ครอบครัวฉันเป็นพุทธ ครอบครัวแฟนเป็นมุสลิม
เราคบกับมา 3 ปีกว่าละ แต่รู้จักมาเกือบ 6 ปี
เพราะเราเรียนคณะเดียวกัน มหาลัยเดียวกัน แต่ฉันเป็นรุ่นน้องแฟน 1 ปี
ครอบครัวฉันไม่อยากให้มีแฟนอยากให้เรียนจบ มีงานทำก่อน
ฉันก็ตั้งใจเรยน จนจบเกียรตินิยม และสามารถสอบบรรจุเข้าเป็นราชการได้ และส่งเงินเดือนครึ่งหนึ่งให้ป้าทุกเดือนตั้งแต่ทำงานมา
เพื่อเป็นการตอบแทนที่ป้าดูแลฉันมาตลอด ฉันรู้ว่ามันไม่สามารถตอบแทนได้หมดหรอก แต่ฉันก็จะทำให้ดีที่สุด
ฉันปิดบังเรื่องความรักกับครอบครัวมาตลอด
ฉันอาศัยอยู่กับป้ามาตั้งแต่เด็ก ป้าเลี้ยงดูแลและส่งเสียฉันเรียนมาตลอด ป้าฉันโสดไม่มีสามี
ป้าจึงหวงฉันมาก
ตลอดเวลาฉันพยายามทำให้ป้าสบายใจ และไม่อยากให้ป้าผิดหวังในตัวฉัน
จนวันนึงฉันเห็นว่ามันสมควรแก่เวลาฉันจึงบอกว่าป้าว่าฉันมีแฟน และเป็นมุสลิม
ป้าฉันบอกว่าอายุยังน้อยอยู่ยังเจอคนอีกเยอะเแยะ และป้าไม่ชอบมุสลิม
ฉันก็เริ่มรู้สึกไม่ดี เพราะอายุฉันก็จะเบญจเพสแล้ว น่าจะโตพอที่จะรักใครสักคนได้แล้ว มีอาชีพที่มั่นคงแล้ว
แฟนฉันไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ มีอาชีพแต่ยังไม่มั่นคงเท่าไร เป็นนักฟุตบอลอาชีพ
และช่วงนี้ใกล้งานวันรับปริญญาของฉัน น่าจะเป็นว่าที่ฉันมีความสุขที่สุดแต่...
ป้าฉันบอกว่า ถ้าผู้ชายของแกไป ป้าและญาติๆก็จะไม่ไป
และถ้าคิดจะคบกันก็ไปอยู่ไกลๆ ไม่ต้องมาให้เห็นหน้าอีก
ฉันเสียใจและลำบากใจมาก
อีกคนก็มีพระคุณ อีกคนก็คนรัก ฉันรู้ว่าครอบครัวต้องมากก่อน แต่มันลำบากใจมากจริงๆ
ฉันเล่าเรื่องต่างๆให้แฟนฉันฟัง ฉันจะถามเขาเสมอว่า พี่ไหวไหม... แฟนฉันตอบว่า พี่ไหว...
ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรกับความรักในครั้งนี้
ฉันรักเขามาก
ฉันรู้ว่าการเข้าเป็นมุสลิมต้องเป็นอย่างไรบ้าง ฉันสามารถยอมรับได้
เป็นมุสลิมก็สามารถดูแลป้าและครอบครัวได้นี่
ฉันและแฟนคุยกันเรื่องนี้ตลอด คอยให้กำลังใจกันเสมอเพราะหวังว่ามันจะผ่านไปได้ด้วยดีแต่คงต้องใช้เวลา
ฉันควรทำอย่างไร....