ครั้งนี้เป็นการโพสเพื่อระบายค่ะ ไม่รู้จะไประบายที่ไหนดี คือจริงๆมันก็เป็นปัญหาจุกจิกเล็กน้อยแหละค่ะ แต่เจอทีมันก็รำคาญเหมือนกัน
ขอเริ่มเลยแล้วกันนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราอยู่คอนโดค่ะ อยู่กันสามคน เรา สามี กับลูกที่ยังเบบี๋อยู่
ห้องของเราอยู่ตรงที่กากบาทตามรูปค่ะ คืออยู่ริมสุด มีแค่ 2 ห้องติดกัน
การรักษาความปลอดภัยของคอนโดนี้ถือว่าดีนะคะ (จริงๆ มันก็เป็นมาตรฐานของคอนโดสมัยนี้แล้วมั้ง)
- มีนิติฯคอยดูแล
- มีรปภ.เฝ้าประตูเข้าตึก
- ประตูเข้าตึกต้องใช้คีย์การ์ด
- คีย์การ์ดแต่ละคนจะขึ้นได้เฉพาะชั้นของห้องตัวเอง
- แต่ละห้องก็มีกุญแจประตูห้องตัวเอง
- คนนอกจะขึ้นตึก เจ้าของห้องต้องมาพาขึ้นไปเอง รปภ.จะไม่เปิดประตูตึกให้คนที่ไม่มีคีย์การ์ด
- ฯลฯ
ตัวเรากับสามีเป็นคนที่ไม่ชอบยุ่งกับใคร ชอบความสันโดษ ไม่ได้ไปทำความรู้จักกับเพื่อนบ้านห้องอื่นๆ แม้แต่ห้องข้างๆ
แต่ด้วยความที่เราอยู่ปีกที่มีกันอยู่สองห้อง ประตูมันจะเกือบติดกัน ไม้ได้เว้นเป็นระยะความกว้างของห้องอย่างห้องอื่น
ทำให้เวลาเกิดอะไรขึ้นหน้าประตูห้องข้างๆ เราจะได้ยินชัดเลย
เรื่องมันอยู่ตรงนี้แหละค่ะ
เราไม่รู้ว่าห้องข้างๆ เค้าอยู่กันกี่คนนะคะ แต่เราจะต้องได้ยินเสียงเคาะประตูห้องข้างๆ (เรียกว่าจะพังประตูเลยดีกว่า) ประจำค่ะ
ด้วยความที่แต่ละคนจะขึ้นตึกได้ต้องมีคีย์การ์ด นั่นแปลว่า คนที่มาเคาะประตูต้องเป็นคนในตึก
จะเข้าห้องได้ต้องมีกุญแจ อันนี้เราก็ไม่อาจทราบได้ว่าเหตุผลใดเค้าถึงต้องเคาะประตู เพราะมันบ่อยมากกกกกกกกก
อย่างที่บอกว่าไม่ได้เคาะธรรมดา ทั้งทุบ ทั้งตะโกน ปึงปังๆ อยู่หน้าประตูห้องเค้าแบบที่ประตูห้องเราสั่นสะเทือนไปด้วย
เคยจับเวลานานสุดคือเค้าเคาะอยู่ 30 นาทีค่ะ เวลาการมาเคาะไม่แน่นอน บางทีสี่ห้าทุ่มมาเคาะแบบนี้ก็เคยมีมาแล้ว
ไม่ว่าจะเคาะ 5 นาที 10 นาที หรือ 30 นาที แค่เคาะแล้วคนที่เคาะเค้าต้องรอ เค้าจะหงุดหงิดทันที
(ฟังจากเสียงเหมือนเป็นคนอารมณ์ร้อน) พอประตูห้องเปิดออก นางจะตะโกนด่าคนที่เปิดประตูให้ทันที
เราไม่ชอบได้ยินอะไรพวกนี้ค่ะ แต่คือนางเสียงดังมากกกกกก ยิ่งต้องรอนาน นางจะยิ่งหงุดหงิด ยิ่งเสียงดัง
ดังแบบ นางเข้าห้องปิดประตูไปแล้ว เรายังได้ยินเสียงนางตะโกนด่าอย่างชัดเลย
ทั้งที่ห้องแต่ละห้องเราถือว่าสามารถเก็บเสียงได้ระดับนึงเลยนะคะ เรากับสามีได้แต่มองหน้ากัน
เคยคุยกันว่าจะทำไงดีกับห้องข้างๆ สามีก็บอกแค่ปล่อยเค้าไป ไม่อยากไปยุ่งกับเค้า
ตัวเราก็ไม่อยากยุ่งเหมือนกันค่ะ เคยออกมาแล้วเจอกัน ได้เห็นหน้าว่าเออคนนี้คือคนที่อยู่ห้องข้างๆ นะ
เรากะสามีมองหน้ากันแล้วรู้กันเลยว่า ไม่อยากยุ่งนะ ไม่อยากรู้จักนะ ไม่อยากให้มายุ่งกับเราด้วย
เรารู้สึกกันเอง สังเกตกันเองจากเวลาที่บังเอิญเจอว่า ห้องนี้น่าจะอยู่กัน 2 คน(มั้ง)
- คนที่อยู่ในห้องประจำ (เป็นคนที่มาเปิดประตูตอนอีกคนมาเคาะแหละค่ะ) เคยเจอกันหลายครั้งอยู่ แต่ไม่ได้ทักหรือคุยอะไร
- คนที่มาเคาะประตู คนนี้ไม่เคยเจอ เคยแต่เห็นผ่านตาแมวห้องเราเองว่านางมาเคาะประตูเสียงดังปึงปัง
คือเรารู้สึกว่า คนที่อยู่ประจำห้อง ที่เจอบ่อยๆ ดูแปลกๆ ออกจากห้องทีเค้าจะสะพายย่ามใบใหญ่ๆ
ใส่เสื้อเชิร์ต ทับด้วยกางเกงขาก๊วยเอวสูงแบบอาม่าวัย 60+ เดินฉึบฉับเหมือนรีบตลอดเวลา
แต่ที่แปลกสุดคือ บางทีสามีหรือเราเปิดประตูเข้าหรือออกห้องเรา อยู่ๆ นางก็รีบร้อนเปิดประตูห้องตัวเองมาดูเรา
เคยมีสองสามทีก่อนหน้าเราจะมีน้อง เราเปิดประตูออกจากห้อง เราก็ได้ยินเสียงว่านางกำลังรีบร้อนจะเปิดประตูออกมา
เราก็รีบล็อกรีบออกมาจากหน้าห้อง ได้ยินเสียงตามหลังมาว่านางออกจากห้องมาเหมือนกัน ได้ยินเสียงฝีเท้าการเดินตามหลังเรามา
ตอนนั้นกลัวมาก (กลัวนาง ไม่รู้ทำไมกลัว) เราก็รีบเดิน แต่คือเสียงฝีเท้านางดังแป๊บเดียวเราเลยหันหลังกลับไปดู
ปรากฎว่านางเดินกลับห้องนางไปแล้ว
อีกทีคือเรากำลังจะออกจากห้อง ได้ยินเสียงนางจะเปิดประตู เราเลบรอยังไม่ออกไป กะให้นางลงลิฟท์ไปก่อน
รอซักพักเลยลองดูตาแมวก่อนออกจากห้อง (ไม่รู้คิดยังไงถึงดูก่อน) ปรากฎว่า นางไม่ได้ไปไหนค่ะ
นางออกจากห้องมายืนอยู่ที่ระเบียงทางเดินแล้วมองตาลอยออกไปที่ถนน
คือถ้าจะมองการจราจร มองจากระเบียงในห้องก็เห็นค่ะ ห้องริมนี่อยู่ฝั่งถนน ระเบียงใหญ่ของห้องเราที้งสองคือหันออกถนนนะ
เราเลยไม่รอละ คิดว่านางคงไม่ได้จะไปไหนแน่ เราเลยเปิดประตูห้องออกไป ซึ่งก็จริงค่ะ เราเดินออกมาได้ครึ่งทางเดินระเบียง
หันกลับไปมองคือนางเดินกลับเข้าห้องตัวเอง - -*
มีอีกหลายแบบที่เราและสามีเจอค่ะ แต่ไม่ถือว่าเป็นปัญหาอะไร เพราะไม่ได้จะไปยุ่งอะไรกับเค้าอยู่แล้ว
ส่วนเรื่องเคาะประตูเสียงดัง ไอ้ก่อนหน้านี้นางจะเสียงดังยังไง เราไม่ค่อยสนใจหรอกค่ะ คิดแค่ว่า เดี๋ยวนางเข้าห้องได้ก็เงียบเอง
แต่คือตอนนี้เรามีลูกเบบี๋ บางทีกำลังเอาลูกนอนกลางวันอยู่ ลูกกำลังเคลิ้มๆ จะหลับๆ นางปึงๆๆๆๆ ลูกสะดุ้งตื่น -*-
เราก็เพลีย แต่พยายามไม่คิดมาก กลางวันเราอยู่กันแค่สองคนแม่ลูกด้วย ไม่อยากมีปัญหาอะไรกับใคร
ได้มาระบายทางนี้ก็ดีละค่ะ
ปล1. เคยปรึกษากับน้องสาว ก็ได้ความคิดเห็นเดียวกันว่าไม่ไปยุ่งกับเค้าดีกว่า กลัวใจเค้าค่ะ
ปล2. คอนโดห้องนี้เรากับสามีซื้อไว้ ไม่ได้เช่าค่ะ เรื่องการย้ายที่อยู่จึงไม่อยู่ในทางแก้ปัญหาที่เคยคุยกันเลย
ปล3. แท็กผิดห้องยังไง ขออภัยด้วยนะคะ ไม่รู้จะแท็กห้องไหนได้บ้าง
[กระทู้ระบาย] ว่าด้วยเรื่องของ คนที่พักอยู่ห้องข้างๆ ...
ขอเริ่มเลยแล้วกันนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราอยู่คอนโดค่ะ อยู่กันสามคน เรา สามี กับลูกที่ยังเบบี๋อยู่
ห้องของเราอยู่ตรงที่กากบาทตามรูปค่ะ คืออยู่ริมสุด มีแค่ 2 ห้องติดกัน
การรักษาความปลอดภัยของคอนโดนี้ถือว่าดีนะคะ (จริงๆ มันก็เป็นมาตรฐานของคอนโดสมัยนี้แล้วมั้ง)
- มีนิติฯคอยดูแล
- มีรปภ.เฝ้าประตูเข้าตึก
- ประตูเข้าตึกต้องใช้คีย์การ์ด
- คีย์การ์ดแต่ละคนจะขึ้นได้เฉพาะชั้นของห้องตัวเอง
- แต่ละห้องก็มีกุญแจประตูห้องตัวเอง
- คนนอกจะขึ้นตึก เจ้าของห้องต้องมาพาขึ้นไปเอง รปภ.จะไม่เปิดประตูตึกให้คนที่ไม่มีคีย์การ์ด
- ฯลฯ
ตัวเรากับสามีเป็นคนที่ไม่ชอบยุ่งกับใคร ชอบความสันโดษ ไม่ได้ไปทำความรู้จักกับเพื่อนบ้านห้องอื่นๆ แม้แต่ห้องข้างๆ
แต่ด้วยความที่เราอยู่ปีกที่มีกันอยู่สองห้อง ประตูมันจะเกือบติดกัน ไม้ได้เว้นเป็นระยะความกว้างของห้องอย่างห้องอื่น
ทำให้เวลาเกิดอะไรขึ้นหน้าประตูห้องข้างๆ เราจะได้ยินชัดเลย
เรื่องมันอยู่ตรงนี้แหละค่ะ
เราไม่รู้ว่าห้องข้างๆ เค้าอยู่กันกี่คนนะคะ แต่เราจะต้องได้ยินเสียงเคาะประตูห้องข้างๆ (เรียกว่าจะพังประตูเลยดีกว่า) ประจำค่ะ
ด้วยความที่แต่ละคนจะขึ้นตึกได้ต้องมีคีย์การ์ด นั่นแปลว่า คนที่มาเคาะประตูต้องเป็นคนในตึก
จะเข้าห้องได้ต้องมีกุญแจ อันนี้เราก็ไม่อาจทราบได้ว่าเหตุผลใดเค้าถึงต้องเคาะประตู เพราะมันบ่อยมากกกกกกกกก
อย่างที่บอกว่าไม่ได้เคาะธรรมดา ทั้งทุบ ทั้งตะโกน ปึงปังๆ อยู่หน้าประตูห้องเค้าแบบที่ประตูห้องเราสั่นสะเทือนไปด้วย
เคยจับเวลานานสุดคือเค้าเคาะอยู่ 30 นาทีค่ะ เวลาการมาเคาะไม่แน่นอน บางทีสี่ห้าทุ่มมาเคาะแบบนี้ก็เคยมีมาแล้ว
ไม่ว่าจะเคาะ 5 นาที 10 นาที หรือ 30 นาที แค่เคาะแล้วคนที่เคาะเค้าต้องรอ เค้าจะหงุดหงิดทันที
(ฟังจากเสียงเหมือนเป็นคนอารมณ์ร้อน) พอประตูห้องเปิดออก นางจะตะโกนด่าคนที่เปิดประตูให้ทันที
เราไม่ชอบได้ยินอะไรพวกนี้ค่ะ แต่คือนางเสียงดังมากกกกกก ยิ่งต้องรอนาน นางจะยิ่งหงุดหงิด ยิ่งเสียงดัง
ดังแบบ นางเข้าห้องปิดประตูไปแล้ว เรายังได้ยินเสียงนางตะโกนด่าอย่างชัดเลย
ทั้งที่ห้องแต่ละห้องเราถือว่าสามารถเก็บเสียงได้ระดับนึงเลยนะคะ เรากับสามีได้แต่มองหน้ากัน
เคยคุยกันว่าจะทำไงดีกับห้องข้างๆ สามีก็บอกแค่ปล่อยเค้าไป ไม่อยากไปยุ่งกับเค้า
ตัวเราก็ไม่อยากยุ่งเหมือนกันค่ะ เคยออกมาแล้วเจอกัน ได้เห็นหน้าว่าเออคนนี้คือคนที่อยู่ห้องข้างๆ นะ
เรากะสามีมองหน้ากันแล้วรู้กันเลยว่า ไม่อยากยุ่งนะ ไม่อยากรู้จักนะ ไม่อยากให้มายุ่งกับเราด้วย
เรารู้สึกกันเอง สังเกตกันเองจากเวลาที่บังเอิญเจอว่า ห้องนี้น่าจะอยู่กัน 2 คน(มั้ง)
- คนที่อยู่ในห้องประจำ (เป็นคนที่มาเปิดประตูตอนอีกคนมาเคาะแหละค่ะ) เคยเจอกันหลายครั้งอยู่ แต่ไม่ได้ทักหรือคุยอะไร
- คนที่มาเคาะประตู คนนี้ไม่เคยเจอ เคยแต่เห็นผ่านตาแมวห้องเราเองว่านางมาเคาะประตูเสียงดังปึงปัง
คือเรารู้สึกว่า คนที่อยู่ประจำห้อง ที่เจอบ่อยๆ ดูแปลกๆ ออกจากห้องทีเค้าจะสะพายย่ามใบใหญ่ๆ
ใส่เสื้อเชิร์ต ทับด้วยกางเกงขาก๊วยเอวสูงแบบอาม่าวัย 60+ เดินฉึบฉับเหมือนรีบตลอดเวลา
แต่ที่แปลกสุดคือ บางทีสามีหรือเราเปิดประตูเข้าหรือออกห้องเรา อยู่ๆ นางก็รีบร้อนเปิดประตูห้องตัวเองมาดูเรา
เคยมีสองสามทีก่อนหน้าเราจะมีน้อง เราเปิดประตูออกจากห้อง เราก็ได้ยินเสียงว่านางกำลังรีบร้อนจะเปิดประตูออกมา
เราก็รีบล็อกรีบออกมาจากหน้าห้อง ได้ยินเสียงตามหลังมาว่านางออกจากห้องมาเหมือนกัน ได้ยินเสียงฝีเท้าการเดินตามหลังเรามา
ตอนนั้นกลัวมาก (กลัวนาง ไม่รู้ทำไมกลัว) เราก็รีบเดิน แต่คือเสียงฝีเท้านางดังแป๊บเดียวเราเลยหันหลังกลับไปดู
ปรากฎว่านางเดินกลับห้องนางไปแล้ว
อีกทีคือเรากำลังจะออกจากห้อง ได้ยินเสียงนางจะเปิดประตู เราเลบรอยังไม่ออกไป กะให้นางลงลิฟท์ไปก่อน
รอซักพักเลยลองดูตาแมวก่อนออกจากห้อง (ไม่รู้คิดยังไงถึงดูก่อน) ปรากฎว่า นางไม่ได้ไปไหนค่ะ
นางออกจากห้องมายืนอยู่ที่ระเบียงทางเดินแล้วมองตาลอยออกไปที่ถนน
คือถ้าจะมองการจราจร มองจากระเบียงในห้องก็เห็นค่ะ ห้องริมนี่อยู่ฝั่งถนน ระเบียงใหญ่ของห้องเราที้งสองคือหันออกถนนนะ
เราเลยไม่รอละ คิดว่านางคงไม่ได้จะไปไหนแน่ เราเลยเปิดประตูห้องออกไป ซึ่งก็จริงค่ะ เราเดินออกมาได้ครึ่งทางเดินระเบียง
หันกลับไปมองคือนางเดินกลับเข้าห้องตัวเอง - -*
มีอีกหลายแบบที่เราและสามีเจอค่ะ แต่ไม่ถือว่าเป็นปัญหาอะไร เพราะไม่ได้จะไปยุ่งอะไรกับเค้าอยู่แล้ว
ส่วนเรื่องเคาะประตูเสียงดัง ไอ้ก่อนหน้านี้นางจะเสียงดังยังไง เราไม่ค่อยสนใจหรอกค่ะ คิดแค่ว่า เดี๋ยวนางเข้าห้องได้ก็เงียบเอง
แต่คือตอนนี้เรามีลูกเบบี๋ บางทีกำลังเอาลูกนอนกลางวันอยู่ ลูกกำลังเคลิ้มๆ จะหลับๆ นางปึงๆๆๆๆ ลูกสะดุ้งตื่น -*-
เราก็เพลีย แต่พยายามไม่คิดมาก กลางวันเราอยู่กันแค่สองคนแม่ลูกด้วย ไม่อยากมีปัญหาอะไรกับใคร
ได้มาระบายทางนี้ก็ดีละค่ะ
ปล1. เคยปรึกษากับน้องสาว ก็ได้ความคิดเห็นเดียวกันว่าไม่ไปยุ่งกับเค้าดีกว่า กลัวใจเค้าค่ะ
ปล2. คอนโดห้องนี้เรากับสามีซื้อไว้ ไม่ได้เช่าค่ะ เรื่องการย้ายที่อยู่จึงไม่อยู่ในทางแก้ปัญหาที่เคยคุยกันเลย
ปล3. แท็กผิดห้องยังไง ขออภัยด้วยนะคะ ไม่รู้จะแท็กห้องไหนได้บ้าง