ปล่อยวาง  คือ กระทำโดยไม่กระทำ
หมายความว่า  คุณยอมรับหรือมีท่าทียอมรับ  ผลได้ ผลเสีย ที่กำลังเกิดขึ้น
กล่าวคือ   ทั้งสุข ทั้งทุกข์  ทั้งน่าพอใจ หรือไม่น่าพอใจ ที่กำลังเกิดขึ้น
คุณพร้อมจะเผชิญหน้ามัน   เตรียมพร้อมรับผลสะเทือน หรือผลกระทบที่กำลังเกิดขึ้น

รับรู้ รู้สึกกับมัน  ซึมซับผลทั้งปวง อาบอิ่มกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น
ในแง่ความเจ็บปวด  คุณเฝ้าสังเกตอาการนั้น
ในแง่ความรื่นรมย์  คุณตระหนักถึง ความพึงพอใจที่ร่างกายตอบสนองต่อสิ่งเร้านั้น
เพราะ  ในร่างกายเอง ก็มีระบบชีวิตในตัวมันเอง  ซึ่งคุณอาจไม่รู้ ไม่เข้าใจมัน ก็เป็นไปได้

การปล่อยวาง  จึงเป็น การควบคุมโดยไม่ควบคุม  หรือ  กระทำโดยไม่กระทำ   ตรงนี้จึงเป็นเกม
หรือทางเลือกที่จำต้องเลือก  หรือ แม้กระทั่ง ไม่เลือก กรณีที่คุณอาจไม่ใส่ใจอะไรเลย ก็ได้

การรู้จักตนเอง  ก็คือ   การควบคุม หรือไม่ควบคุม บนการเฝ้าสังเกตวิถีแห่งการตอบโต้ หรือตอบสนองต่อสิ่งต่างๆ
และนี่จึงเป็นที่มาของ   ขอบเขตของความทนได้  และแนวทางการเลือก ภายในระบบของร่างกาย

สิ่งเหล่านี้   คือ การก่อรูปของอุปนิสัย    การสร้างความหมายใหม่   การรื้อถอนความหมายเดิม  
และการเรียนรู้ศิลปะของการปล่อยวาง  หรือ  การรู้จักรัก  หรือ  การเข้าถึงอนัตตา ...
ซึ่งสามารถเรียกหรือมีภาวะสร้างสรร..อย่างเดียวกัน