สวัสดีค่ะ
ขอแนะนำตัวสั้นๆ เป็นมือใหม่หัดพันทิปค่ะ
กล้าๆกลัวๆที่จะโพสค่ะ กลัวนักสืบพันทิปสืบจนเจอบ้านข้าพเจ้าค่ะ
แต่...อยู่เป็นแม่บ้านที่เจแปน เงียบเหงามากค่ะ ไม่มีแม้กระทั้งแก๊งซ์ชาวไทยมานั่งอัพเดทข่าวสารค่ะ
เลยต้องการหาที่พิมพ์แก้เซ็งค่ะ
นางสุโดว์อาศัยอยู่เจแปนค่ะ แต่มิใช่เจแปนเมืองหลวงนะคะ บ้านนอก ไกลม๊าก
นั่งชิงกันเซ็งจากโตเกียวเมืองหลวง โน้นนนนน2-3ชั่วโมงกว่าจะถึง
นี่ขนาดรถไฟเร็วที่สุดในเจแปนยัง2-3ชั่วโมง
ขับรถไปเองก็โน้นนนนนนนน 5ชั่วโมงโน้นกว่าจะถึงค่ะ
สรุป
ไกลมาก รอบๆบ้านเป็นทุ่งนาหุบเขาค่ะ แต่โชคยังดี เสาสัญญาณอินเตอร์เนทไปถึงค่ะ
สาธุค่ะ

เล่าเลยนะคะ เดี๋ยวลืมค่ะ

**นิวเยียร์ที่บ้านสุโดว์ ตอนป้าแมรี่สอนทำอาหาร**

สวัสดีค่ะ
ปีใหม่ที่ผ่านมา ดิฉันได้กลับไปพักบ้านสามี เป็นเวลาเกือบอาทิตย์
ฉลองนับถอยหลังปีใหม่แบบเจแปนนีส
ที่บ้านสามีก็มีเหลือแค่ พ่อสามี แม่สามี 2คน
พี่สาวของสามี เธอว์แต่งงาน มีสามีเป็นของตัวเองเป็นเรียบร้อย
ปีใหม่ เธอว์เลยต้องกลับไปฉลองปีใหม่ที่บ้านสามีที่บ้านนอก ไกลโพ้น
ปีใหม่ญี่ปุ่น เขาจะกินโซบะข้ามปี จะเริ่มกินๆก่อนเที่ยงคืนเล็กน้อย แล้วก็กินข้ามปีกันไป
ตามความเชื่อโบราณ
ซึ่งดิฉันก็ถามถึงความหมายของการกินโซบะข้ามปี
(ขณะนั้นไม่มีใครตอบได้ โอ้วมายก๊อต พวกเธอว์คนญี่ปุ่นกันจริงหรือป่าว)
(ก็คงเหมือนไทย ทำไมต้องสาดน้ำกันสงกรานต์)
(ตอบไม่ได้เช่นกัน)
ก็นึกว่าจะได้นอนเล่น สบายๆ ไม่ต้องเสียค่าน้ำค่าไฟ เปิดฮีทเตอร์กันอุ่นทั้งวัน
แต่
แม่สามีกลับนึกสนุก หาไรทำปีใหม่ ไหนปีนี้ มีสะใภ้ใหม่เป็นชาวต่างด้าว
นัดรวมญาติ!! กินฉลองปีใหม่ ณ บ้านสุโดว์!!
.
.
.
ถามชาวต่างด้าวคนนี้แล้วหรือยังคะ??
มาจุดนี้ ขออธิบายเพิ่มว่าทำไมต้องบ้านหลังนี้
เนื่องจากพ่อสามี มีพี่สาว3คน ตัวเขาเป็นลูกชายคนโต
มีเรื่องอะไร ประชุมครอบครัว ปรึกษายืมเงิน กู้หนี้ ทุกอย่างจัดที่บ้านหลังนี้หมด
ซึ่งหน้าทีทำอาหารฉลองปีใหม่ ก็เป็นหน้าที่เมียๆ
มาลองนับเมียๆในบ้านหลังนี้ ได้ดังนี้
1. แม่สามี (เมียพ่อสามี)
2. ชาวต่างด้าวคนนี้
หมดแระ
เมื่อมาถึงจุดนี้ ป้าแมรี่ เลยเสนอตัวมาช่วยทำอาหารให้
อ๊ะ ใครยังไม่รู้จักป้าแมรี่ ขออธิบายความเป็นมาของป้าแมรี่คร่าวๆหน่อยนึงละกัน
ป้าแมรี่ นามจริงชื่อ มาริ
ชื่อเล่นชื่อ มาริจัง
(ชื่อเล่นยาวกว่าชื่อจริงอีก)
เป็นพี่สาวของพ่อของสามี
(ตำแหน่งก็ยาว)
(ตำแหน่งสั้นๆ "ป้า")
เนื่องจากป้าแมรี่เป็นคนที่พิธีรีตรอง วัฒนธรรม การปฎิบัติตัวในสังคม เธอว์คนนี้ชนะเลิศ ถูกต้องตามสังคมทุกอย่าง
เช่น ห้ามใส่เสื้อโค้ดในร้านอาหารตอนจะกลับ ให้ใส่นอกร้าน
เหตุผลคือ ฝุ่นจากเสื้อจะไปสะบัดปลิวลอยละลิ่วไปโดนคนอื่น
.
.
.
แสดดดดดดด แต่กูออกไปใส่นอกร้านกูอาจหนาวตายกลายเป็นฝุ่นละอองได้
ขอจบเรื่องป้าแมรี่ไว้แค่นี้ก่อน ถ้าให้เล่าจบอาจจะได้เป็นไตรภาค นิยาย3เล่มจบ
(แถมตอนพิเศษให้ด้วยอีกเล่มนึง)
เรื่องป้าแมรี่มีให้เล่าเยอะ ไม่เบื่อ
วันเริ่มทำอาหาร ป้าแมรี่บอกว่า ป้าแมรี่จะสอนทุกกกกกกอย่าง ให้ดินฉันเป็นสะใภ้ที่ดี เป็นภริยาที่ดีของหลานรัก
ป้าแมรี่เริ่มจาก สอนลับมีด!!!!!
(สงสัยคงได้ทำเสร็จพรุ่งนี้)
จากคำให้การณ์ของสามีดิฉัน ป้าแมรี่ทำอาหารเก่งมาก ตอนนี้ทำงานเป็นแม่ครัวทำอาหารกลางวันให้เนอเซอรี่แถวบ้าน
(ไม่รู้สงสารหรือดีใจกับเด็กด้วยดี)
แค่น้ำซุป ป้าแมรี่เริ่มจากเคี่ยวน้ำซุบจากปลา และสาหร่าย
(ถ้าเทียบเป็นไทยก็ เคี่ยวน้ำสต๊อก น่าจะเหมือนกัน)
(ป้าแมรี่ไม่ใช้น้ำซุปสำเร็จรูป เช่น คนอร์ อาจิโนะโมโตะ ป้าแมรี่บอกว่าไม่ดี แต่อร่อยนะ เอ๊ะยังไงของป้า)
แล้วอยู่ดีๆป้าแมรี่ก็ถามว่า ทำไมแนนจังขมวดคิ้ว ไม่เข้าใจอะไรถามได้เลยนะ
แนนจัง คือดิฉันเอง ป้าแมรี่ชวนทุกคนเข้าตระกูลจัง
แม่โทโมะก็ได้ตำแหน่ง ยูกิจัง ไป
แนนจังไม่กังวลได้อย่างไร มาริจัง ทำกับข้าวไปกินเหล้าไปด้วย!
ไม่ธรรมดา
ป้าแมรี่บอกว่า “ป้าไม่เมา แต่ทำไมเติมโชยุเท่าไหร่ก็ไม่เค็มซักกะที สงสัยโชยุเก่า”
.
.
.
แนนจังชิมแล้ว นึกว่าป้าแมรี่ต้มน้ำทะเลอยู่นะคะ
(สรุป อาหารชามนั้น พอป้าแมรี่กลับ แนนจังกับยูกิจังแอบเติมน้ำเพิ่ม1หม้อนะคะ เค็มเกิ๊น)
ชามต่อไป ป้าแมรี่จะสอนทำยำแมงกระพรุน
ชอบมากกกกกกกก ชามนี้ตั้งใจดูเป็นพิเศษ แทบจะถ่ายวีดีโอไว้ศึกษาเลยทีเดียว
แต่ป้าแมรี่บอกห้ามถ่าย
“เดี๋ยวมีวีดีโอป้าหลุดในอินเตอร์เนท ไม่ดีๆ”
.
.
.
(แกล้งเป็นฟังไม่ออก  เฉไฉไปแบบกริบๆ)
จากเทคนิคป้าแมรี่
ป้าแมรี่บอกว่า ให้เอาน้ำร้อน ราดไปที่แมงกระพรุน จะได้แมงกระพรุนเคี้ยวกรุบๆอร่อยๆ แต่อย่าร้อนไปนะ ไม่งั้นแมงกระพรุนจะหดตัวเยอะเกิน
แล้วป้าแมรี่ก็ตั้งหม้อ ต้มน้ำปุดๆไป
ระหว่างที่รอน้ำร้อน ก็เลยชวนป้าคุย
แนนจัง “มาริจัง มาริจัง… น้ำร้อนซักประมาณไหนถึงจะดีคะ ถึงจะได้แมงกระพรุ่นเคี้ยวกรุบๆอร่อยๆ”
ป้าแมรี่จิบเหล้า1อึกแล้วไม่ลังเลโลเลอะไรทั้งสิ้น เอามือจุ่มเข้าไปในหม้อน้ำร้อน!! ที่กำลังตั้งไฟ ควันฝุดๆปุดๆขึ้นมาแล้วด้วย!!
ป้าแมรี่ “อืม ร้อนประมาณนี้แหละ กำลังดี”
แล้วป้าก็ยกหม้อ ราดน้ำลงไปที่แมงกระพรุน
.
.
.
ปีหน้ากูไม่เอามือกูจุ่มลงไปในหม้อนั้นแน่นอน ดดดดดดดด
จากคำให้การณ์ของโทโมะ
(โทโมะ สามีของแนนจังเองค่ะ^^)
โทโมะบอกว่า “มาริจัง เป็นผู้หญิงเก่ง และมีความอดทนสูง”
กูว่า…อดทนสูงไม่ธรรมดานะ ผู้หญิงคนนี้
สรุป ยำแมงกระพรุนอร่อย ถ้ามีพริกหน่อยก็จะดี^^
และ มือป้าแมรี่ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน
และ ป้าแมรี่เอาเบียร์กลับไปอีก2กระป๋อง ดื่มกลางทาง

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.facebook.com/mrs.sudoinjapan