ผมก็เคยนะครับ ไม่ทำไร ผญ เขาเพิ่งอกหักมา เพื่อนแนะนำให้รู้จัก เตือนผมประจำว่า อย่าทำไรนะเพื่อน น้องเขาเสียใจเรื่องแฟนมาก ผมเห็นใจ สงสารเขา วันนั้นนัดไปกินข้าวเขาติดธุระจนดึก เลยจำใจไปนอน ผมปลอบใจทุกอย่าง ไม่ทำไรตามที่เขาขอ เธอดีกับผมมาก จนสุดท้ายเขาก้บอกไม่ได้ชอบผม ผมก็แค่คนคั่นเวลา มันเป็นเวลาที่สั้นๆแต่ผมชอบเธอไปแล้ว นึกว่าจะได้คบกัน ผมทำดีที่สุดแล้ว ไม่ได้ทำเลวกับเขาไว้ แต่ที่ไหนได้เขาไม่เคยเห็นค่า และก็ ผญ ไปคุยคนอื่นหลายคนด้วย ผมจริงจังมากกับเธอ ช่วงหลังๆเขาพูดไม่ดีกับผมไว้มาก ผมเสียใจมากที่มองคนผิด ผมให้เกียรติ แต่เธอไม่เคยเห็นความหวังดีอะไรจากผมเลย สืบไปสืบมาเพื่อนของเพื่อนอีกคนก็เจอ หลงหัวทิ่มหัวตำไปเหมือนกัน ให้ความหวัง พอวันนึง เธอตีจาก ซึมเศร้ากินเหล้าทุกวัน เพื่อนผมห่วงเพื่อนคนนั้นมาก เพราะเคยโมโหแฟนเก่าจนเกือบใช้อาวุธ แต่เพื่อนห้ามไว้ทัน เฮ้อ เพื่อนผมที่แนะนำให้รู้จัก มันเลยรู้สึกผิดกับผมมากที่ทำให้ผมหลงไปมาก บ่นกันกับผมตลอด พอความจริงเปิดเผย    "กูรู้สึกควายมาก  มันทำเพื่อนกูเสียคนไปสองคนเลย" "แต่อย่าไปโทษใครมากเลยเพื่อน น้องเขาติดหนี้เยอะ แฟนเลิก คงไปไหนทำไรไม่ถูก" ผมไม่เสียดายอะไร แต่เสียความรู้สึกมากๆเลยครับ อย่างน้อยเราก็ได้ทำดี ช่วยเหลือให้กำลังใจ งงกับเธอคนนี้จริงๆ เขาคิดอะไร มองหน้ากันไม่ค่อยติด ทั้งๆที่รู้จักเพื่อนผมมานาน