แม้นวางดาววางเดือนเป็นเพื่อนได้
จะเรียงไว้ใต้หมอนนอนหลับฝัน
เพื่อยามตื่นลืมตาทิวาวัน
จนผ่านผันคืนค่ำได้ฉ่ำใจ

แม้นกางแผ่นผืนฟ้านภากาศ
มาวางวาดแต้มสีมณีใส
จะเติมแต่งแฝงรุ้งรุ่งอำไพ
ให้แจ่มในใจจับและรับรู้

ว่าใครหนึ่งคะนึงอยู่มิรู้จบ
ยากจะลบรักเลือนติดเตือนอยู่
เช่นเดือนดาวพราวจิตเคยชิดชู
เหมือนแผ่นฟ้าเคียงคู่กับรุ้งงาม

เมื่อใจเห็นเช่นไรใจรู้แจ้ง-
-ถึงนัยแฝงเพียงใดใคร่ไถ่ถาม
แม้นกระจ่างกลางใจในโมงยาม
ส่งรักตามข้ามฟ้ามาหากัน

ทางแสนไกลกลับใกล้คล้ายบรรจบ
เหมือนได้สบตาส่งตรงถึงฉัน
ยิ่งกว่าแสนล้านถ้อยร้อยจำนรรจ์
ด้วยคำนั้นคือคิดถึงตราตรึงทรวง

เมื่อรักรวมคิดถึงจึงย่อฟ้า
เหนี่ยวโน้มมาคลุมครอบริมขอบสรวง
หลอมรักบ่มห่มในใจสองดวง
ร้อยรัดบ่วงหน่วงน้าวราวฟ้ารวม...