ปกติผมชอบดูหนัง(รวมทั้งการ์ตูน)พากย์ไทยมาตั้งแต่เด็กๆ แล้วครับ เหตุผลหลักๆ คือขี้เกียจอ่านซับ เพราะถ้าผมต้องอ่านซับ มันมักจะทำให้ตาผมไม่สามารถชมภาพได้เต็มที่ และต้องมาค่อยเพ่งแต่ซับตลอดเวลา และบางครั้งก็อ่านไม่ทันด้วย
ส่วนอีกเหตุผลคือ ผมรู้สึกว่าการดูหนังที่ตัวลครในเรื่องพูดภาษาเดียวเรา มันทำให้ผมอินมากกว่า เข้าถึงตัวละครได้ดีกว่า อารมณ์คล้ายเวลาคุยกับคนที่พูดภาษาเดียวกับเรา
ซึ่งถ้าตัวละครพูดภาษาอังกฤษ ผมจะไม่ค่อยรู้สึกอินเท่าไหร่ เหมือนดูฝรั่งคุยอัน ประกอบกับต้องใจจดจ่อกับการอ่านซับ เวลาผมดูหนังซาวด์แทรคผมเลยไม่ค่อยโฟกัสไปที่เสียงพูดของตัวละครเท่าไหร่ แต่จะโฟกัสไปที่ซับมากกว่า

ผมมักได้ยินใครๆ ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าพากย์ไทยมันห่วย มันแย่ พากย์ไม่ได้อารมณ์ สู้เสียงซาวด์แทรคไม่ได้ แต่ผมกลับไม่เคยรู้สึกแบบนั้นเลย ผมดูหนังพากย์ไทยมาตลอด ผมไม่เคยรู้สึกว่ามันแย่เลยแม้แต่เรื่องเดียว (อาจมีบางเรื่องที่แย่จริงๆ แต่ผมอาจจะไม่เคยดู) อาจจะเป็นเพราะผมชิน อาจเพราะผมไม่ได้ซีเรียสหรือใส่ใจกับมันมากนัก หรือเพราะอะไรผมก็ไม่รู้ตัวเองนักหรอก แต่เอาเป็นว่าผมดูพากย์ไทยมาตั้งแต่จำความได้ และผมก็แฮปปี้กับมันดี บางครั้งที่ผมจำเป็นต้องดูซาวด์แทรค (เช่นไปดูในโรงกับคนอื่น) ผมไม่สามารถรับรู้ความรู้สึกได้ว่ามันดีกว่าพากย์ไทยตรงไหน
แต่ไม่ใช่ว่าผมดูซาวด์แทรคไม่ได้นะ คือก็ดูได้ ก็สนุกเหมือนกัน ไม่ซีเรียสอะไร เพียงแต่ถ้าเลือกได้ผมจะเลือกดูพากย์ไทยมากกว่า

แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นครับ เพราะมันก็เป็นแค่ความชอบส่วนตัวใช่ไหมล่ะ...
ผมจะไม่รู้สึกแย่เลย ถ้าความรู้สึกที่ผมได้รับจากคนรอบตัวผมมันเป็นแบบนี้...
ผมรู้สึกว่าผมโดนคนอื่นมองแปลกๆ เวลาที่เค้ารู้ว่าผมชอบดูหนังพากย์ไทย
สิ่งที่คนรอบตัวผมชอบบอกเมื่อรู้ว่าผมชอบดูหนังพากย์ไทยเป็นครั้งแรก เค้ามักจะบอกกันประมาณว่า...
"..............นายดูพากย์ไทยจริงดิ?"
"ห๊ะ? เธอชอบดูพากย์ไทยเหรอ ทำไมล่ะ??? พากย์ห่วยจะตาย"
"ดูเข้าไปได้ยังไง ทำไมไม่ดูซาวด์แทรค พากย์ได้อารมณ์กว่าตั้งเยอะ"
"ใครเค้าดูพากย์ไทยกัน มันต้องซาวด์แทรคเท่านั้นสิ"
"แบบนี้ถ้าเราไปดูหนังกับนาย เราจะต้องดูพากย์ด้วยไหมเนี่ย ไม่เอานะ"
"เราไม่เคยคิดจะดูพากย์ไทยเลย รับไม่ได้ นายดูได้ด้วยอ่ะ สุดยอด..."
"ดูพากย์ไทยอย่าดูเลย เสียดายตังค์"
ฯลฯ

ผมอาจจะคิดไปเองหรือรู้สึกไปเองก็ได้นะ แต่ผมรู้สึกได้ว่าพวกเค้ารู้สึกแปลก ประหลาดใจ ทึ่ง ที่ผมดูหนังพากย์ไทย และไม่เข้าใจว่าผมดูไปได้ยังไง รับได้ไงกับเสียงพากย์ไทย ราวกับว่าผมเป็นแกะดำยังไงยังงั้น ถึงเค้าจะไม่ได้พูดตรงๆ แต่ผมค่อนข้างมั่นใจว่าเค้ารู้สึกแบบนั้นกันจริงๆ

ผมก็แปลกใจเหมือนกันนะ ว่าทำไมคนรอบตัวผมไม่ว่าจะในสังคมไหน ผมยังไม่เคยเจอใครที่ชอบดูหนังพากย์ไทยเหมือนผมเลยแม้แต่คนเดียว ทุกคนดูแต่ซาวด์แทรคกันหมด และหลายๆ คนคือค่อนข้างจะแอนตี้พากย์ไทยกันด้วย ขนาดที่ยังไงก็จะไม่ยอมดูพากย์ไทยเด็ดขาด แต่เวลาที่ผมไปดูหนังในโรงคนเดียว ผมก็เห็นในโรงที่ฉายพากย์ไทยก็มีคนเยอะไม่ต่างกับคนดูซาวด์แทรคเลยนะ จำนวนโรงก็มีพอๆ กัน ซึ่งผมก็ว่าคนทั่วไปที่ชอบดูพากย์ไทยก็ไม่น่าจะน้อยหรอก แต่ผมทำไมคนรู้จักที่อยู่รอบตัวผมถึงไม่มีเลยก็ไม่รู้สิ

มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกครับ แต่ทุกครั้งที่ผมเห็นหรือได้ยินคนอื่นพูดเหมือนผมเป็นคนประหลาดที่ชอบดูหนังพากย์ไทย ผมจะรู้สึกแย่ทุกครั้งเลย เหมือนดูถูกความชอบ ดูถูกสิ่งที่เราชอบ ดูถูกรสนิยมของเรายังไงก็ไม่รู้ครับ
มีใครที่ชอบดูหนังพากย์ไทยเหมือนผมบ้างไหมครับ? แล้วท่านโดนคนอื่นพูดด้วยหรือมองแปลกๆ เหมือนอย่างที่ผมโดนกันบ้างรึเปล่า?