เรื่องที่ชาวพุทธเข้าใจผิดกันอย่างมากก็คือเรื่อง ภพ ชาติ  ซึ่ง ชาติ หรือ การเกิด นั้น ถ้าเป็นการเกิดทางร่างกาย แล้วเป็นภพนอกกาย จะไม่ใช่การเกิดและภพของพุทธศาสนา เพราะไม่สามารถพิสูจน์ได้(ไม่เป็นวิทยาศาสตร์) หรือไม่เป็นสันทิฎฐิโก(เห็นได้เอง) ซึ่งเรื่องภพ ชาตินอกร่างกายนี้เป็นคำสอนของศาสนาพราหมณ์ที่ปลอมปนเข้ามาอยู่ในคำสอนของพุทธศาสนามาช้านานแล้วโดยชาวพุทธเกือบทั้งหมดไม่รู้ตัว

คำว่า ชาติ นี้พุทธศาสนาจะหมายถึงการเกิดทางจิตใจ เช่น เมื่อคิดดีทำดี(เช่นช่วยเหลือคนที่กำลังตกทุกข์ได้ยากให้พ้นทุกข์) ใจก็เกิดความสุข ก็สมมติเรียกว่าเป็นเทวดาอยู่บนสวรรค์  ซึ่งสวรรค์นี้ก็จัดเป็นภพ(ความมีความเป็นทางจิต)อย่างหนึ่งของจิต (ซึ่งภพทางจิตก็มี กามภพ-ภพมีกาม รูปภพ-ภพมีรูป อรูปภพ-ภพไม่มีรูป) หรือถ้าทำชั่วมากๆ จิตก็จะเร่าร้อนอย่างไฟเผา ก็เรียกอย่างสมมติว่าเป็นสัตว์นรก ที่กำลังตกนรกอยู่ เป็นต้น ซึ่งชาติ และภพอย่างนี้จึงจะเป็นสันทิฎฐิโก คือเราต้องเห็นเอง จึงจะเป็นพระธรรมหรือคำสอนที่แท้จริงของพระพุทธเจ้า

แต่ถ้าเป็น ภพ หรือชาติ ที่ไม่ใช่สันทิฎฐิโก คือเราไม่ได้เห็นเอง ไม่ได้รู้สึกเอง (อย่างเช่น นรกใต้ดิน สวรรค์บนฟ้า เทวดา นางฟ้า เป็นต้น) จะไม่ใช่คำสอนที่แท้จริงของพระพุทธเจ้า แต่เป็นเรื่องที่ปลอมปนเข้ามาในภายหลัง ซึ่งเรื่องนี้พระพุทธเจ้าก็สอนให้ใช้หลักกาลามสูตรมาพิจารณากันอยู่แล้วว่า อย่าเชื่อเพียงเพราะเหตุว่ามีตำราอ้างอิง หรือจากการฟังจากคนอื่นเขาบอกมา เป็นต้น แต่ชาวพุทธก็ไม่สนใจนำหลักนี้มาปฏิบัติกัน จึงทำให้มีความเชื่อที่ผิดเพี้ยนเกิดขึ้นมากมาย อย่างเช่นที่กำลังเป็นอยู่ในปัจจุบัน