สวัสดีครับ คือผมมีเรื่องมาเล่าประสบการณ์ความรักของผม มาให้เพื่อนๆพี่ๆ ชาวพันทิปฟังด้วยนะครับ
ผมรู้จักกับผญ.คนนึงครับ สมมุติว่าเธอชื่อ พิมครับ ผมชื่อ อาร์ท ครับ เรารู้จักกันมาตั้งแต่ตอน ม.3 คือ ผมได้ย้ายมาอยู่ห้อง 1 ตอนนั้น ผมเหมือนกับเป็นเด็กใหม่เลยครับ เพื่อนๆก็ให้ความสนใจกับผมเป็นอย่างมาก อาจเป็นเพราะ ผมมีฝาแฝดด้วย
ตัวผมเป็นแฝดน้องครับ ผมมีนิสัยเงียบๆ นิ่งๆ ไม่ค่อยคุยกับใคร (ไม่ได้หยิ่งนะครับ แต่เป็นคนขี้อาย) แต่พี่ที่เป็นแฝดของผมนิ ต่างกับผมมาก คุยเก่ง เฮฮา เข้ากับคนอื่นได้ดีมากๆ พอเรียนได้ซักพัก ผมก็มีเพื่อนเยอะ อาจเป็นเพราะพี่ผมนิแหละ
ตอนนั้นก็มีคนมาแอบชอบพี่ผมเยอะอยู่ เพราะพี่ผมคุยเก่ง เข้ากับคนอื่นได้ดี แต่มีอยู่คนนึงครับ เธอแอบมาชอบผม(ตอนนี้เราเป็นแฟนกันละครับ เธอเพิ่งมาเล่าให้ผมฟัง) เธอชื่อพิม พิมเป็นผญ.น่ารัก สวย ขาวๆ อวบนิดๆ ตอนแรกที่ผมเห็นพิม ผมก็รู้สึกชอบเธอแล้วแหละ แต่ด้วยความที่ผมขี้อาย ผมก็ได้แต่เฉยๆไว้
เรียนไปได้สักพัก เราก็เริ่มได้คุยกันบ้าง เพราะเราอยู่ห้องเดียวกัน ผมกับพิมมักจะโดนล้อตลอด ว่าเป็นคู่จิ่นกัน เพราะ เราได้ทำงานกลุ่มเดียวกันบ่อยมาก และเพื่อนของพิมก็เชียร์นางอยู่เหมือนกัน ด้วยความที่ผมขี้อาย ผมก็นิ่งสิครับ ดูเหมือนตอนนั้น พิมจะกล้ามากกว่าผมอีก พิมก็ทักมาคุยเรื่องการบ้านมั้ง ชวนคุยมั้ง พูดได้ว่าตอนนั้น ผมสนิทกับเธอมากกว่าผญ.คนอื่นเลยครับ
ก็มีอยู่วันนึง พิมได้เล่นเกมกับเพื่อนของเธอๆ กติกามีอยู่ว่า ถ้าใครแพ้ ต้องทำตามที่คนในกลุ่มบอก และแล้ว พิมก็เป็นคนแพ้ เพื่อนๆก็เลย สั่งให้พิมมาเต้นเมียงูให้ผมดู5555 ลองคิดสภาพ คนที่โดนจิ่นสิครับ ทั้งเขินทั้งอาย พิมเป็นคนขาวหน้านิแดงเลยหล่ะครับ แต่เธอน่ารักมากๆเลย หลังจากวันนั้น เราก็ได้คุยกับบ่อยขึ้น ละก็โดนแซวบ่อยมากๆ
ตอนอยู่ม.3 ก็มีการเข้าค่ายลูกเสือ ตอนกลางคืนจะมีการแสดง รอบกองไฟ ก็มีการเต้นด้วยละครับ ซึ่งแน่นอนว่า ด้วยความที่เราสนิทกัน เราก็ได้เต้นรำคู่กันด้วยละครับ ผมคิดว่าตอนนั้นพิมน่าจะเขินน่าดู ตอนจบมีให้ดอกไม้กับผญ.ด้วย ยังกับขอเธอแต่งงานเลยครับ ผมคุกเข่าลง ละก็มองที่ตาเธอ ฟินเลยแหละ-///- พิมได้เก็บดอกไม้วันนั้น เอาไว้ด้วยละครับ (ผมมารู้ตอนที่เราครบกันละนะครับ) พิมเก็บทุกๆอย่างที่ผมให้ แม้กระทั้งขวดน้ำที่ผมให้เธอตอนที่หลังจากเรียนพละเสร็จ ไม่ได้เก็บไว้ขายละครับ เธอบอกว่า" ทุกๆอย่างที่ผมให้ มันมีค่ากับเธอมาก"^^ ได้ฟังแบบนี้นิ ผมนิเขินเลยครัช
ต่อมาเราก็ได้ย้ายขึ้นมาอยู่ม.4 ดันมาอยู่ห้องเดียวกันด้วย พรหมลิขิตชัดๆ อิอิ จะเอาไงละครับ ผมก็สานความสัมพันธ์ต่อสิครับ เราก็ได้คุยกับบ่อยขึ้น แล้วผมก็ได้ขอเธอเป็นแฟน ตอนนั้นเราคุยกันเรื่องชอบอะไร ไม่ชอบอะไร พิมเป็นคนชอบเรียนเกี่ยวกับศิลปะครับ แต่เธอดันมาอยู่สายวิทย์ - คณิต ผมก็เลยถามพิมว่า
อ: แบบนี้ก็เสียดายเลยสิ อดเรียนเกี่ยวกับศิลปะเลย
พ: ถึงเค้าจะไม่ได้เรียนศิลปะ เค้าก็โอเครนะ
อ: ไมอ่อ
พ: ยังไงเค้าก็ไม่ได้จากสิ่งที่เค้าชอบสักหน่อย
เค้าอยู่กับศิลปะมาตั้งนานละ^^
อ: อ่อออ-////-
เค้าก็ชอบเล่นคอมนะ
พ: ไมอ่อ
อ: แต่เค้าไม่ชอบเล่นเกมคอมนะ
เค้าชอบพิมอ่า
พิม: -////-
เอาให้มดไต่เลยครับ5555 แล้วเราก็คุยแบบนี้กันบ่อยเลยแหละครับ แล้วเราก็ได้เป็นแฟนกันครับ ผมว่าการที่เรามีแฟนอยู่ห้องเดียวกันก็ดีนะครับ ผมรู้สึกว่าเราได้ใกล้ชิดกันบ่อยๆ ทำให้เราได้รู้จักกันมากขึ้นด้วยครับ ตอนนี้ผมอยู่ม.6ละครับ เรารักกันดีเลย แม้ว่าจะมีงอน มีทะเลาะกันนิดหน่อย แต่เราก็ผ่านมาด้วยดีเลยค้าบ พิมเป็นคนน่ารัก ใครที่อยู่ใกล้ๆพิม ก็จะมีค.สุขมากๆ โดยเฉพาะผม ผมอยากขอบคุณที่เธอ เลือกที่จะให้โอกาสผมหลายๆครั้ง แม้ว่าผมจะทำผิดมากน้อยแค่ไหน พิมก็ไม่เคยโกรธผมนานเลย
นี่ก็จะถึงวันเกิดของเธอละครับ ผมอยากเอาเรื่องราวดีๆของเรา เป็นของขวัญในวันเกิดของพิมอ่าครับ ผมได้เขียนไดอารี่เล่มนึง เล่าเรื่องทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับเรา 2 คน ตั้งแต่แรกเจอ ตอนที่คุยกัน ตอนที่ทำกิจกรรมต่างๆด้วยกัน ตอนที่เรามีค.สุขด้วยกัน ตอนขอเป็นแฟน ตอนไปเที่ยวและอีกหลายๆตอน จนถึงปัจจุบัน ผมอยากบอกว่า ผมรักพิมมากๆครับ พิมชอบอ่านพันทิปมากๆเลยครับ เอาไว้ถ้าพิมมาอ่านเจอ แล้วผมจะมาเล่าต่อ เรื่องหลังจากที่เราได้ครบกันนะครับ ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆที่อ่านกระทู้นี้นะครับ
มีแฟนอยู่ห้องเดียวกัน
ผมรู้จักกับผญ.คนนึงครับ สมมุติว่าเธอชื่อ พิมครับ ผมชื่อ อาร์ท ครับ เรารู้จักกันมาตั้งแต่ตอน ม.3 คือ ผมได้ย้ายมาอยู่ห้อง 1 ตอนนั้น ผมเหมือนกับเป็นเด็กใหม่เลยครับ เพื่อนๆก็ให้ความสนใจกับผมเป็นอย่างมาก อาจเป็นเพราะ ผมมีฝาแฝดด้วย
ตัวผมเป็นแฝดน้องครับ ผมมีนิสัยเงียบๆ นิ่งๆ ไม่ค่อยคุยกับใคร (ไม่ได้หยิ่งนะครับ แต่เป็นคนขี้อาย) แต่พี่ที่เป็นแฝดของผมนิ ต่างกับผมมาก คุยเก่ง เฮฮา เข้ากับคนอื่นได้ดีมากๆ พอเรียนได้ซักพัก ผมก็มีเพื่อนเยอะ อาจเป็นเพราะพี่ผมนิแหละ
ตอนนั้นก็มีคนมาแอบชอบพี่ผมเยอะอยู่ เพราะพี่ผมคุยเก่ง เข้ากับคนอื่นได้ดี แต่มีอยู่คนนึงครับ เธอแอบมาชอบผม(ตอนนี้เราเป็นแฟนกันละครับ เธอเพิ่งมาเล่าให้ผมฟัง) เธอชื่อพิม พิมเป็นผญ.น่ารัก สวย ขาวๆ อวบนิดๆ ตอนแรกที่ผมเห็นพิม ผมก็รู้สึกชอบเธอแล้วแหละ แต่ด้วยความที่ผมขี้อาย ผมก็ได้แต่เฉยๆไว้
เรียนไปได้สักพัก เราก็เริ่มได้คุยกันบ้าง เพราะเราอยู่ห้องเดียวกัน ผมกับพิมมักจะโดนล้อตลอด ว่าเป็นคู่จิ่นกัน เพราะ เราได้ทำงานกลุ่มเดียวกันบ่อยมาก และเพื่อนของพิมก็เชียร์นางอยู่เหมือนกัน ด้วยความที่ผมขี้อาย ผมก็นิ่งสิครับ ดูเหมือนตอนนั้น พิมจะกล้ามากกว่าผมอีก พิมก็ทักมาคุยเรื่องการบ้านมั้ง ชวนคุยมั้ง พูดได้ว่าตอนนั้น ผมสนิทกับเธอมากกว่าผญ.คนอื่นเลยครับ
ก็มีอยู่วันนึง พิมได้เล่นเกมกับเพื่อนของเธอๆ กติกามีอยู่ว่า ถ้าใครแพ้ ต้องทำตามที่คนในกลุ่มบอก และแล้ว พิมก็เป็นคนแพ้ เพื่อนๆก็เลย สั่งให้พิมมาเต้นเมียงูให้ผมดู5555 ลองคิดสภาพ คนที่โดนจิ่นสิครับ ทั้งเขินทั้งอาย พิมเป็นคนขาวหน้านิแดงเลยหล่ะครับ แต่เธอน่ารักมากๆเลย หลังจากวันนั้น เราก็ได้คุยกับบ่อยขึ้น ละก็โดนแซวบ่อยมากๆ
ตอนอยู่ม.3 ก็มีการเข้าค่ายลูกเสือ ตอนกลางคืนจะมีการแสดง รอบกองไฟ ก็มีการเต้นด้วยละครับ ซึ่งแน่นอนว่า ด้วยความที่เราสนิทกัน เราก็ได้เต้นรำคู่กันด้วยละครับ ผมคิดว่าตอนนั้นพิมน่าจะเขินน่าดู ตอนจบมีให้ดอกไม้กับผญ.ด้วย ยังกับขอเธอแต่งงานเลยครับ ผมคุกเข่าลง ละก็มองที่ตาเธอ ฟินเลยแหละ-///- พิมได้เก็บดอกไม้วันนั้น เอาไว้ด้วยละครับ (ผมมารู้ตอนที่เราครบกันละนะครับ) พิมเก็บทุกๆอย่างที่ผมให้ แม้กระทั้งขวดน้ำที่ผมให้เธอตอนที่หลังจากเรียนพละเสร็จ ไม่ได้เก็บไว้ขายละครับ เธอบอกว่า" ทุกๆอย่างที่ผมให้ มันมีค่ากับเธอมาก"^^ ได้ฟังแบบนี้นิ ผมนิเขินเลยครัช
ต่อมาเราก็ได้ย้ายขึ้นมาอยู่ม.4 ดันมาอยู่ห้องเดียวกันด้วย พรหมลิขิตชัดๆ อิอิ จะเอาไงละครับ ผมก็สานความสัมพันธ์ต่อสิครับ เราก็ได้คุยกับบ่อยขึ้น แล้วผมก็ได้ขอเธอเป็นแฟน ตอนนั้นเราคุยกันเรื่องชอบอะไร ไม่ชอบอะไร พิมเป็นคนชอบเรียนเกี่ยวกับศิลปะครับ แต่เธอดันมาอยู่สายวิทย์ - คณิต ผมก็เลยถามพิมว่า
อ: แบบนี้ก็เสียดายเลยสิ อดเรียนเกี่ยวกับศิลปะเลย
พ: ถึงเค้าจะไม่ได้เรียนศิลปะ เค้าก็โอเครนะ
อ: ไมอ่อ
พ: ยังไงเค้าก็ไม่ได้จากสิ่งที่เค้าชอบสักหน่อย
เค้าอยู่กับศิลปะมาตั้งนานละ^^
อ: อ่อออ-////-
เค้าก็ชอบเล่นคอมนะ
พ: ไมอ่อ
อ: แต่เค้าไม่ชอบเล่นเกมคอมนะ
เค้าชอบพิมอ่า
พิม: -////-
เอาให้มดไต่เลยครับ5555 แล้วเราก็คุยแบบนี้กันบ่อยเลยแหละครับ แล้วเราก็ได้เป็นแฟนกันครับ ผมว่าการที่เรามีแฟนอยู่ห้องเดียวกันก็ดีนะครับ ผมรู้สึกว่าเราได้ใกล้ชิดกันบ่อยๆ ทำให้เราได้รู้จักกันมากขึ้นด้วยครับ ตอนนี้ผมอยู่ม.6ละครับ เรารักกันดีเลย แม้ว่าจะมีงอน มีทะเลาะกันนิดหน่อย แต่เราก็ผ่านมาด้วยดีเลยค้าบ พิมเป็นคนน่ารัก ใครที่อยู่ใกล้ๆพิม ก็จะมีค.สุขมากๆ โดยเฉพาะผม ผมอยากขอบคุณที่เธอ เลือกที่จะให้โอกาสผมหลายๆครั้ง แม้ว่าผมจะทำผิดมากน้อยแค่ไหน พิมก็ไม่เคยโกรธผมนานเลย
นี่ก็จะถึงวันเกิดของเธอละครับ ผมอยากเอาเรื่องราวดีๆของเรา เป็นของขวัญในวันเกิดของพิมอ่าครับ ผมได้เขียนไดอารี่เล่มนึง เล่าเรื่องทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับเรา 2 คน ตั้งแต่แรกเจอ ตอนที่คุยกัน ตอนที่ทำกิจกรรมต่างๆด้วยกัน ตอนที่เรามีค.สุขด้วยกัน ตอนขอเป็นแฟน ตอนไปเที่ยวและอีกหลายๆตอน จนถึงปัจจุบัน ผมอยากบอกว่า ผมรักพิมมากๆครับ พิมชอบอ่านพันทิปมากๆเลยครับ เอาไว้ถ้าพิมมาอ่านเจอ แล้วผมจะมาเล่าต่อ เรื่องหลังจากที่เราได้ครบกันนะครับ ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆที่อ่านกระทู้นี้นะครับ