สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 6
ช่วงก่อนหมดสติจะเจ็บมากๆ ให้ขอมอร์ฟีนจากหมอมาเยอะๆ และต่อมาเข้าช่วงโคม่า ตรงนี้ไม่รู้สึกตัวแล้ว แต่ประสาทสัมผัสเหมือนยังรับรู้ อาจนอนใช้เวลาหลายวันหรือเป็นอาทิตย์ เดือน ซึ่งอยู่ที่ผู้ดูแลจะทำอย่างไร บางคนให้น้ำเกลือผู้ป่วย(ซึ่งให้ได้ไม่นานร่างกายก็จะไม่รับ) บางคนไปส่งโรงพยาบาลเพราะไม่มีเวลาดูแล เพราะต้องพลิกตัวกันแผลกดทับ คนรอบข้างผู้รู้จะแนะนำเยอะ เช่นกลัวคนป่วยหิวต้องป้อนโน่นนี่ ลองป้อนนมก็มี บอกได้เลยว่าไม่จำเป็น ร่างกายไม่รับแล้วถึงให้ไปมักอาเจียรออกมา ทำตามผู้ป่วยสั่งไว้ว่าห้ามส่งโรงพยาบาล ห้ามเจาะ สอดสายยาง ขอจากไปอย่างสงบเอง จึงแค่หยอดน้ำทางปาก เช็ดตัวเป็นระยะๆ ยอมใจดำไม่ว่าใครจะพูดอย่างไร คนดูแลต้องเข้มแข็ง อดทน ทั้งร่างกายและจิตใจ รอจนสิ้นลมปราณ เคยผ่านตรงนี้มาแล้วกับพ่อและแม่ 2 ท่าน เป็นช่วงที่เศร้าที่สุดในชีวิตครับ
ความคิดเห็นที่ 4
คุณแม่ผมเป้นมะเร็งตับ วันสุดท้ายที่เสียชีวิตแกปวดท้องมาก (ปวดเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ตรวจพบมะเร็ง) แกบอกปวดเหมือนจะคลอดลูก ปวดมากจนปากซีดเลยครับ เหมือนท่านจะรู้ตัวว่าใกล้วาระของท่านแล้ว จึงเรียกผมไปกอดเป็นครั้งสุดท้ายครับ คุณหมอฉีดมอร์ฟีนให้แล้วคุยกับพวกผมว่า ระยะสุดท้ายของมะเร็งจะปวดมาก ฉีดมอร์ฟีนแล้วคนไข้จะหลับ แต่ตื่นมาก็จะปวดเพิ่มขึ้น และต้องเพิ่มขนาดของยามอร์ฟีนไปเรื่อยๆ แต่เมื่อฉีดมอร์ฟีนแล้วตัวยามันจะมีผลต่อระบบการหายใจของคนไข้ คือจะกดระบบการหายใจ ชีพจรจะตก คุณหมอเลยให้พวกผมตัดสินใจว่าจะกระตุ้นหัวใจคนไข้ไหม หากชีพจรตก พวกผมตัดสินใจว่าไม่กระตุ้น เพราะดูจากอาการปวดท้องของคุณแม่ผมแล้ว น่าสงสารและน่ากลัวมากครับ ซึ่งหลังจากได้รับมอร์ฟีนเข็มแรกไปประมาณสี่ชั่วโมง ชีพจรก็ตกและเสียชีวิตอย่างสงบครับ
แสดงความคิดเห็น
ขอถามครับว่าคนที่เป็นโรคมะเร็งเวลาจะเสียชีวิตเค้าจะเจ็บปวดอย่างรุนแรงตรงที่เป็น จนเสียชีวิตหรือเปล่าครับหรืออยู่ดีดี