ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า บทความนี้ มาจาก พี่อ้อยนะค แต่อยากให้ทุกคนช่วยแสดงความเห็นว่า แต่ละคนเยอะยังไง  และเจอคนที่เขาเยอะใส่ยังไงบ้าง

เชื่อไหมคะ คนเรามีความเยอะในตัวทุกคน อยู่ที่เราจะสามารถควบคุมความ “เยอะ” ที่ว่า และแสดงมันออกมาในรูปแบบไหน สิ่งหนึ่งที่สังเกตได้คือ เรามักเลือกที่จะ “เยอะ” กับคนที่เราให้ความสำคัญ หรือคาดหวังความพิเศษที่เราต้องได้รับจากคนๆ นั้น แจ็กพอตเลยมักไปตกอยู่ที่ แฟน หรือ เพื่อน ที่เราแอบหวังว่า เธอต้องรับฉันได้สิ รักกันต้องยอมรับในตัวตนของกันและกันสิ ช่างเป็นประโยคดีๆ ที่ทำให้เราลืมนึกไปว่า เอ๊ะ !! เราเห็นแก่ตัวอยู่หรือเปล่า เพราะบางคราว สิ่งที่เราเป็น ก็ช่างยากเย็นต่อการอยู่ด้วยซะจริงๆ

ลองเอาคำว่า “เยอะ” ไปให้หลายคนๆ ช่วยแสดงความเห็นใน Club Friday Fanpage อยากรู้ว่าเยอะที่ว่า คือพฤติกรรมอะไรบ้าง ความเห็นน่าสนใจเพียบเลยค่ะ

-- ไปเที่ยวกับเพื่อนไม่ได้ ไปเรียนต้องกลับบ้านเลย รายงานตลอด ห้ามคุยกับผู้ชาย ห้ามไลน์คนรู้จัก ห้ามโพสต์เพลงเศร้า เพลงอกหัก ห้ามตั้งสเตตัสดราม่า ห้ามนุ่งสั้น ห้ามแต่งหน้า ห้ามใส่ส้นสูง โทรหาทั้งวันสามเวลาหลังอาหาร รายงานตัวตลอดเวลาไม่ว่าอยู่ไหน ต้องได้ยินเสียงคนที่อยู่ด้วย !!! ห้ามมีสังคมกับใคร นอกจากตัวเอง !............... โอ้โห.. นี่แฟนหรือเจ้ากรรมนายเวรเนี่ย ได้ข่าวว่าเมืองไทยเลิกทาสไปตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5

-- พูดจาเวิ่นเว้อ เพ้อเจ้อ คิดถึงตลอดเวลา พอติดต่อไม่ได้ก็ประชดประชันปานประหนึ่งว่าเลิกกัน เหมือนเป็นพวกขาดความอบอุ่น .............. เอาน่า ถือว่าเขายังอยากได้ความอบอุ่นจากเรา ดีกว่าเขาเริ่มไปหาอะไรอุ่นๆจากคนอื่น

-- รู้ว่าแฟนผมรักผมมาก แต่โทรหาเยอะไปอ่ะครับ รู้ว่าเธอไม่ได้ระแวง แต่เธอรักจริงๆ แต่ผมว่ามันเยอะไป แต่ไม่พูด เพราะรักเธอมาเหมือนกัน ............... อบอุ่นค่ะ แต่ระวังอึดอัดจนกลายเป็นไม่อยากอบอุ่น มีอะไรคุยกัน รู้สึกอะไรบอกกัน อย่าทำให้คนหนึ่งอึดอัดใจ ในขณะที่อีกฝ่ายไม่เคยรู้ตัว โลกยุคนี้ ส่งข้อความกันได้แทบตลอดเวลา ลองชิงส่งข้อความหา ให้เธอรู้ว่า เธออยู่ในความคิดถึงของเราเหมือนกัน ไม่ต้องเป็นฝ่ายรอสายของเธอแต่ฝ่ายเดียว

-- เช็กทุกอย่าง....มือถือ คอมฯ กระเป๋า แม้แต่ ตู้เสื้อผ้า..................(ตู้เสื้อผ้ามันก็เปิดดู..บ้าเปล่า อ่านขายหัวเราะเยอะไปละ)

-- แฟนผม 2-3 สัปดาห์เราจะได้เจอกันที แต่พอเจอกันก็จะทำกับข้าวมาให้ แต่ทำกับข้าวให้ผมเยอะไป รู้ว่ารัก แต่ผมกินไม่หมด จะเหลือทิ้งก็ไม่ได้..เดี๋ยวโดนเอ็ดเอา................... อันนี้พอแก้ได้ ใช้วิธีการป้อนเธอบ้าง ช่วยลดทอนปริมาณข้าวในจาน แถมเป็นการแสดงความหวานระหว่างกันและกัน

-- จะทำอะไรก็นึกถึงเขาตลอด จะกินจะนอนอะไรๆ ก็คิดถึงเเต่เขาว่าเขากินอะไรหรือยัง เป็นยังไงบ้าง ได้นอนไหม งานเป็นอย่างไรบ้างเสร็จหรือยัง ไปไหนกับเพื่อนๆ หรือไปกินของอร่อยๆ ก็จะคิดถึงว่าอยากให้เขามากินของอร่อยๆ ด้วยกัน ห่วง หวง ใส่ใจ เขามากเกินไปค่ะ เเต่เพราะรักนี่ค่ะ ก็อยากดูเเลเขาให้ดีที่สุดเท่าที่ผู้หญิงคนนี้จะทำได้ เราเหนื่อยเเต่ก็สุขใจ ถ้าเห็นเขาอยู่สุขสบายเเละไม่ป่วยไม่เจ็บไข้ เเต่หนูไม่อยากเยอะเเบบนี้เลยค่ะ.............................. เป็นแฟนที่น่ารักจริงๆ รู้สึกได้ค่ะ แต่อย่าแสดงออกทั้งหมด พี่ก็เยอะแบบน้องนี่ล่ะ จนต้องมาถามตัวเองว่า ก่อนเจอเรา เขาอยู่ได้ยังไง ก่อนมีเรา เขาก็ดูแลตัวเองได้ไม่ใช่หรือ เพราะฉะนั้น เราต้องรักและห่วงเขาแบบที่เชื่อว่าเขาก็ดูแลตัวเองได้ คิดถึง เป็นห่วง 10 แสดงออกซะ 7 เก็บไว้ 3 สำหรับการส่งข้อความบ้าง อย่าถึงขั้นต้องประคองชีวิตเขาทุกฝีก้าว บางคนก็อยากมีพื้นที่ของตัวเองเหมือนกันนะ ความพอดีสำคัญที่สุด และยากที่สุดตรงที่ไม่รู้ว่า พอดี คือแค่ไหน ลองใช้ใจเขา ใจเราแล้วกัน ถ้าหิว ก็คงต้องกินแหละ งานที่ได้ ก็ต้องทำอย่างดี ไม่งั้นเดี๋ยวไม่มีคนจ่ายเงินเดือน ไม่สบายคนเราเป็นกันได้ เชื้อโรคเยอะจะตาย ป่วยเมื่อไหร่เราก็ไปหาหมอกัน เป็นรักที่ต่างฝ่ายต่างสบายตัว

บางคนก็มองว่า เยอะ หรือไม่เยอะ อยู่ที่รักหรือไม่รัก ข้อความก็ออกมาเป็นแนวนี้

-- ตอนรักกันก็ไม่เห็นบอกว่าเยอะ...เพราะรักมันน้อยลงรึเปล่า...เลยบอกว่าเยอะ...

-- เยอะคือคำอ้าง...เป็นเส้นคั่นระหว่างคนสองคนว่าอย่าล้ำเส้นก็แสดงว่าเรายังไม่ใช่นั่นเอง...เศร้าจัง

-- ถ้ารักกันจริงไม่มีหร็อกคำว่า"เยอะ" ................ก็ไม่แน่ค่ะ การมีความรักเป็นการทำความรู้จักตัวเองอย่างหนึ่ง บางทีไม่มีแฟนยังไม่รู้หร็อกว่าตอนที่มี เราน่ะเยอะขนาดไหน เป็นเจ้าของหัวใจ แต่ไม่ใช่เจ้าของชีวิต พ่อแม่เขารักเขามากกว่าเรามาก เคยเยอะหรือบังคับนู่นนี่ สารพัดหรือเปล่า เราเพิ่งมาเจอกันเป็นแฟนกัน ต้องกักขัง หน่วงเหนี่ยวกันขนาดนี้เชียวหรือ

และทั้งหมด อย่าไปหาว่าเขาเยอะ ถ้าเราดันยอมในสิ่งที่ไม่มีเหตุผลตั้งแต่ต้น ไม่คบคน ไม่มีเพื่อน มีแต่เขา พอเขาไปมีคนใหม่ ตายล่ะ ไปไม่เป็นเพราะโลกแคบมาตลอด ถ้าเขาห้ามอย่างไร้เหตุผล คนที่ยอมทนก็ไร้เหตุผลเช่นกัน มีความรัก คือการเจอใครซักคนที่เรารักและหวังดี มีความสุขในการอยู่ใกล้ๆ กัน ไม่ใช่ อยู่ข้างฉัน แต่เธออึดอัดแทบหายใจไม่ออก เพราะเธอบอกห้ามไปซะหมด แรกๆ ก็ซึ้งดีมีคนหึงหวง นานๆ ไปเริ่มงงว่าฉันสมองกลวงหรือเปล่า ทำอะไรเหมือนคิดเองไม่ได้ ต้องคอยหันไปถามเธอว่า ตอนนี้หายใจได้ไหม จะผิดอะไรอีกหรือเปล่า

รักกัน มีอะไรต้องบอกกันค่ะ “อบอุ่นจังเลย” หรือ “เธอจ๋า ฉันเริ่มอึดอัด” หึงขนาดนี้คิดว่าตัวเองไม่มีอะไรดีๆ ให้ฉันเลือกเหรอ อย่าทำเป็นอะไรก็ได้ นานๆ ไป อะไรก็ไม่ได้ สุดท้ายคนที่ผิดคือเรา เพราะไม่สื่อสารกับเขาตั้งแต่ต้น ใช้วิธีทน ทน แล้วก็ทน สุดท้ายก็จะงงๆ ว่า เราหมดรักกันตั้งแต่เมื่อไหร่ ? ฉันให้ไม่พอ หรือเธอนั่นล่ะที่ขอมากไป มารู้สึกตัวอะไรเอาป่านนี้


ปล.เยอะของแต่ละคนเป็นไงบ้าง