ตามหัวข้อคำถามเลยนะคะ : )
#บ้านแบบเลี้ยงลูกแบบตั้งกฎเยอะมาก ลูกแม่มจะแหกกฎเอง เสียคนเอง คือจะห้ามไรนักหนาวะ
ห้าม ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เอ้อ! แม่ม ตบะแตก กูจะทำทุกอย่างที่พวกห้ามเลย คอยดูเหอะ แม่ม! สึดด! ชีวิตแม่มเหี้!ย!
#บ้านแบบเลี้ยงแบบเข้าใจ ก็มีปล่อยบ้าง ไม่เคร่งไม่ตึงเกินไป ลูกแม่มจะมีจิตสำนึกกในตัวเอง ว่าอะไรควรไม่ควร
ชีวิตมีความสุข อยากทำไรได้ทำ แต่ก็ยังอยู่ไม่กรอบไง ชีวิตแม่มดีว่ะ!
1//////ฟิวส์แบบ เออ..!! คุณคะ จะห้ามไรนักหนาวะ คือกูก็รู้ตัวเองดีไง จะห้ามเหี้!ยไรนักหนา คุณกูรู้อะไรควร ไม่ควรค่ะ
แม่มห้ามมากๆ อารมณ์แม่ม กูอยากแหกทุกกฎค่ะ รู้ว่าไม่ดีนะ แต่กูจะทำ เอาให้หนำใจกูเลย เหี้!ยเอ้ย กูจะลองทุกอย่างเลย
พวกคอยดู..ไม่ตั้งใจเรียน โดดเรียน ลองเหล้า ลองยา สูบบุหรี่ หนีออกบ้านไปบ้านเพื่อน ชีวิตอิสระ !
2//////ฟิวส์แบบ เออ..! คือดีมากอ่ะ อยากทำไรที่อยากทำ เช่น เล่นดนตรีนะ ไปดูหนังกับเพื่อนนะ เที่ยวบ้างไรบ้าง ชีวิตสบาย
พ่อแม่เข้าใจ เราก็รู้ตัวเองว่าอะไรควรไม่ควร ดีก็ทำ ไม่ดีก็ไม่ทำ คือรู้ตัวเองก็ยังใช้ชีวิตในกรอบได้อย่างสบาย คือมันสบายใจกว่าอ่ะ
คือมันดีมากอ่ะ ไม่ใช่แบบ มาห้ามๆๆ เออ อันนั้นห้าม เออ อันนี้ห้าม ห้ามไปยุ่ง ห้ามไปใกล้ บ่นๆๆ บ่นหาหอกไรวะ !
#สังเกตป้ะว่าเป็นแบบนี้ ตอนนี้ก็กำลังเป็นเลย จะห้ามไรนักหนา คือจะไปเที่ยวไง คือไม่ให้ไป ก็เข้าใจนะว่าห่วง ก็ไปกับพี่ชายด้วย ห่วงไรอีกวะ
พอถามว่าถ้าห่วงมาก ไปด้ยกันเลยมั้ย?? ละแม่มไม่ไป ละก็ห้ามไม่ให้ไป คือคุณกูแม่มไม่เข้าใจ ตบะเริ่มจะแตก
ฝากถึงคนที่เลี้ยงลูกนะคะ ในฐานะลูกก็อยากจะบอกว่า เลี้ยงให้มันพอเหมาะพอควร ไม่ใช่เคร่งหรือตึงเกินไป วันไหนมันขาดขึ้นมา จะรู้สึก!
สังเกตไหมบ้านที่ตั้งกฎมากลูกจะแหกกฎตลอดส่วนบ้านที่แบบปล่อยแต่ก็ยังมีห่วง ตักเตือนเล็กๆน้อยๆ ลูก:)มีจิตสำนึกในตัวได้เอง
#บ้านแบบเลี้ยงลูกแบบตั้งกฎเยอะมาก ลูกแม่มจะแหกกฎเอง เสียคนเอง คือจะห้ามไรนักหนาวะ
ห้าม ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เอ้อ! แม่ม ตบะแตก กูจะทำทุกอย่างที่พวกห้ามเลย คอยดูเหอะ แม่ม! สึดด! ชีวิตแม่มเหี้!ย!
#บ้านแบบเลี้ยงแบบเข้าใจ ก็มีปล่อยบ้าง ไม่เคร่งไม่ตึงเกินไป ลูกแม่มจะมีจิตสำนึกกในตัวเอง ว่าอะไรควรไม่ควร
ชีวิตมีความสุข อยากทำไรได้ทำ แต่ก็ยังอยู่ไม่กรอบไง ชีวิตแม่มดีว่ะ!
1//////ฟิวส์แบบ เออ..!! คุณคะ จะห้ามไรนักหนาวะ คือกูก็รู้ตัวเองดีไง จะห้ามเหี้!ยไรนักหนา คุณกูรู้อะไรควร ไม่ควรค่ะ
แม่มห้ามมากๆ อารมณ์แม่ม กูอยากแหกทุกกฎค่ะ รู้ว่าไม่ดีนะ แต่กูจะทำ เอาให้หนำใจกูเลย เหี้!ยเอ้ย กูจะลองทุกอย่างเลย
พวกคอยดู..ไม่ตั้งใจเรียน โดดเรียน ลองเหล้า ลองยา สูบบุหรี่ หนีออกบ้านไปบ้านเพื่อน ชีวิตอิสระ !
2//////ฟิวส์แบบ เออ..! คือดีมากอ่ะ อยากทำไรที่อยากทำ เช่น เล่นดนตรีนะ ไปดูหนังกับเพื่อนนะ เที่ยวบ้างไรบ้าง ชีวิตสบาย
พ่อแม่เข้าใจ เราก็รู้ตัวเองว่าอะไรควรไม่ควร ดีก็ทำ ไม่ดีก็ไม่ทำ คือรู้ตัวเองก็ยังใช้ชีวิตในกรอบได้อย่างสบาย คือมันสบายใจกว่าอ่ะ
คือมันดีมากอ่ะ ไม่ใช่แบบ มาห้ามๆๆ เออ อันนั้นห้าม เออ อันนี้ห้าม ห้ามไปยุ่ง ห้ามไปใกล้ บ่นๆๆ บ่นหาหอกไรวะ !
#สังเกตป้ะว่าเป็นแบบนี้ ตอนนี้ก็กำลังเป็นเลย จะห้ามไรนักหนา คือจะไปเที่ยวไง คือไม่ให้ไป ก็เข้าใจนะว่าห่วง ก็ไปกับพี่ชายด้วย ห่วงไรอีกวะ
พอถามว่าถ้าห่วงมาก ไปด้ยกันเลยมั้ย?? ละแม่มไม่ไป ละก็ห้ามไม่ให้ไป คือคุณกูแม่มไม่เข้าใจ ตบะเริ่มจะแตก
ฝากถึงคนที่เลี้ยงลูกนะคะ ในฐานะลูกก็อยากจะบอกว่า เลี้ยงให้มันพอเหมาะพอควร ไม่ใช่เคร่งหรือตึงเกินไป วันไหนมันขาดขึ้นมา จะรู้สึก!