู่ คุณและแฟนมีความแตกต่างกันมากไหมคะ แล้วต่างกันเรื่องอะไร

2. ถ้าแตกต่างกันมาก ตอนตัดสินใจใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน  คิดยังไง มีวิธีคิดแบบไหน ถึงตัดสินใจตกลงใช้ชีวิตคู่ด้วยกันคะ

3. หลังจากใช้ชีวิตคู่ด้วยกันแล้ว  ปัญหาเรื่องความแตกต่างน้อยลง หรือมากขึ้น แล้วพยายามปรับเข้าหากันอย่างไร

4. ถ้าความแตกต่างที่มีมันมากขึ้น ทำอย่างไรกับปัญหานั้นคะ แล้วใช้เวลานานเท่าไหร่ กว่าจะปรับจูนกันได้ จนสามารถอยู่ด้วยกันได้  

5. สำหรับคนที่มีปัญหาเรื่องความแตกต่างมากๆ จนรู้สึกว่าอยู่ด้วยกันไม่ได้ คุณตัดสินใจทำอย่างไร แล้วเสียดายไหม ที่ตัดสินใจใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน


คำถามอาจจะเยอะมากหน่อยนะคะ แต่ตอนนี้เราสับสนมาก ว่าจะเดินหน้าต่อไปดีไหม  (ที่พิมพ์มาทั้งหมดนี่ เราก็ยังอยู่ในความรู้สึกสับสนอยู่)
ถ้าเราไม่ได้เดินหน้าต่อ เราก็คงอยู่เป็นโสด ดูแลแม่ ดูแลหลานเราไป อันนี้เราไม่ซีเรียสค่ะ
แต่สำหรับแฟนเรา เราไม่อยากให้เค้าเสียเวลากับเรา  เค้าจะได้เปิดโอกาสให้ตัวเค้าเอง เผื่อจะมีคนที่เข้ากับเค้าได้  และแต่งงานกันไป มีครอบครัว มีลูกให้พ่อและแม่ของเค้าได้ชื่นใจ เพราะเค้าบอกว่า พ่อเค้าอยากมีหลานมากๆ

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบของทุกๆคนนะคะ