โชคดีสมัยนี้ มี ระบบค้นหา
ผมพบว่า ในพระไตรปิฏกและอรรถกถา มีเรื่อง"ระลึกถึงชาติ"  มีท้ังหมด 1370 ตำแหน่ง
มี "ระลึกชาติ"อีก 1860 ตำแหน่ง
มี"ระลึกขันธ์" 7 ตำแหน่ง
มี"ระลึกถึงขันธ์" 269 ตำแหน่ง

สรปว่า อย่างน้อยที่สุด มี 3500กว่าตำแหน่งกระจายในพระไตรปิฏก 45 เล่ม
บางส่วนมีข้อความเหมือนกัน บางส่วนมีข้อความต่างกัน
แปลว่า ผมต้องเกลา ชุดข้อความหลายๆแบบนี้ ให้มีความหมายสอดคล้องกัน
แล้วส่งต้นฉบับไปให้พระที่จะมาสังคายนาพระไตรปิฏก คือ อา ปา มะ จุ ปะ ที มะ สัง อัง ขุ สัง วิ ธา ปุ กะ ยะ ปะ  ทั้งหมด 17 ทีม(แบ่งตามนิกาย)
แปลว่าทุกทีมต้องเอากะผมด้วย ไม่งั้นท่องขัดกันแน่

แปลได้อีกว่า ผมเองจะต้องไปเช็คเนื้อหาในพระไตรให้ sync กันโดยไล่ไปทีละสูตร
เช่น ผมต้องไปเพิ่มเนื้อหาเรื่องสัสตทิฏฐิในพรหมชาลสูตร
แล้วต้องเพิ่มเนื้อหาอธิบายความต่างระหว่างระลึกชาติของพวกพราหมณ์และระลึกชาติของพุทธในพรหมชาลสูตร
แล้วตามไปแก้อรรถกถา ไม่งั้นขัดกันตาย

นี่แค่เรื่องระลึกชาติ

ถ้าว่าเรื่องอนาคามี เรื่องเทวดา มาร พรหม เรื่องโอปปาติกะ เรื่องนรกสวรรค์
ผมเดาว่ารวมทั้งหมดน่าจะมีราว ๆ แสนตำแหน่งที่ผมจะต้องแก้ แล้วก็ต้องเกลาสำนวนเนื้อหาไม่ให้ขัดแย้งกัน
ยกตัวอย่างเช่น condition การเป็นพรหม
ในบางพระสูตรบอกว่า เจริญฌาน บางพระสูตรบอกว่าเจริญเมตตาเป็นมหัคคตะจิต บางพระสูตรบอกว่าเจริญกรุณาแผ่ไพศาลหาประมาณมิได้
ในอรรถกถาโน่นนั่นนี่อีก
แล้วทีมงานผมต้องปฏิบัติเข้าถึงขั้นสูง เพราะมีการอธิบายสภาวะธรรมแทรกย่อยอยู่ในทั้งพระไตรและอรรถกถา
ยกตัวอย่างเช่น การอธิบายเรื่องวิตก วิจารณ์ ปีติ สุข เอกัคตา ข้อความเรื่องเอโกทิภาวะ ในฌานสอง การอธิบายเรื่องเอโกทิภาวะในอรรถกถา

ผมต้องแก้พระวินัย แก้ศีลพระหลายข้อ ที่เกี่ยวกับอมนุษย์

สรุปแล้วถ้าผมจะเพิ่มเรื่องราวเหล่านี้เข้าไปในพระไตรปิฏก
ผมคงต้องมีทีมงานอย่างน้อย 500 คน ที่มีความรู้ทั้งด้านปริยัติและปฏิบัติขั้นสูงลิบลิ่ว เรียกว่าทั้งสมถะและวิปัสสนาญาณต้องผ่านมาหมด
(เพราะผู้ปฏิบัติภายหลังล้วนรับรองสภาวะธรรมในพระไตรและอรรถกถาว่าถูกต้องทั้งนั้น)

เสร็จแล้วผมน่าจะต้องมีการวางแผน เก็บ database ของจุดที่จะต้องแก้ +ระบบตรวจสอบข้อความและความหมาย
มีหลังแก้แล้วก็ต้องมีทีม audit ตรวจความถูกต้องอีกที

ปัญหาคือ
1 ถ้าทีมงานผมปฏิบัติธรรมถึงขั้นสูงเช่นนั้นจริง ผมจะใช้อะไรซื้อใจทีมงาน ให้ยอมมาทำเปลี่ยนพระไตรปิฏกให้เป็ฯแบบที่ผมต้องการ
2 ทั้งหมดนี้ผมต้องทำระหว่างสังคายนาครั้งที่สองกับ สังคายนาครั้งที่สามเท่านั้น
เพราะสังคายนาครั้งที่สอง  ซึ่งยังมีศิษยพระอานนท์อยู่ ท่านไม่ให้แก้แน่ แล้วฝั่งมหาสังฆิกะเองก็มีบันทึกเรื่องราวเหมือนกัน
ผมจะเมคชัวร์ได้ไงว่า ถ้าผมแก้ไป ศัตรูที่ขัดแย้งคือมหาสังฆิกะจะไม่แพลมเรื่องผมออกมา
ในสังคายนาครั้งที่สามมีการเผยแพร่พระไตรออกไปหลายประเทศ ถ้าแก้หลังจากนั้น พระไตรไม่ตรงกันแน่
เพราะผมไม่มีปัญญาไปบังคับประเทศอื่นให้แก้ตามได้แน่

3 ผมต้องกล่อมเจ้าพวก 18 นิกายที่แยกตัวจากเถรวาท แล้วมีพระไตรของตน ให้บันทึกบางส่วนของข้อความที่ผมแก้ลงไปด้วย
เพราะพระไตรของพวกนี้ ต่างจากเถรวาท ในส่วนที่เป็นสาเหตุที่แยก แต่ส่วนอื่นใกล้เคียงกัน หลักฐานยังตรวจสอบได้

ใครคิดว่าไงอีกครับ
พราหมณ์ปลอมปน? แก้พระไตรของง่าย แค่กษัตริย์สั่งก็ทำได้?

ขอผมหัวเราะเป็นภาษาชิลีซักสองนาทีเถอะ
$#$^^%^