สุดทนกับความคิดพ่อ ตัวเอง
พ่อเราว่า พูดใส่เราว่าเห็นแก่ตัว
แต่ขอเกริ่นก่อน พ่อเราใกล้เกษียร หนี้ท่วมหัว เพราะกู้มากินเที่ยวมาตั้งแต่สมัยหนุ่มๆ บ้านไม่เคยคิดจะสร้างอยู่ ทุกวันนี้จะเกษียรยังเช่าเขาอยู่ แม่แยกกันอยู่ตั้งแต่เรายังเด็ก
แกกู้มากินเที่ยว ไม่สนใจครอบครัว ช่วงนั้นเราคิดในใจ
(ความคิด)"ถ้าพ่อจะมีความสุขแบบนี้ก็มีไป แต่ในอนาคต วันไหนเงินพ่อไม่มีใช้ แล้วมาขอเรา เราก็จะไม่ให้บ้าง เพราะรู้ว่าให้คงไม่พ้นกินเหล้า"
จากความคิดเราวันนั้น วันนี้ก็มาถึง แกกู้มาจน เงินเดือนไม่เหลือให้หัก เป็นหนี้นอกระบบอีก ไม่มีเงินใช้
คราวนี้แกมาขอเรา แล้วเราบอกว่า
"ไม่มีหรอก เงินไปจ่ายค่าน้ำค่าไฟหมดแล้ว เอาให้ก็เอาไปกินเหล้า ข้าวที่บ้านมีก็กินไปสิ"
แล้วแกมาว่าใส่เรา ว่า
"ไม่มีจริงๆหรือไม่อยากให้ เวลามีพ่อปัญหาทำไม่รช่วยพ่อเลย เห็นแก่ตัว" (เรารู้ดีปัญหาที่แกมีคือ ไม่มีตังไปกินเหล้า)
เราอึ้งเลย โดนพ่อด่าว่าเห็นแกตัว ความรู้สึก เหมือนน้ำตาจะแตกออกมา
(ความคิดเรา)"เวลาพ่อมีเงินมีทอง ไม่เคยคิดจะซื้อบ้านให้อยู่ ไม่คิดจะรู้เลยว่าเราอยู่กันยังไงในตอนเด็ก ต้องเที่ยวไปเช่าบ้านโทรมๆราคาถูกอยู่ กู้เงินมาเป็นล้าน ไปเที่ยวแจกเงินนักร้อง เลี้ยงเพื่อนฝูง บ้านไม่กลับ 3-4วัน กินเหล้าจนเพลียเข้าน้ำเกลือ พอมีแรงแล้วไปกินต่อ พกเงินสดไปเป็นแสนในกระเป๋าเพื่อไปอวดนักร้อง เพื่อนฝูง เมาไม่ได้สติโดนเพื่อนล้วงกระเป๋าบ้างล่ะ แล้วพอวันนี้ที่ไม่มีอะไรเลย กลับมาว่าเรา เห็นแก่ตัว"
ทำไมพ่อไม่คิดบ้างว่าตัวเองเห็นแก่ตัว
เราไม่ว่าพ่อด้วยน้ำเสียง แต่เราแค่คิด
โอเครเรามันลูกเลวเห็นแก่ตัว
บางทีแกไปดูลูกเพื่อนคนอื่นได้ดี มีเงินให้ แล้วมาว่าใส่เรา
(ความคิด)"โอเครนั้นลูกคนอื่น แต่เพื่อนพ่อคนอื่นเขาทำตัวแบบพ่อไหม"
โอเครเราเรียนไม่เก่งหรอก งานการก็ไม่ได้ดีอะไร เงินเดือน แค่ 8000 สัญญาจ้าง วุฒิ ปวส. อาศัย กู้ กยศ และเงินเบิกค่าเทิอมลูกราชการ ตอนเราเรียนก็ไม่ได้ไปลำบากแกมากมาย ก็เอาตัวรอดมาจนจบ
เราไม่อยากถียงกับพ่อ เพราะรู้ว่าความคิดของคนแก่ มันแก้ยาก บางทีก็ปลงเพราะรู้ว่าแกก็คงไม่เปลี่ยนความคิดแบบนี้
แต่เราก็ไม่ทิ้งแกหรอก แก่ตัวมาเราก็จะดูแล เท่าที่กำลังมี
แค่มาระบาย บางทีเราอาจจะแค่มีพ่อที่ไม่เหมือนคนอื่นๆ
ปลงไปกับความคิด พ่อ ตัวเอง เพิ่งโดนด่าหาว่าเห็นแก่ตัว เพียงเพราะไม่มีเงินให้
พ่อเราว่า พูดใส่เราว่าเห็นแก่ตัว
แต่ขอเกริ่นก่อน พ่อเราใกล้เกษียร หนี้ท่วมหัว เพราะกู้มากินเที่ยวมาตั้งแต่สมัยหนุ่มๆ บ้านไม่เคยคิดจะสร้างอยู่ ทุกวันนี้จะเกษียรยังเช่าเขาอยู่ แม่แยกกันอยู่ตั้งแต่เรายังเด็ก
แกกู้มากินเที่ยว ไม่สนใจครอบครัว ช่วงนั้นเราคิดในใจ
(ความคิด)"ถ้าพ่อจะมีความสุขแบบนี้ก็มีไป แต่ในอนาคต วันไหนเงินพ่อไม่มีใช้ แล้วมาขอเรา เราก็จะไม่ให้บ้าง เพราะรู้ว่าให้คงไม่พ้นกินเหล้า"
จากความคิดเราวันนั้น วันนี้ก็มาถึง แกกู้มาจน เงินเดือนไม่เหลือให้หัก เป็นหนี้นอกระบบอีก ไม่มีเงินใช้
คราวนี้แกมาขอเรา แล้วเราบอกว่า
"ไม่มีหรอก เงินไปจ่ายค่าน้ำค่าไฟหมดแล้ว เอาให้ก็เอาไปกินเหล้า ข้าวที่บ้านมีก็กินไปสิ"
แล้วแกมาว่าใส่เรา ว่า
"ไม่มีจริงๆหรือไม่อยากให้ เวลามีพ่อปัญหาทำไม่รช่วยพ่อเลย เห็นแก่ตัว" (เรารู้ดีปัญหาที่แกมีคือ ไม่มีตังไปกินเหล้า)
เราอึ้งเลย โดนพ่อด่าว่าเห็นแกตัว ความรู้สึก เหมือนน้ำตาจะแตกออกมา
(ความคิดเรา)"เวลาพ่อมีเงินมีทอง ไม่เคยคิดจะซื้อบ้านให้อยู่ ไม่คิดจะรู้เลยว่าเราอยู่กันยังไงในตอนเด็ก ต้องเที่ยวไปเช่าบ้านโทรมๆราคาถูกอยู่ กู้เงินมาเป็นล้าน ไปเที่ยวแจกเงินนักร้อง เลี้ยงเพื่อนฝูง บ้านไม่กลับ 3-4วัน กินเหล้าจนเพลียเข้าน้ำเกลือ พอมีแรงแล้วไปกินต่อ พกเงินสดไปเป็นแสนในกระเป๋าเพื่อไปอวดนักร้อง เพื่อนฝูง เมาไม่ได้สติโดนเพื่อนล้วงกระเป๋าบ้างล่ะ แล้วพอวันนี้ที่ไม่มีอะไรเลย กลับมาว่าเรา เห็นแก่ตัว"
ทำไมพ่อไม่คิดบ้างว่าตัวเองเห็นแก่ตัว
เราไม่ว่าพ่อด้วยน้ำเสียง แต่เราแค่คิด
โอเครเรามันลูกเลวเห็นแก่ตัว
บางทีแกไปดูลูกเพื่อนคนอื่นได้ดี มีเงินให้ แล้วมาว่าใส่เรา
(ความคิด)"โอเครนั้นลูกคนอื่น แต่เพื่อนพ่อคนอื่นเขาทำตัวแบบพ่อไหม"
โอเครเราเรียนไม่เก่งหรอก งานการก็ไม่ได้ดีอะไร เงินเดือน แค่ 8000 สัญญาจ้าง วุฒิ ปวส. อาศัย กู้ กยศ และเงินเบิกค่าเทิอมลูกราชการ ตอนเราเรียนก็ไม่ได้ไปลำบากแกมากมาย ก็เอาตัวรอดมาจนจบ
เราไม่อยากถียงกับพ่อ เพราะรู้ว่าความคิดของคนแก่ มันแก้ยาก บางทีก็ปลงเพราะรู้ว่าแกก็คงไม่เปลี่ยนความคิดแบบนี้
แต่เราก็ไม่ทิ้งแกหรอก แก่ตัวมาเราก็จะดูแล เท่าที่กำลังมี
แค่มาระบาย บางทีเราอาจจะแค่มีพ่อที่ไม่เหมือนคนอื่นๆ