คือในตอนนี้เรามีปัญหาชีวิตมากมายเลยค้ะ พ่อมีเมียน้อย พ่อแม่หย่ากัน แต่แม่ก็ยังทนอยู่กับผู้ชายคนนี้ แม่คงจะรักเขามาก ใช่เราก็รักเขามากน้ะ แต่ความรู้สึกคอนนี้มันเริ่มไม่ใช่แล้วล้ะ ยิ่งนับวันยิ่งเกลียด มันอาจจะผิดที่เกลียดคนที่เลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็ก แต่ยิ่งนับวันแรงกดดันมันยิ่งมากขึ้น ห้ามนู้นห้ามนี่ ทุบตี ยึดของที่เคยเป็นของๆเรา ทวงบุญคุณ และที่สำคัญเรากับรู้สึกว่าแม่ไม่เคยเข้าข้างเราเลย ไม่ปกป้องเราเหมือนเมื่อก่อน บางครั้งก็มีประโยคที่ทิ่มแทงใจเรา คือ ไม่ต้องเรียนต่อเลยดีมั๊ย ออกไปจากบ้านเลยไม่ต้องมาอยู่กับกู  ยิ่งนับวันเรายิ่งเหนื่อย เราอยากไปๆให้พ้นแต่ก็ไปไหนไม่ได้ พอวันนี้เราจะไปสมัครงานหางานทำกับโดนต่อว่า เพียงเพราะเราถามหากุญแจรถ เรามีปากเสียงกับแม่ แม่ตีเรา มันไม่ได้เจ็บอะไรมากหรอก เราทนได้ แต่เราแค่เสียใจเสียความรู้สึก เราอยากตาย