อยากจะฝากถึงเพื่อนๆหลายๆคนนะคะ ว่าอย่าทำแบบนี้กับใครเลยเพราะมันเจ็บมากค่ะ

ตอนนี้เราอยู่ปี2 ก็มีความรักแบบปกติเหมือนคนทั่วไปเค้ามีกัน
เราคุยกับผู้ชายคนนึงอยู่ เค้าอยู่รุ่นเดียวกับเราแหละค่ะ เค้าก็ชอบเราเหมือนกัน ก็คุยกันมาเรื่อยๆ ทำตัวเหมือนแฟนกันทุกอย่าง แต่ไม่ใช่แฟนเป็นเพียงแค่ความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียก ถามว่าเราชอบมั้ย เราก็ไม่ชอบค่ะ เพราะเหมือนเค้าจะไปคุยกับใครก็ได้ เราไม่มีสิทธิไปห้ามอะไรเค้า

เราก็ทำอะไรที่คนมีคู่เค้าทำกันปกติ จับมือ กอด หอมแก้ม ไปดูหนัง กินข้าว แต่พอผ่านไป 5 เดือน ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเหมือนเค้าเริ่มเบื่อเรา และเค้าก็เจอคนใหม่ เราก็รู้ค่ะว่าใคร มีคนมาบอกเราเยอะ แต่เราก็ทำตัวเป็นไม่รู้ พยายามจะไม่เชื่อทั้งๆที่เห็นหลักฐานว่าเค้าคุยกับคนนี้อยู่ ต่อมาก็มีเรื่องอีกมากมายที่เค้าโกหกและเราจับได้ พอไปถามเค้าเค้าก็ปฏิเสธ เราก็เชื่อเค้าค่ะ พยายามปรอบใจตัวเองไปวันๆ แต่พอเวลาผ่านไปทุกอย่างก็เปลี่ยน เราทุกข์มากค่ะ ยิ่งคบยิ่งทุกข์ ชวนไปไหนไม่ไปบอกไม่ว่าง หาข้ออ้างมาอ้างบ้าง แต่ก็ไม่อยากจะเลิกเพราะรักมากๆ แต่สุดท้ายเราก็เลิกคุยกับเค้าค่ะ ช่วงแรกร้องไห้ทุกวัน ใช้เวลาทำใจหลายเดือน ถึงแม้ว่าจะผ่านมา2เดือนแล้ว เราก็ยังทำใจไม่ได้ค่ะ

เราพยายามจะเลิกคุยหลายครั้งแล้วค่ะ แต่มันติดอยู่แค่คำว่า"รัก" และคำพูดที่เค้าพูดกับเรามาเมื่อตอนช่วงแรกที่ว่าเขาจะไม่ทิ้งเราค่ะแค่นั้นค่ะ และอีกอย่างนึงคือเหมือนขาดเค้าไปเราอยู่ไม่ได้จริงๆถึงแม้เค้าจะทำให้เราเจ็บแค่ไหนก็ตาม

เราเลยอยากจะรู้ว่าในเมื่อเค้าเบื่อเราแล้วเจอคนใหม่แล้วทำไมไม่ปล่อยเราไป ทำไมต้องกั๊กเราไว้ หรือเค้าอยากให้เราเป็นคนแก้เหงาให้เค้าแค่นั้นคะ

ถ้าเพื่อนๆเป็นจขกท เพื่อนๆจะตัดสินใจเลิกไหม หรือ อยู่กับความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อนี้ต่อไป