คือเรื่องราวที่คบกันตลอดมา ผู้ชายผิดคำพูดตลอด ทุกครั้งที่ไปกินเหล้าไม่เคยว่า แต่ว่าเค้าผิดคำพูด ละทิ้งความรับผิดชอบเสมอ จนวันนึงเค้าพูดจาหนักแน่นมาก เค้าบอกว่าถ้าผิดเวลาอีกให้โกรธได้เลย แล้วเราก็มีหวัง และแล้ว เค้าก็ผิดคำพูดอีกจนได้ เริ่มปิดบังเรื่องไปกินเหล้า เราบอกแล้วว่า ไปไม่ว่าขอแค่บอกได้มั้ยว่าไปที่ไหนกับใครเพราะถ้าเป็นอะไรขึ้นมาเราจะได้รู้ว่าเค้าอยู่ที่ไหน หรือที่เรียกว่าเป็นห่วงนั่นเอง เราไม่จุกจิกนะ เราไม่เคยขอเรียกร้องอะไร เราขอแค่เค้าไม่โกหกบอกตรงๆ ไม่ผิดคำพูดแค่นั้นเอง เราคอยช่วยเหลือเค้าตลอด เค้าลำบากเราช่วยเค้าตลอดทั้งๆที่เราเองก็ไม่มี แต่เค้าไม่เคยเห็นค่าเราเลย ทำให้เราเสียใจ สิ่งที่มอบให้มีแต่น้ำตา เราดีไม่พอหรอ ? ช่วยคอมเม้นด้วยนะคะ TT