มือใหม่หัดพูดครับผิดอะไรต้องขอขอโทษด้วยนะครับ เข้าเรื่องเลยแล้วกันครับ
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อตอนผมอายุ 14 ผมได้มีแฟนอยู่คนนึง เราเรียนที่เดียวกัน ตอนนั้นอยู่ประมาน ม.2 ครับ เรารักกันดีครับ (ตามวัยเด็กอะครับ..^^)
แต่แล้วเราก็เรียบจบ ม.3 ต่างคนต่างไปเรียนที่อื่น เทอไปเรียน อีกที่นึง ส่วนผมเรียนอีกที่ครับแถวๆ แคราย นนบุรี แรกก็ดูดีครับ เรายังรักกันอยู่ แต่แล้วผมก็ได้เจอกับผูหญิงคนนึง ผมชอบเขาทันทีที่เห็น ชอบมากไม่รู้เป็นอะไร ชอบจนลืมว่าผมมีแฟนอยู่แล้ว (เริ่มเลวแล้วครับ หลงแสงสี คือผมบ้านนอกเข้ากรุงครับ...แง่ๆๆ) แล้วผมก็เขาไปจีบเทอ จีบติดด้วย ผมได้กับมาบอกเลิกกับ เทอคนเก่าทันที่ ( เลวที่สุดเลยครับ...แง่ๆๆ) เทอเสียใจมาก แล้วเทอก็หายไป ผมมาเริ่มต้นใหม่กับอีกคน จนเวลาผ่านไป 7 ปี ผมมีลูกกับเทอคนใหม่หนึ่งคนครับ ก็มีความสุขดี แต่แล้ววันนึง ผมได้เจอกับแฟนเก่าครับ เราได้คุยกัน แล้วผมก็เล่าเรื่อง เมื่อ 7 ปีก่อนให้เทอฟัง เทอร้องไห้ แล้วก็บอกว่าเทอเข้าใจ หลังจากนั้นเรา คุยกันมาตลอด (ผมแอบคุยนะ..เลวอีกแล้ว)จนวันนึงผมได้นอนกับเทอ(ผมตั้งใจเลยครับไม่ได้เมาหรืออะไรเลย...คือความเลวของผมเองเลย...แต่ในใจมันก็คือความคิดถึงจริงๆที่คิดตอนนั้น....แง่ๆ)
แล้วเทอก็ท้องครับ งานเข้า!!!!!! ผมคิดอยู่หลายวันมากครับ ว่าจะทำยังไงดี แต่แล้วผมก็ตัดสินใจบอกเทอคนใหม่ทุกสิ่งอย่างครับ ในใจตอนนั้นผมคิดอย่างเดียวคือเทอเลิกกับผมแน่ แต่สิ่งที่ได้จากเทอคือ คำพูดว่า ไม่เป็นไร เทอยอม ขอแค่ผมรักเทอเหมือนเดิมก็พอ ผมรู้สึกผิดมากก ผมร้องไห้เสียใจที่สุด นึกถึงสิ่งที่ผมทำแล้ว ผมควรตายจิงๆ แล้วทางผู้ใหญ่ของแฟนเก่าผมรู้เรื่อง เขาก็เรียกผมไปคุย ผมก็ไป ผมยอมรับทุกอย่างครับยอมรับว่าผมเป็นพ่อของเด็ก(ลูกผู้ชาย กล้าทำกล้ารับ คิดในตอนนั้น) เขาก็เลยให้ผมมาแต่งงาน แล้วผมก็กับมาบอกกับเทอคนใหม่เรื่องแต่งงาน แล้วผมก็บอกเลิกเทอครับ บอกอยู่หลายครั้ง ทำทุกวิธีทาง ทั้งดีและไม่ดี แต่เทอก็ไม่ยอมเลิกครับ(ที่บอกเลิกเพราะผมอยากให้คนเจอคนดีๆ เทอเป็นคนสวย นิสัยดี เป็นคนเก่ง ต้องเจอผู้ชายดีๆ ไม่ไช่เลวอบบผม) จนถึงวันที่ผมแต่งงาน เทอก็ยังไม่ไปใหน เทอยอมให้ผมมาอยู่กับแฟนเก่า (ไปๆมาๆนะ..) ทุกครั้งที่มาเทอก็เสียใจมาก ร้องไห้ตลอดเลย ผมอยากจบเรื่องนี้แล้วกับมาอยุ่กับเทอมาก แต่ ผมต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่ผมทำ แล้วผมก็ยอมรับนะว่าผมก็รักแฟนเก่า
เรื่องนี่ผมผิดเองคนเดียวครับ ผมเลวมาก เสียชาติเกิด เสียแรงที่แม่สอนมา ผมเลวจริงๆ ผมอยากจบเรื่องนี้ครับ ไม่อยากให้ไครต้องเจ็บอีก ผมจะจบยังไงดี ผมสันสบไปหมดแล้วครับ บทลงโทษของคนเลวอย่างผม ควรออกมาเป็นแบบใหนครับ
เรื่องความเลวของผู้ชายคนนึง(คือตัวผมเอง)จุดจบควรเป็นแบบใหนช่วยบอกที่ ยอมรับเต็มๆ
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อตอนผมอายุ 14 ผมได้มีแฟนอยู่คนนึง เราเรียนที่เดียวกัน ตอนนั้นอยู่ประมาน ม.2 ครับ เรารักกันดีครับ (ตามวัยเด็กอะครับ..^^)
แต่แล้วเราก็เรียบจบ ม.3 ต่างคนต่างไปเรียนที่อื่น เทอไปเรียน อีกที่นึง ส่วนผมเรียนอีกที่ครับแถวๆ แคราย นนบุรี แรกก็ดูดีครับ เรายังรักกันอยู่ แต่แล้วผมก็ได้เจอกับผูหญิงคนนึง ผมชอบเขาทันทีที่เห็น ชอบมากไม่รู้เป็นอะไร ชอบจนลืมว่าผมมีแฟนอยู่แล้ว (เริ่มเลวแล้วครับ หลงแสงสี คือผมบ้านนอกเข้ากรุงครับ...แง่ๆๆ) แล้วผมก็เขาไปจีบเทอ จีบติดด้วย ผมได้กับมาบอกเลิกกับ เทอคนเก่าทันที่ ( เลวที่สุดเลยครับ...แง่ๆๆ) เทอเสียใจมาก แล้วเทอก็หายไป ผมมาเริ่มต้นใหม่กับอีกคน จนเวลาผ่านไป 7 ปี ผมมีลูกกับเทอคนใหม่หนึ่งคนครับ ก็มีความสุขดี แต่แล้ววันนึง ผมได้เจอกับแฟนเก่าครับ เราได้คุยกัน แล้วผมก็เล่าเรื่อง เมื่อ 7 ปีก่อนให้เทอฟัง เทอร้องไห้ แล้วก็บอกว่าเทอเข้าใจ หลังจากนั้นเรา คุยกันมาตลอด (ผมแอบคุยนะ..เลวอีกแล้ว)จนวันนึงผมได้นอนกับเทอ(ผมตั้งใจเลยครับไม่ได้เมาหรืออะไรเลย...คือความเลวของผมเองเลย...แต่ในใจมันก็คือความคิดถึงจริงๆที่คิดตอนนั้น....แง่ๆ)
แล้วเทอก็ท้องครับ งานเข้า!!!!!! ผมคิดอยู่หลายวันมากครับ ว่าจะทำยังไงดี แต่แล้วผมก็ตัดสินใจบอกเทอคนใหม่ทุกสิ่งอย่างครับ ในใจตอนนั้นผมคิดอย่างเดียวคือเทอเลิกกับผมแน่ แต่สิ่งที่ได้จากเทอคือ คำพูดว่า ไม่เป็นไร เทอยอม ขอแค่ผมรักเทอเหมือนเดิมก็พอ ผมรู้สึกผิดมากก ผมร้องไห้เสียใจที่สุด นึกถึงสิ่งที่ผมทำแล้ว ผมควรตายจิงๆ แล้วทางผู้ใหญ่ของแฟนเก่าผมรู้เรื่อง เขาก็เรียกผมไปคุย ผมก็ไป ผมยอมรับทุกอย่างครับยอมรับว่าผมเป็นพ่อของเด็ก(ลูกผู้ชาย กล้าทำกล้ารับ คิดในตอนนั้น) เขาก็เลยให้ผมมาแต่งงาน แล้วผมก็กับมาบอกกับเทอคนใหม่เรื่องแต่งงาน แล้วผมก็บอกเลิกเทอครับ บอกอยู่หลายครั้ง ทำทุกวิธีทาง ทั้งดีและไม่ดี แต่เทอก็ไม่ยอมเลิกครับ(ที่บอกเลิกเพราะผมอยากให้คนเจอคนดีๆ เทอเป็นคนสวย นิสัยดี เป็นคนเก่ง ต้องเจอผู้ชายดีๆ ไม่ไช่เลวอบบผม) จนถึงวันที่ผมแต่งงาน เทอก็ยังไม่ไปใหน เทอยอมให้ผมมาอยู่กับแฟนเก่า (ไปๆมาๆนะ..) ทุกครั้งที่มาเทอก็เสียใจมาก ร้องไห้ตลอดเลย ผมอยากจบเรื่องนี้แล้วกับมาอยุ่กับเทอมาก แต่ ผมต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่ผมทำ แล้วผมก็ยอมรับนะว่าผมก็รักแฟนเก่า
เรื่องนี่ผมผิดเองคนเดียวครับ ผมเลวมาก เสียชาติเกิด เสียแรงที่แม่สอนมา ผมเลวจริงๆ ผมอยากจบเรื่องนี้ครับ ไม่อยากให้ไครต้องเจ็บอีก ผมจะจบยังไงดี ผมสันสบไปหมดแล้วครับ บทลงโทษของคนเลวอย่างผม ควรออกมาเป็นแบบใหนครับ