- นักการเมืองคนหนึ่ง มีอำนาจล้นฟ้า อยากทำอะไรก็ทำ อยากได้อะไรก็ได้ แม้แต่ทำผิดก็ยังทำได้ ไม่มีใครเอาผิดได้
ชั่วชีวิตมีแต่เสวยสุขอยู่กับอบายมุข เช่น สุรา นารี บ่อนการพนัน เงินใต้โต๊ะ มีลูกน้องมีบริวารคอยรับใช้ มีแต่คนนับหน้าถือตา
จนแม้กระทั่งตอนตาย ยังมีสาว ๆ วัยรุ่นรายล้อม หลับตาตายไปโดยที่สองมือยังจับ ยังกุมหญิงสาวเหล่านั้นไว้

อย่างนี้ความทุกข์ของเขาคืออะไร (ในทรรศนะของผู้ที่กล่าวว่าตายแล้วสูญ) และคำสอนของศาสนาพุทธมีประโยชน์ต่อเขาหรือไม่ อย่างไร

- คนพิการตั้งแต่กำเนิด ทำงานไม่ได้เป็นแต่ภาระให้คนอื่น บางคนปัญญาอ่อน บางคนประสบอุบัติเหตุที่ตัวเองไม่ได้ก่อขึ้น
ศาสนาพุทธจะมีคำตอบกับความทุกข์ของเขาอย่างไร (ในทรรศนะของผู้ที่กล่าวว่าตายแล้วสูญ) และสามารถดับทุกข์ให้เขาได้อย่างไร
และคำสอนของพุทธจำเป็นกับเขาหรือไม่อย่างไร

- คนโง่เขลาเบาปัญญา ความจำไม่ดี บางทียากจน ไม่มีโอกาส ไม่มีเวลาที่จะศึกษาอะไร และต่อให้ศึกษาก็ไม่เข้าใจ
คำสอนทางศาสนาพุทธจะช่วยเขาอย่างไร (ในทรรศนะของผู้ที่กล่าวว่าตายแล้วสูญ) จำเป็นกับเขาหรือไม่
และมีอะไรแตกต่างกันไหมในบรรดาคนเหล่านี้ ที่ต้องเกิดมาแตกต่างกัน แต่ตายแล้วก็สูญไปหมดเหมือน ๆ กัน
แล้วทำไมคนเราจึงเกิดมาแตกต่างกัน ในทรรศนะของท่านมีคำตอบในเรื่องเหล่านี้หรือไม่

สุดท้ายแล้วศาสนาพุทธมีดีอะไร มีอะไรวิเศษจึงต้องเป็นศาสนาพุทธ (ตามทรรศนะของผู้ที่กล่าวว่าตายแล้วสูญ)
หรือก็แค่ปรัชญาทั่วไปบนโลกที่ใครอยากจะนับถืออะไรก็ได้ ขอเชิญร่วมแสดงความเห็นครับ