ขอออกตัวว่า ไม่ได้เป็นผู้ศึกษาธรรมะอย่างแท้จริง หากมีความเข้าใจอะไรคลาดเคลื่อน รบกวนแนะนำนะคะ

เราคบกับแฟน(เก่า) มาได้ปีนึง พบว่า มีความเข้ากันได้หลายอย่าง นิสัยใจคอ ทัศนคติ ความสนใจในสิ่งต่างๆ เรียกว่า เป็นคู่ปรึกษาให้กันและกันได้อย่างดี
แฟนมีคุณสมบัติความเป็นผู้นำ และอื่นๆ ที่สอดคล้องกับความต้องการของเรา

ปัญหาคือ เราจับได้ ว่าแฟนเรา นอกกาย (เท่าที่ได้วิเคราะห์ดูแล้ว ไม่ใช่การนอกใจ และไม่ใช่การไปเที่ยวผู้หญิง) ขอไม่ลงรายละเอียด เพราะไม่ใช่ประเด็นหลัก หลังจากรู้เรื่อง เราเลิกกับแฟนทันที ความรู้สึกคือ ไม่ได้โกรธ เราให้อภัย แต่ก็เจ็บอย่างรุนแรงงงงงงงงง แขยง และ ช๊อก เราคิดทบทวนว่า เขาเองไม่ใช่คนเลว เพราะไม่เคยทำร้ายใคร แต่ก็แค่ไม่ใช่เป็นแฟนที่ดี จึงขอขยับสถานะ เป็นเพื่อน เป็นพี่น้องกัน เขารับไม่ได้ เขายอมรับผิด และมาขอโอกาสคืนดี ขอพิสูจน์ตัว ซึ่งเขาก็กำลังทำหลายๆสิ่งอยู่ให้เรารับรู้  ปัจจุบันเราก็ยังคุยกับเขาอยู่ ปรึกษากันได้ ให้ความช่วยเหลือกันได้ แต่ไม่ใช่แฟน เราบอก ขอโอกาสดูกันยาวๆ ดีกว่า

ตอนนี้ ขอถามในส่วนของธรรมะ ค่ะ เราเข้าใจว่า การนอกกาย คือ ผิดศีลข้อสาม (ข้ออื่นๆ เราไม่เห็นเขาเสียหายอะไรนะ แต่ก็ต้องผิดข้อมุสาด้วย เพราะโกหกเรา) ในส่วนอื่นๆ เขากับเราก็คล้ายๆกันคือ ไม่ได้ธรรมะธรรมโม ขนาดสวดมนต์บ่อยๆ ไม่ได้เข้าวัดบ่อยๆ (ชวนกันเข้าบ้าง) โกหกก็มีอยู่บ้าง มีความใจร้อนใจเย็น ในระดับคล้ายๆกัน ไม่ทำพ่อแม่เสียใจ ตั้งใจเรียนหนังสือ บริจาคบ้าง ให้ตังค์ ให้ข้าวขอทานบ้าง  ใช้หลักธรรมะ ในการดูแลลูกน้อง และทำงานคล้ายๆกัน  เราเอง คบกับเขา ยอมรับว่า มีคนเข้ามาจีบบ้าง ซึ่งเราก็คุยด้วย มีหวั่นไหวไปกับคนใหม่ แต่ก็จะรู้สึกไม่สบายใจตลอด และกลัวจะเสียแฟนไป เลยตัดใจบอกคนมาจีบว่า ขอเป้นเพื่อนกันแทน (แค่คุย ไม่ได้ถูกเนื้อต้องตัว ยับยั้งชั่งใจได้)

สรุปคำถามเราคือ
เราอ่านมาว่า คู่ชีวิตกัน ควรจะมี ศรัทธา ศีล และจาคะ เสมอกัน ซึ่งข้ออื่นๆ เรากับเขาค่อนข้างโอเค ตั้งแต่เราทั้งคู่คบกัน ก็ช่วยส่งเสริมกันและกันในทางที่ดี ตักเตือนกันเวลาจะทำสิ่งไม่ดี มีความคิดทัศนคติคล้ายกันจึงแทบไม่เคยทะเลาะกันเลย แต่ การที่เขานอกกาย แปลว่า มันไม่ใช่ ต้องเลิกเพราะคบไป ก็ไม่ใช่คู่ที่เหมาะกันหรือเปล่าคะ มันคือจุด criteria ที่ใช้ฟันธงเลย ได้หรือไม่ เราจะได้ตัดสินใจให้เด็ดขาด
หรือว่าเกณฑ์นี้ มันมียืดหยุ่นได้ เราควรให้โอกาส และประคองกันไปในทางที่ดี เพราะแม้แต่คนดี ก็มีกิเลสได้ กลับตัวได้ ถ้าเขาไม่ได้เลวด้วยสันดานและการเลี้ยงดูสั่งสม (เพราะคนคงไม่ขาวสะอาด หรือดำสนิท เราเองก็คงอยู่โซนเทาๆ)

ปล. ยอมรับว่า กลัวว่าถ้าให้โอกาส จะกลับมาเกิดอีกซ้ำๆ แต่คงไม่เอามาคิดเป็นประเด็นตอนนี้ค่ะ เพราะบอกไม่ได้ ว่าคนที่เคยทำ ในอนาคต ต้องทำอีก หรือถ้าไปคบคนใหม่ ที่ไม่เคยทำ ในอนาคต เขาจะไม่ทำตลอดไป และคงไม่คิดเป็นประเด็นกับคำว่า ถ้าคนรักกันจะไม่ทำร้ายกัน เพราะคิดว่า มันเป็นไปไม่ได้
วันนี้ขอถามแค่เรื่องศีลเสมอกันค่ะ

ขอบคุณล่วงหน้านะคะ ^_^