ขอผม กระดูกหักบริเวณเดียวกันกับ จขกท. เลยครับ
ผมขออนุญาติแชร์กับสิ่งที่ได้เจอมาครับ

ผมเล่นกีฬาแล้วสะดุ้ด (วิ่งไปแตะหินหรือเนินดินแข็งๆ นี้แหละไม่แน่ใจครับ)
แล้วล้มลง เสียดังเป๊าะ!!!!     แล้วก้อทิ้งตัวนอนเลยครับ (ผมว่านี้คือเหตุที่ทำให้ผมกระดูกหัก แล้ว"ไม่เคลื่อน" ไปจากเดิมมากก็เปนได้ครับ )
จากนั้นก็ห้ามมา รพ. ได้ฟิมม์เอ็กซ์เรย์ ตามรูปครับ

จากนั้นได้ยาแก้ปวด กับ ยาแคลเซียมเม็ดฟู่ มา4หลอด ทานเช้าเย็นครับ
แล้วหมอนัด อีกที สองอาทิตย์ถัดไป คือ"ผมก้อคิดในใจว่าเรานักกีฬาเดวรักษาตัวแปปเดียวเดวก้อฟื้นตัวแล้วแหละ"


เรื่องเกิดตั้งแต่วันแรก เลยครับ "คัน" ใช่คับคันในเฝือก ตรงข้อพับ  แล้วก้อหาไม้แขวนเสื้อ ทำเปนแท่งยาวๆ แล้ว แทงทันที แต่อาการคันยังคงอยุ่ หลังจากที่ทิ่มแทงลงไปในเฝือกอย่างเมามันส์ สักครู่เริ่ม เย็น ๆ แสบ ๆ แล้วก้อ หายไป ประมาณ 1ชม. คันที่เดิม หนักกว่าเดิม 2-3 เท่า
"ผมจิกแขนตัวเอง ในท่ากอดอก จิกทั้งสองข้าง โทรหาแฟนร้องไห้เลย"
คือมันอึดอัดครับ เกาไม่ได้ ใจร้อนรุม คนเคยเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ
วันรุ่งขึ้นผมไป รพ. เลยครับ ต้องใจจะไป ผ่าเฝือกออกมา แล้วจะเกา จากนั้นจะใส่ใหม่ก้อเอาคือคันมาก
เมื่อมาถึง รพ. ฝ่าเฝือกออก  ผลจากที่เราทิ่มแทงไม้ลงไป แผลถลอกเปนแนวยาว 1 แนว
(ฉะนั้น อย่าทิ่มไรลงไปครับ )
แต่ผมรู้ว่าตัวเอง นั้นทนไม่ไหวแน่กับเฝิอกแบบนี้
จึงขออนุญาติคุณหมอให้เปลี่ยนเฝือกเปนเฝือกอ่อนให้แทน คุณบอกบอกว่า ถ้าเปลี่ยนต้องระวังกว่าเดิม 2เท่า และผมให้สัญญากับหมอใว้ว่า "ผมจะไม่ลงน้ำหนักครับ"
หมอแจ้งว่าเคสผม กระดูกไม่เคลื่อนมาก จึงอนุญาติให้เปลื่ยนเฝือกครับ

จากนั้นเมื่อครบสอง อาทิตย์ ไปตามนัดคุณหมอ
สิ่งที่ได้รับคือ หมอเดินมาเปลี่ยนเฝือกให้ เฉยๆ แล้วให้กลับบ้าน
นัดอีกที สองอาทิตย์ถัดไป

ปล.หมอทำเพื่อดูอาการที่บวมอยุ่ว่าดีขึ้นใหมแล้วในขณะเดียวกันผมดีขึ้นมาก เฝือกจึงหลวม จึงเปลี่ยนเฝือกให้พอดีครับ

ระหว่างนี้ ทำตัวเองให้สดชื่นด้วยการ ซื้อหนังแผ่นมานั่งดูที่บ้าน เล่นเกมส์ เคลียงานที่คาราคาซัง อยุ่ทั้งหมด
"ถ้าจะมองในมุมบวก คือเราได้มีเวลาอยุ่กับตัวเอง ได้สะสางงานทั้งปวง ที่เลื่อนแล้วเลื่อนอีกครับ

เมื่อครบ1 เดือน ไปตามที่หมอนัด วันนั้น ไปด้วยความตั้งใจที่ว่าจะได้ถอดเฝือกแน่ๆ รอ เอ็กซ์เรย์ ครับผลออกมาตามฟิมม์



คุณหมอแจ้งว่ากระดูกเชื่อมกันแล้ว ก้อประมาณ 20% แต่ตรงที่เมาส์ชี้อยุ่จะเห็น ช่างดำๆ ที่ยังไม่ติดกัน
จึงให้ใส่ต่ออีก สองอาทิตย์ครับ แต่กระดูกผมไม่เคลื่อน ทิศทางการรักษาคุณหมอบอกว่าดีมากครับ
แต่การต้องใส่เฝือก อีกสองอาทิตย์ มันก้อทำให้เราหงุดหงิดต่อไปอีก  หน้าจ๋อยไปครับ เดินทางกลับบ้าน

"ผมใช้ชีวิตอยุ่ ในบ้านมาเกือบตลอด 3-4 อาทิตย์ ที่ผ่านมา เริ่มรู้สึก มึนๆ หัวเวลาออกจากบ้าน หรือ ในขณะเวลาใชัไม้ค้ำ
ผมเลยเลิกนอน ซมอยุ่บ้านครับ ออกไปดูหนังในโรง หลายเรื่องด้วย ไปกับน้องสาวบ้าง แฟนบ้าง เพราะต้องให้เข็นรถ คิคิ ใช้งานสะ"
กินข้าวข้างนอก เปลี่ยนบรรยาการ ได้ใช้ช่องจอดรถ คนพิการ น่ายินดี"
คือต้องออกมาครับ แต่พยายามไม่ให้กระทบกระทั่งอะไรมาก หรือเหนื่อยจนเกินไปครับ
เพื่อสุขภาพจิตเราครับ

หลังจากนั้นคือวันนี้ที่เขียนกรุงะทู้นี้ ผมมาหาหมอ นัดครั้งที่3 รวมเป็น 1 เดือนกับอีก 2อาทิตย์
ผลเอ็กซ์เรย์คือ

ผลออกมาค้อนข้างดีเลยครับ >หมอจึงให้ถอดเฝือก<
สุดยอด รอมานานมาก เย้ๆๆๆ
หมอบอกให้ลงน้ำหนักใส่ ตราชั่งน้ำหนัก ข้างที่ถอด ให้เหยียบลงน้ำหนักไปที่ 30 กก. ก่อนสองอาทิตย์ครับ
เดินได้โดยใช้ไม้ค้ำยัน ประคอง หลังจากนั้นสองอาทิตย์ค่อยลงน้ำหนักเต็มๆ แล้วทิ้งไม้ไปได้เลย

ชีวิตกลับมาเหยีบพื้นอีกครั้งครับ

อยากให้ จขกท. อดทน ทำใจปล่อยวาง หาไรก้อได้ทำแก้เซ็ง อยุ่กะมันให้ได้ กรุดูกหักเปนอะไรทีต้องรอครับ รักษาตัวให้ดีเพื่อ ตัวเราครับ

เออลืมบอกผม อายุ 27 ครับ นน. 87 สูง 177