กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเราเลยค่ะ ไม่คิดตั้งกระทู้เองเลยสักครั้ง แท็กผิดห้องขอโทษด้วยนะคะ แต่วินาทีนี้มันอึดอัด อยากระบายอยากรู้ว่าจะมีใครที่เป็นเหมือนเราบ้างคะ ถ้าเราเขียนเว้นวรรคไม่ถูกใช้คำสะกดผิดต้องขอโทษด้วยนะคะ
....คือเรื่องราวถ้าย้อนไปเมื่อสักประมาณ 4 ปีที่แล้วเราโดนแฟนทิ้งค่ะ ตอนนั้นเราเสียใจมาก เป็นแฟนคนเดียวที่คบกันมานานมาก แล้วก็มีเหตุให้ต้องเลิกลากันไปเพราะฝ่ายชายมีคนใหม่ ใช้เวลาทำใจอยู่นานมาก จนคิดว่าความรักไม่มีจริง และก็ไม่กล้าที่จะรักใครอีกเลย เราปิดหัวใจเรามาก ไม่แม้แต่จะคุยกับใครหรือเปิดใจเลยสักครั้ง เรากลัวว่าคนที่เข้ามาจะมาทำลายหัวใจเรา มันไม่ไหวแล้วมันเจ็บจนกลัว เราก็อยู่คนเดียวมาตลอดจนวันนึง...เราก็ได้มีโอกาสคุยกับคนคนนึงใน FB ที่รู้จักกันโดยบังเอิญ เราเป็นคนทักเค้าไปก่อนเอง ไม่รู้ว่าตอนนั้นคิดอะไร ก็ทักไปก็คุยกัน 2-3 ประโยคต่างคนต่างเงียบ จนมีอยู่วันหนึ่ง ที่เราคุยกันนานพอสมควร คุยกันจนรู้ว่าเป็นอะไรยังไง ทำงานอะไร ชื่อเค้า แค่นั้น แต่จากที่คุยกันเรารู้สึกถูกชะตากับคำพูดของเค้า มุมมองของเค้าต่างจากคนทั่วไป ตอนนั้นคิดในใจขวางโลกดี มีทัศนคติที่ดี เป็นตัวเอง ชัดเจนในชีวิต (เราชอบคนลักษณะแบบนี้) ด้วยความเป็นเค้าและความเป็นเราทำให้คุยกันรู้เรื่อง ก็คุยกันมาเรื่อยๆ แต่เรื่อยๆในที่นี้ไม่ได้คุยทุกวัน นานๆคุยกันที ทุกครั้งที่คุยก็ไม่เกิน 5 ประโยคแน่ๆ จะจบการสนทนาลงที่ไม่เค้าเงียบ เราก็เงียบ แต่เราไม่คิดอะไรไงเพราะบางครั้งเราก็ทำงาน อ่านนู่นนี่นั่น มีสมาธิอยู่กับเรื่องที่ทำอยู่ แล้วเราก็คิดว่าเค้าก็คงเช่นกัน (หรือจริงๆแล้วเค้าไม่อยากคุยกับเรา) ก็เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ ประมานปีกว่าๆ มารู้ตัวอีกทีทำไมต้องคิดถึงเค้า ทำไมเห็นเค้ามีความสุขแล้วเราก็มีความสุข แล้วเราก็จะมีความสุขทุกครั้งเมื่อคิดถึงเค้า ยิ่งไปกว่านั้นคือเป็นห่วงเค้า แต่ไม่เคยคิดก้าวก่ายงานของเค้า ชีวิตของเค้า เพราะชีวิตของเค้าทำให้เรามีความสุข อยากจะบอกคุณว่า....แค่ให้ฉันเป็นเพื่อนก็ดีมากมายแล้ว...ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ยุ่งวุ่นวายกับชีวิตของคุณ............
จากวันนั้นถึงวันนี้เราก็ยังไม่เคยนัดเจอกัน....แม้แต่เสียงก็ไม่เคยได้ยิน
แล้วความรู้สึกฉันที่เป็นอยู่ตอนนี้ล่ะ มันเรียกว่าอะไร????? มโนหรอ หรอว่าฉันจินตนาการเก่ง
คุณเป็นคนเดียวที่เข้ามาในหัวใจฉันได้
ถ้าเราจะไม่ได้คุยกันอีกไม่ว่าด้วยอะไรก็ตาม อยากบอกคุณว่าฉันดีใจที่ได้คุยกับคุณ ได้เคยมีเพื่อนอย่างคุณ ขอให้คุณใช้ชีวิตให้เต็มที่ ทำตามฝันให้สำเร็จ และมีความสุขกับงานที่ทำ ส่วนฉันจะคอยเป็นกำลังใจให้ ที่ห่วงคุณอีกอย่างคือ ดูแลสุขภาพของคุณให้ดี เผื่อว่าวันนึงฉันอาจต้องหายไปจากชีวิตของคุณ
ความรู้สึกที่เป็นอยู่ตอนนี้มันคืออะไร????
....คือเรื่องราวถ้าย้อนไปเมื่อสักประมาณ 4 ปีที่แล้วเราโดนแฟนทิ้งค่ะ ตอนนั้นเราเสียใจมาก เป็นแฟนคนเดียวที่คบกันมานานมาก แล้วก็มีเหตุให้ต้องเลิกลากันไปเพราะฝ่ายชายมีคนใหม่ ใช้เวลาทำใจอยู่นานมาก จนคิดว่าความรักไม่มีจริง และก็ไม่กล้าที่จะรักใครอีกเลย เราปิดหัวใจเรามาก ไม่แม้แต่จะคุยกับใครหรือเปิดใจเลยสักครั้ง เรากลัวว่าคนที่เข้ามาจะมาทำลายหัวใจเรา มันไม่ไหวแล้วมันเจ็บจนกลัว เราก็อยู่คนเดียวมาตลอดจนวันนึง...เราก็ได้มีโอกาสคุยกับคนคนนึงใน FB ที่รู้จักกันโดยบังเอิญ เราเป็นคนทักเค้าไปก่อนเอง ไม่รู้ว่าตอนนั้นคิดอะไร ก็ทักไปก็คุยกัน 2-3 ประโยคต่างคนต่างเงียบ จนมีอยู่วันหนึ่ง ที่เราคุยกันนานพอสมควร คุยกันจนรู้ว่าเป็นอะไรยังไง ทำงานอะไร ชื่อเค้า แค่นั้น แต่จากที่คุยกันเรารู้สึกถูกชะตากับคำพูดของเค้า มุมมองของเค้าต่างจากคนทั่วไป ตอนนั้นคิดในใจขวางโลกดี มีทัศนคติที่ดี เป็นตัวเอง ชัดเจนในชีวิต (เราชอบคนลักษณะแบบนี้) ด้วยความเป็นเค้าและความเป็นเราทำให้คุยกันรู้เรื่อง ก็คุยกันมาเรื่อยๆ แต่เรื่อยๆในที่นี้ไม่ได้คุยทุกวัน นานๆคุยกันที ทุกครั้งที่คุยก็ไม่เกิน 5 ประโยคแน่ๆ จะจบการสนทนาลงที่ไม่เค้าเงียบ เราก็เงียบ แต่เราไม่คิดอะไรไงเพราะบางครั้งเราก็ทำงาน อ่านนู่นนี่นั่น มีสมาธิอยู่กับเรื่องที่ทำอยู่ แล้วเราก็คิดว่าเค้าก็คงเช่นกัน (หรือจริงๆแล้วเค้าไม่อยากคุยกับเรา) ก็เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ ประมานปีกว่าๆ มารู้ตัวอีกทีทำไมต้องคิดถึงเค้า ทำไมเห็นเค้ามีความสุขแล้วเราก็มีความสุข แล้วเราก็จะมีความสุขทุกครั้งเมื่อคิดถึงเค้า ยิ่งไปกว่านั้นคือเป็นห่วงเค้า แต่ไม่เคยคิดก้าวก่ายงานของเค้า ชีวิตของเค้า เพราะชีวิตของเค้าทำให้เรามีความสุข อยากจะบอกคุณว่า....แค่ให้ฉันเป็นเพื่อนก็ดีมากมายแล้ว...ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ยุ่งวุ่นวายกับชีวิตของคุณ............
จากวันนั้นถึงวันนี้เราก็ยังไม่เคยนัดเจอกัน....แม้แต่เสียงก็ไม่เคยได้ยิน
แล้วความรู้สึกฉันที่เป็นอยู่ตอนนี้ล่ะ มันเรียกว่าอะไร????? มโนหรอ หรอว่าฉันจินตนาการเก่ง
คุณเป็นคนเดียวที่เข้ามาในหัวใจฉันได้
ถ้าเราจะไม่ได้คุยกันอีกไม่ว่าด้วยอะไรก็ตาม อยากบอกคุณว่าฉันดีใจที่ได้คุยกับคุณ ได้เคยมีเพื่อนอย่างคุณ ขอให้คุณใช้ชีวิตให้เต็มที่ ทำตามฝันให้สำเร็จ และมีความสุขกับงานที่ทำ ส่วนฉันจะคอยเป็นกำลังใจให้ ที่ห่วงคุณอีกอย่างคือ ดูแลสุขภาพของคุณให้ดี เผื่อว่าวันนึงฉันอาจต้องหายไปจากชีวิตของคุณ