พระองค์เคยเข้าออกสำนักพราหมณ์ เพื่อหาหนทาง .. แต่ก็ไม่เห็นหนทางที่แท้จริงจากสำนักใด ..
เมื่อทรงตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เองแล้ว .. บุคคลแรกๆ ที่ทรงนึกถึงก็คือพราหมณ์ .. 2 พราหมณ์เฒ่านั้นตายไปก่อนแล้ว จึงเดินทางไปหาปัญจวัคคีย์
---------------------------------------------------------------------------------------
ไม่สุดโต่งไปสู่งทางทั้ง 2 (1.ไม่พัวพันอยู่ในกาม 2. ไม่ทำตนให้ลำบาก)..
ก็คำสอนนี้ไงที่ทรงตรัสสอนแก่พวกพราหมณ์เป็นสิ่งแรก (ปัญจวัคคีย์)
เป็นเหตุให้มีผู้รู้ตามได้คนแรก <-- โกณฑัญญะพราหมณ์ บรรลุโสดาบัน .. พระองค์ถึงกับทรงอุทานขึ้นว่า .. " โกณฑัญญะ รู้แล้วหนอ!! "
สิ่งนี้หมายถึงหนทางที่พวกพราหมณ์ ยังดำเนินผิดอยู่ ..
-- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- --
จากนั้นก็ ทรงสอนเรื่อง ขันธ์ 5 นี้เป็นทุกข์ เพราะ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ..
สิ่งนี้คือสิ่งพวกพราหมณ์ ยังเข้าใจผิดอยู่ .. เรื่องการยึดถือตัวตน
--------------------------------------------------------------------------------------------------
นี่คือ 2 สิ่งแรกที่ทรงตรัสสอนแก่พวกพราหมณ์ .. และเป็น 2 เรื่องหลักที่พราหมณ์เข้าไม่ถึง(เป็น 2 เรื่องหลักที่เข้าใจผิด ในยุคนั้น)
--------------------------------------------------------------------------------------------------
แม้แต่พวกพราหมณ์ในสมัยพุทธกาล ก็ยังมองเห็นว่าการหาทางพ้นทุกข์เป็นปัญหาเร่งด่วน เป็นภาระกิจแรกสุด
แต่คนสมัยนี้ เนื้อหาในคำภีร์ทั้งเล่ม กลับเห็นแต่เรื่อง นรก-สวรรค์ .. ว่ามีจริงไหมปลอมปนหรือเปล่า
ในเมื่อไม่เห็นว่าการหาทางพ้นทุกข์เป็นเรื่องเร่งด่วน --> ก็คงได้หนังสือเดินทาง แห่งภพชาติติดตัวไปตลอดกาล ..
---------------------------------------------------------------------------------------------------
เสียดายที่คำเตือนของพุทธองค์ ที่ทรงประทานไว้ น่าสนใจน้อยกว่า เรื่อง นรก-สวรรค์ --> ท่านทั้งหลายจงอยู่ด้วยความไม่ประมาทเถิด
ไม่รู้เมื่อไหร่เจ้าเต่าตาบอดตัวนี้จะโผล่หัวมารอดห่วงได้พอดีอีก ...
ในเมื่อไม่ทำตามคำสอนคำเตือนอย่างนี้ ---> จะเรียกตัวว่าเป็นศิษย์ตถาคตได้อย่างไร ..
พราหมณ์ - พุทธ ----> ปลอมปน
เมื่อทรงตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เองแล้ว .. บุคคลแรกๆ ที่ทรงนึกถึงก็คือพราหมณ์ .. 2 พราหมณ์เฒ่านั้นตายไปก่อนแล้ว จึงเดินทางไปหาปัญจวัคคีย์
---------------------------------------------------------------------------------------
ไม่สุดโต่งไปสู่งทางทั้ง 2 (1.ไม่พัวพันอยู่ในกาม 2. ไม่ทำตนให้ลำบาก)..
ก็คำสอนนี้ไงที่ทรงตรัสสอนแก่พวกพราหมณ์เป็นสิ่งแรก (ปัญจวัคคีย์)
เป็นเหตุให้มีผู้รู้ตามได้คนแรก <-- โกณฑัญญะพราหมณ์ บรรลุโสดาบัน .. พระองค์ถึงกับทรงอุทานขึ้นว่า .. " โกณฑัญญะ รู้แล้วหนอ!! "
สิ่งนี้หมายถึงหนทางที่พวกพราหมณ์ ยังดำเนินผิดอยู่ ..
-- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- --
จากนั้นก็ ทรงสอนเรื่อง ขันธ์ 5 นี้เป็นทุกข์ เพราะ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ..
สิ่งนี้คือสิ่งพวกพราหมณ์ ยังเข้าใจผิดอยู่ .. เรื่องการยึดถือตัวตน
--------------------------------------------------------------------------------------------------
นี่คือ 2 สิ่งแรกที่ทรงตรัสสอนแก่พวกพราหมณ์ .. และเป็น 2 เรื่องหลักที่พราหมณ์เข้าไม่ถึง(เป็น 2 เรื่องหลักที่เข้าใจผิด ในยุคนั้น)
--------------------------------------------------------------------------------------------------
แม้แต่พวกพราหมณ์ในสมัยพุทธกาล ก็ยังมองเห็นว่าการหาทางพ้นทุกข์เป็นปัญหาเร่งด่วน เป็นภาระกิจแรกสุด
แต่คนสมัยนี้ เนื้อหาในคำภีร์ทั้งเล่ม กลับเห็นแต่เรื่อง นรก-สวรรค์ .. ว่ามีจริงไหมปลอมปนหรือเปล่า
ในเมื่อไม่เห็นว่าการหาทางพ้นทุกข์เป็นเรื่องเร่งด่วน --> ก็คงได้หนังสือเดินทาง แห่งภพชาติติดตัวไปตลอดกาล ..
---------------------------------------------------------------------------------------------------
เสียดายที่คำเตือนของพุทธองค์ ที่ทรงประทานไว้ น่าสนใจน้อยกว่า เรื่อง นรก-สวรรค์ --> ท่านทั้งหลายจงอยู่ด้วยความไม่ประมาทเถิด
ไม่รู้เมื่อไหร่เจ้าเต่าตาบอดตัวนี้จะโผล่หัวมารอดห่วงได้พอดีอีก ...
ในเมื่อไม่ทำตามคำสอนคำเตือนอย่างนี้ ---> จะเรียกตัวว่าเป็นศิษย์ตถาคตได้อย่างไร ..