คือเรื่องก็มีอยู่ว่าคือผมชอบพี่คนนี้มาได้ซักพักแล้วครับ น่าจะประมาณซัก 9 เดือนกว่าล่ะ..มั้งน่ะ55555 ก็ตั้งแต่วันที่28 มิ.ย. 2557 จนถึงตอนนี้ก็ 22 เม.ย. 2558 แล้วเราก็คุยมาตลอดเลยช่วง3-4 เดือนแรก คุยแบบชนิดที่เรียกได้ว่าเหมือนแฟนกันมาก (ก็แค่เหมือนน่ะนะ) แต่หลักจากนั้นเราก็ไม่ค่อยได้คุยกันบ่อยเหมือนช่วงแรกๆเลยไม่รู้ทำไม ผมก็ทักไปบ้างน่ะ แต่เหมือนว่าเค้าไม่ค่อยจะอยากคุยกับผมเลยอ่ะไม่รู้ทำไม โกรธผมรึป่าวผมก็ไม่รู้น่ะ แต่ก็ยอมรับว่าบางเวลาผมงี่เง่าตามประสาวัยรุ่นบ้างแต่ก็ไม่ได้งี่เง่าถึงขั้นไม่คุยกันเลย คืองงมากแล้วก็เสียใจน่ะ แต่ก็บอกตัวเองว่าไม่เป็นไร ผมก็ตั้งใจ และพยายามทักเธอไปพอได้คุยกับพี่แกบ้าง ถึงจะไม่ได้คุยอะไรมากมายก็เถอะแต่กับคนที่เราชอบได้คุยนิดๆหน่อยๆก็มีความสุขล่ะฮี่ๆๆ    จนถึงปีใหม่ผมก็ทักเธอไปอย่างทุกที แต่ทักไปคราวนี้ผมก็ถามเธอว่า
     
       ผม    : พี่ พี่ชอบผมมั้ย ???
       พี่ผญ : '' เคย ''สิ แล้วพี่ก็ชอบแกมากด้วย
       ผม    :  ถ้าชอบแล้วทำไมพักนี้เราไม่เห็นได้คุยเหมือนช่วงแรกๆเลยล่ะ ป้าไม่พอใจใรผมป่าวเนี่ย
       พี่ผญ :  อีบร้า ชั้นไม่ได้พอใจแก ที่ชั้นไม่ค่อยได้คุยกับแก เพราะชั้นไม่อยากเสียใจ หรือมานั่งร้องไห้เพราะใคร
                  ถ้าชั้นได้รักใครซักคนนนึงแล้วชั้นก็รักเค้าคนนั้นมากๆ ถ้าจะคบก็ต้องคบกับคนๆนั้นจนแต่งงาน ไม่มีเวลามาคบเล่นๆ เหมือน
                  เมื่อก่อนแล้ว แล้วที่สำคัญแกก็อายุเท่านี้ยังมีอนาคตดีๆ  สิ่งดีๆ ผู้หญิงดีๆ ที่รอมาเดินชนไหล่แกอยู่ข้างหน้า แล้วก็รักแกจริงๆ
                  แล้ว ถ้าชั้นคบกับแกชนก็ต้องมานั่งกังวลว่าแกจะไปมีกิ๊ก หรือใครอื่นนอกจากชั้นรึป่าว แล้วก็เรื่องที่ชั้นกับแกจะมาคบกันเป็นจริงเป็นจังอ่ะ
                  มันเป็นไปไม่ได้ เพราะชั้นอายุมากเกินไปสำหรับแก แกคงจะเข้าใจน่ะ...
      
   

---

   และนี่ก็ทำให้ผมรู้เหตุผลแล้วว่าทำไมเธอถึงไม่ค่อยอยากคุยกับผม ซึ่งมันก็จริงที่ป้าแกพูดมาทั้งหมด แต่ถ้าถามผมว่าที่ป้าเค้าพูดมาผมเค้าใจมั้ย
ผมเข้าใจน่ะ เข้าใจในหลายเรื่องๆเลยแหละที่ป้าแกพยายามจะสื่อหรือพูดออกมา แต่ก็ทำไงได้ก็คนมันชอบไปแล้ว ถึงแม้ %ของความเป็นไปไม่ได้
จะสูงอยู่พอควร แต่ผมคิดว่าซักวันนึงจะทำให้ตัวเองมีคุณค่า และคู่ควรกับเธอคนนี้ถึงแม้ว่าอายุและความคิดหรืออะไรหลายๆอย่างเราจะต่างกัน
แต่ผมก็จะทำให้ได้ครับ เพราะผญ.คนนี้เป็นผญ.คนแรกเลยที่ทำให้ผมรู้สึกว่าเวลามองผญ.คนอื่นแล้วรู้สึกเฉยๆ  คงเป็นเพราะตั้งแต่เจอเธอคนนนี้มามันเหมือนกับได้เจอกับคนที่เราชอบจริงๆ  ไม่รู้ดิ มันชอบจริงๆ แบบชอบจนไม่สนใจคนอื่นอ่ะ (แต่ไม่ได้เข้าขั้นงมงายน่ะอันนั้นเกินไปๆ)  ผมก็ถามเพื่อนน่ะว่า      '' เห้ยทำไมพักนี้กุมองผู้หญิงสวยๆแล้วกุรู้สึกเฉยๆว่ะกุป่าวเป็นเกย์น่ะ(รีบปัด555)แต่ไม่รู้ไมกุเฉยชามากอ่ะ แต่ไม่รู้ทำไมเวลาเจอหน้า หรือเห็นคนที่กุชอบใจมันสั่นๆว่ะ ''  เพื่อนมันก็ตอบกลับไปทันทีว่า " แสดงว่าเจอคนที่ชอบจริงๆแล้วอ่ะดิ " ผมนี่อ๋อเลยครับมันงี้นี่เอง แต่ผมก็ไม่ค่อยเชื่อมันเท่า    ไหร่น่ะ ไหลตามนํ้าไปเฉยๆ .
         ก็มีเท่านี้แหละครับที่ผมจะบอกอาจมีคนงงกับสิ่งที่ผมอธิบายก็ต้องขอโทษด้วยน่ะคร้าบ มันอาจไม่ตรงกับคำถามก็กราบขออภัยเป็นอย่างสูงครับ
หรือถ้าใครมีความคิด ประสบการณ์ ความรู้เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ หรือใกล้เคียงกับสิ่งที่ผมอธิบายก็ขอคำชี้แนะด้วยครับ ของคุณครับ

         ปล. ผมพึ่งขึ้นปวส.น่ะครับ อายุ18 ไม่ได้หน้าดีไรมากมาย หื่นกาม ทรามเป็นชีวิตครับ555555555