มาแชร์เรื่องราวสุดทึ่งที่ผมเจอมาวันนี้ครับ

วันนี้กะจะไปซื้อผ้าดิสก์เบรกของยามาฮ่าตามรูป แต่วันอาทิตย์ศูนย์ยามาฮ่าปิดกันหมด เลยไปที่ร้านศรีวิไลอะไหล่ จ.อุดรธานี



เดินเข้าไปในร้าน ตรงไปที่เคาท์เตอร์ที่มีพนักงานหญิงรูปร่างอวบ ผิวคล้ำแดด ใส่ชุดสีเทามีลายริ้วสีขาว

ผม: ซื้อผ้าเบรกยามาฮ่าครับ
พนง.: รุ่นไร (น้ำเสียงกระแทก)
ผม: Mio 115i ครับ
พนง.: หน้าหรือหลัง (น้ำเสียงกระแทก)
ผม: หน้าครับ
พนง.: 250 (น้ำเสียงเรียบเฉย ไม่มีหางเสียงให้ลื่นหู)
ผม: ห๊ะ! (อย่างดัง)
พนง.: ของแท้ ไม่เทียม (มองค้อนใส่)
ผม: งั้นไม่เป็นไรครับ (โบกมือลา บ๊ายบาย แล้วเดินออกจากร้าน)

ทึ่งมากครับ เคยเปลี่ยนที่ศูนย์ ราคาอะไหล่ ไม่คิดค่าแรง แค่ 75 บาทเอง มีตรา Yamaha และ Y-TEQ รับรองด้วย ร้านศรีวิไลขาย 250 เลยหรอเนี่ย แพงกว่าของศูนย์เกือบ 4 เท่า พนักงานก็อย่างกับไม่ได้การอบรมเรื่องมารยาทที่ดี ถ้าไม่ติดว่าศูนย์ปิดหมดและร้านอุดรเซ่งหลีไถ่ที่ไปซื้อบ่อยๆ ก็ปิด จะไม่มาซื้อร้านนี้เลยครับ เพราะเคยมาครั้งนึงแล้ว พนักงานพูดจากวนมากๆ ไม่ปลื้มอย่างแรง เขาคิดว่าตัวเองขายอะไหล่คนเดียวในจังหวัดหรือยังไงผมไม่ทราบ แต่เจอแบบนี้แย่มากๆ เจ้าของร้านคิดยังไงกันถึงได้รับพนักงานไร้มารยาทแบบนี้มาทำงานเคาท์เตอร์ที่เป็นหน้าเป็นตาของร้าน

จะหาว่าผมดิสเครดิตร้านก็ได้นะครับ แต่มาครั้งแรกเมื่อ 2 ปีก่อน จนมาครั้งนี้ก็ยังไม่ปลื้มการบริการของร้านนี้ แถมราคาแพงกว่าของแท้ที่ศูนย์มากๆ แต่อีกร้านที่ผมไปซื้อประจำขายถูกกว่าศูนย์อย่างน้อย 5 บาท อ่ะครับ