เราทำผิดมากไหม เราสับสน เราไม่รู้จะทำยังไงดี เราอยากขอโทษ

ก่อนอื่นเราต้องขอสวัสดีทุกคนเลยนะ ต้องบอกก่อนเลยว่า เราพิมพ์มาครุ้งนึงแล้วเว้ยในโทรศัพท์อะแต่ดันกดผิดลบหมดเลย อ้ากส์ กกกกกกก
ไม่เป็นไรวันนี้เราเลยมาพิมพ์ใหม่ ก่อนอื่นบอกก่อนนะอันนี้เป็นเรื่องของเราจริงและเราก็มีตัวตน ม่ายยยมโน อะเริ่มมม เราขอใช้ชื่อสมมุติว่า เบลละกันนะ เราเป็นตุ๊ดเว้ย แต่ตอนนี้คือ ผมยาวแต่วตัวทุกอย่างเป็นผู้หญิงแล้วอะ คืออยากเป็นผู้หญิงนั่นแหละ เราเรียนคณะที่ผู้ชายเรียนมากที่สุด และเป็นคณะที่ตุ๊ดน้อยที่สุด  เข้าเรื่องเลยละกัน คือเราไม่ใช่คนสวยหรอก เรื่องความรักก็พอมีบ้างตามประสาตุ๊ดนิสัยผุ้ชาย ทำไมถึงพูดงั้น 555 เราชอบดูบอล ตีดอท เวลาใครเเซวตุ๊ดส่วนมากจะแบบอาย แต่เราาา ด่ากลับ 555 นี่แหละนิสัยเรา คือนิสัยผู้ชายมากแต่เราอยากเป็นผู้หญิงไง กลับมาที่เรื่องความรัก เราก็มีบ้างแบบคุยไลน์ แชทงี้ แต่ก็ไม่เคยหรอกนะที่จะ แกไปดูหนังกัน จับมือกัน แบบนี้ไม่เคยเลยยยย ตอนม.ปลายอะ ก็แบบเคยรู้สึกดีกับผู้ชายคนนึงนะแต่ไม่ได้ชอบเออน่ารักดี แต่สุดท้ายจบม. 6 เราก็ไม่ได้เจอกันพอเจออีกทีก็เฉยๆ นะเพราะไม่ได้ชอบเลยความรู้สึกบอก ต่อนะ พอเราจบม.6 เราก็สอบติด เราก็รอ 6 เดือนเพราะช่วงนั้น อาเซียนร่วมใจ อาเซียนเรามาร่วมใจ 555 ลืมบอกไปเราเป็นคนตลกแต่เวลาจริงจังกับอะไรคือจะเปลี่ยนเป็นอีกคนเลย อ่อลืมบอกสเปคเราอะ ชอบผู้ชายย (กุยังชอบผู้ชายอยู่นะไม่เบี้ยน 555) ผิวคล้ำ สูงกว่าเรา (เพราะเราสูง 172) เป็นคนตัลลโหลกก 5555 แต่ความจริงก็ชอบแว่นตี๋ๆนะ (นอกเรื่องงง 555) อะต่อ ในระหว่าง 6 เดือนอะที่รอเรียนช้ะ เราก็มีรุ่นพี่คุยบ้างไรบ้าง แต่สุดท้ายเราไม่ชอบอะ คือไม่ใช่สเปคเรา (อันนี้ไม่ตอนะคือไม่ได้สวย แต่กุเลือก 555) พอเปิดเทอมอ่อยังลืมเกือบเปิดเทอมสิ ก็เป็นค่ายติวให้น้องให้นี่แหละเเละเราก็ส่งไปและติด เราก็ไปเข้าค่าย วันแรกก็ไม่มีไรแนะนำตัว เออลืมบอกเรานั่งหลังสุด ย้ายที่นั่งก็ไม่ได้ เซ็งเป็ดเซ็งไก่มากเซ็งยีราฟมากเลยฮะ 555 พอวันที่สามมั้งเออก็มีการเปลี่ยนที่นั่ง เล่นเกมส์ตอนติวจบ มีเกมนึงแกรรร ที่มันจะเป็นช่องว่างแล้วให้ไปหาคนมานั่ง เราก็เล่นไปสักพักช้ะะ ก็มีผู้ชายคู่นึง วิ่งมาดึงเราไป แล้วคนก็กรี๊ด เราก็กรี๊ดนะแต่ในใจ 5555 พอนั่งลงไปหันซ้ายแกรรรรร สเปคมากกกกผิวคล้ำ สูง มุขแป้กก (มันหันมาเล่นมุกกับเราอะ) แต่เขาไม่หล่อนะคือเราชอบคนหล่อที่คารมมากกว่าที่ใบหน้า 555  หลังจากวันนั้นก็มีการสร้างกรุ๊ปห้องในใลน์ ห้องเราก้รู้จักกันมากขึ้น อ่อแล้วไม่ต้องถามนะว่าทำไมเธอไม่เห็นเขาตอนรายงานตัวหรอ เห็นค่ะลูก แต่นี่นั่งหลังสุดก็เม้ามอยกับชะนีน้อยหอยสังข์อยู่ไม่ค่อยสนใจ ตอนนั้นคิดว่าเออกุมีเพื่อนแล้วว 555 อะต่อจากนั้นเราก็เรื่มได้คุยกับเขามากขึ้น อ่อนามสมมุติคิดแปป อาทละกัน 555 หลังจบค่ายเรากับอาทก็คุยไลน์กันมาตลอด เราไม่รู้นะว่าอาทแบบคิดไงแต่เราอะชอบมากกก 55พอจบค่ายติวใช่ป่าวก็ถึงวันที่พี่นัดไปเลี้ยงเราก็ไลน์กับอาทเหมือนเดิม มาเจอกันออกมาพร้อมกัน แล้วก็ไม่เจอเพื่อนอีกกลุ่มตอนขึ้นรถกระป๋อง เรานั่งติดตรงหัวรถอะตรงคนขับหันหลังให้อาทนั่ง(ั่งซ้ายเรา แล้วรถกระป๋องมันแคบขาเรากับอาทก็คือจะเกี่ยวกันคือไงอะ ทับกันอะ เออ พอนั่งไปสักพัก อาทก็ถาม เออเบล ทำไมแกหน้าเหมือนผู้หญิงจังอะ เราก็ตอบ ก็หน้างี้ตั้งแต่เด็กป่ะ ขณะเดียวกันอีเพื่อนก็แซว อาทก็ยิ้มมันถามต่อ แล้วทำไมขาไม่มีขนอะ ทำไมขาขาวเหืมือนผู้หญิง (อยากตอบอ้าวก็กุเป็นตุ๊ด แต่ไม่ดีกว่าเด้วเสียภาพพจน์นางงาม 555) เราก็เลยตอบว่า ก็มีนะแต่ไม่เยอะ คือขาเราทับกับอาทช้ะ คืออาทขนเยอะมากแบบจักจี้ มันก็เอาขามาถูขาเรา เราก็เขยิบหนี อายด้วย เพื่อนยิ้มก็แซว ตลอดทางงงง จนไปถึงร้าน ก็ไปกินอาหารก็มีป้อนผลไม้งี้ไรบ้างมันก็จะชอบมาเเซวเรา มาแกล้งเป็นธรรมดา มั้งงงง จนก่อนจะเปิดเทอมก็มีวันที่เราไปทำธุระที่มอคือจำไม่ได้ว่าอะไร แล้วอาทก็เดินมาส่งกลับเพื่อนอีกคน ก็ตอนรอรถมาอยํ่ๆอาทก็พูดว่า เออเรามีไรจะปรึกษา เราก็ ว่ามีไรอ่อ มันบอกเนี่ยเราชอบผู้หญิงคนนึง น่ารักมากกก เราตามจีบมา จะ 2 อาทิตย์แล้วเนี่ย แล้วเขาก็เอารูปคนนั้นให้เราดู เราก็ อ่อน่ารักดีแก (แต่ในใจ อยากร้องไห้ตรงนั้น มาก แบบพูดอะไรไม่ออก จุก แต่ร้องไห้ไม่ได้) แล้วรถก็มา เราก้บอกอ่อ มีไรเด้วเราถึงบ้านเด้วไลน์ไปนะ พอขึ้นรถ เราก็หันมามองอาทก็ยกมือบ๊ายบายย แต่เราแบบไม่มองนานอะ หันกลับมาพอรถเลยอาทไปน้ำตานี่ไหลเลยยย แบบมันรู้สึกเจ็บแบบ บอกไม่ถูกอะ ตั้งแต่นั้นจนถึงบ้านน้ำตาซึมตลอดทางจะร้องดังก็ไม่ได้เด้วเขาหาว่าบ้า (ไม่ตลกกก) พอถึงห้องร้องหนักมากเลยดังมาก จนมาอ่านไลน์อาทก็ทักมา  นี่ไงคนนี้ เราก็ อ่อน่ารักดี แล้วอาทก็ถามว่า เราบอกว่าเราชอบเขาไปอะ แต่เขาบอกว่า เราไม่ใช่สเปคเขา เขาชอบคนขาว แต่เราดำ  เราก็คิดในใจ กุนี่ไงชอบมืงงงงง อิบ้าา แต่พิมพ์ไม่ได้ เราก็บอกโหยแกกรรนึกว่าเรื่องอะไร ง่ายมากก อาทก็บอกเราจะเลิกจีบดีไหมอะ กลัวเขาเบื่อ กลัวเขารำคานเรา กลัวเขาเกลียดเรา เราก็ตอบ เห้ยย อย่าท้อดิ แกอารมณ์ดี ลูกตื้อเท่านั้นที่ครองโลก เด้วเค้าช่วย แล้วอาทก็ส่งรูปคนนั้นพร้อมแฟนเก่ามา( เรายอมรับว่าแฟนแต่ละคนของคนที่อาทชอบหล่อ ขาว หน้าตาดี เอาจริงๆอาทเทียบไม่ได้เลยนะ ) เราก็บอกอย่าคิดมากแกอะ ชอบคิดมาก เด้วเค้าช่วย ง่ายมากเลยย จากวั้นนั้นเป้นต้นมาเราก็คุยไลน์สอนวิธีตื้อ บางวันอาทก็ส่งสติดเกอร์ร้องไห้มา ว่าเขาบอกรำคานบ้างล่ะ ไม่ชอบเป็นเพื่อนกันบ้างดีแล้วล่ะ งี้มาตลอด จนเปิดเทอมเทอม 1 เราก็ยังคงช่วยมาตลอดเเม้ว่าเราจะเจ็บมาก เหมือนที่ไม่เคยเจ็บมาก่อน อาทเคยมาปรึกษาเรานะว่าอยากขาวช่วยเค้าหน่อย เราก็บอกแกก็ทาครีมกันแดดดิ กินกลูต้า มันก็บอกว่า เราไม่เคยกินอะ เราก็เลยบอกอ่อเค้ากินอยู่เด้วไปซื้อให้นะ เราก็ทำทุกอย่างให้อาท ทั้งซื้อยากลูต้า บอกวิธีชนะใจคนนั้น ทุกอย่างทุกวิธีแต่ทุกครั้งทุกวินาทีเราเจ็บแต่เราพูดไม่ได้เว้ย มันบอกไม่ถูกจริงๆ เคยถามตัวเองทำไมต้องทำขนาดนี้ แล้วทำไปเราได้อะไรกลับมา ความรักหรอ ก็ไม่ใช่สิ่งที่พบอย่างเดียวคือน้ำตาที่ได้กลับมา จนวันนึงอาทก็ไลน์มาบอกว่าคนนั้นลองยอมคบด้วยแล้วว จากวันนั้นไลน์เรากับอาทก็เงียบลง จนกลายเป็นเหมือนคนไม่รู้จักกัน เราเคยเจออาทอยู่กับคนนั้นอาทก็จะไม่ทักเรา เดินผ่านเราเหมือนเราไม่มีตัวตน แต่ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นจะมียิ้มบ้างไรบ้าง เรา กลายเป็นเหมือนอากาศที่ล่องลอยไป ไกลออกไป (ร้องไห้ละเนี่ย แม่มมเอ้ยย) จนผ่านมาปีกว่า อ่อบอกก่อน เราก็ชอบไปเดินดูอย่างอาทเรียนตรงนี้ก็จะชอบจะไปแอบดู เรามีความสุขนะแต่เหมือนสุขไปทุกข์ไป สุดท้ายเราก็เหมือนตายจากกัน ทั้งๆที่เราก็ไม่รู้ว่าสาเหตุใดเหมือนกัน เราเคยทักไปนะแต่อาทก็อ่านไม่ตอบ จน......
      
       ...... มาวันนึง เราได้มาทำค่ายค่ายนึง เราก็ได้เจอเพื่อนมากมาย ค่ายก็จะนัดทุกอาทิตย์นะ มีวันนึง เรามีคลาสที่ต้องรอเรียน เออลืมบอกช่วงนั้นเราขับรถไปกลับมหาลัย เลยไปนอนรอเวลาที่หอสมุด พอดูเวลาอีกทีก็จะเรียนแล้ว เราก็รีบลงลิฟต์ เราเดินแบบเร็วอะ แต่ก็สังเกตเห็นว่ามีผู้ชายกลุ่มนึงเดินออกมาตรงทางออกพร้อมกัน และมีคนนึง วิ่งออกมาตัดหน้าเรา เราก็มองหน้า เออคุ้นๆนะ อ่อ คนนี้ที่เคยเป็นน้องค่ายตอนปี 1 กับเราหนิ เราก็ ฮ้ะ มีไรอ่อ เขาก็ จะปายยหนายยย (ทำเสียงกวนนนเรามากก จำได้ว่าเขาเป็นคนขี้เล่นมากก ชอบมาแกล้งเรา แต่ตอนนั้นเราไม่สนใจเลย ) แล้วอยู่ๆ ก็เอามือมาจับมือเรา แล้ววว แบบจริงงอ่อๆๆๆท ำตาหวานนน คือมาแกล้งเราอะ ไอ้กลุ่มเพื่อนเขาก็แบบเรื่มยิ้มและ เราแบบรู้สึกเขินและอายยมาก ย้ำว่า มากกก เลย เอ่อออ แกรร เรามีเรียนเด้วไปก่อน พอเราจะเดินก็มาขวางทางเราอีก คือกวนเรานี่แหละ เราก็เลย ไอ้นี่หนื แล้วก็ออกมาได้ เป็นอย่างงี้เรื่อยมาก แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดไร จนมีวันนึงเรี้ยนแล้วอาจารย์ปล่อยพัก เราก็จะไปซื้อน้ำ อยู่ๆในหัวก็มีภาพผู้ชายคนนี้ขึ้นมา ไม่ทันขาดคำ เดินไปเจอตรงร้านพอดี เขานั่งหันหลังอยู่พอหันมาเจอเราก็วิ่งมาาาหาอีก เราก็ ฮะ ฮะ แกร มีไร (เสี่ยงสั่นมาก ) เขาก็ถามเรา เบลจะไปไหนน เราก็ อ่อเด้วไปซื้อน้ำก่อนนะ พอเราจะเดินก็มาจับมือเราอีก บอกจิง อ่อ ไม่ให้ไป เรา เอ่อออออออออ (ไปไม่ถูก) เพื่อนเราก็มอง เพื่อนเขาที่นั่งด้วยกันตอนแรกก็มองละยิ้ม เรานี่แบบอายมากเลยยย ทำตัวไม่ถูกเลยบอก แกเด้วเราไปก่อนแล้วก็ปล่อยมือออกมาเลย เวลาเจอกันก็เป็นงี้คือจะชอบเดินมาหาเรา มาทัก มาคุย มาจับมือเรา ถามว่าเรารู้สึกยังไงเรารู้สึกดีนะ แต่..... เราทำตัวไม่ถูก อีกอย่างเราลืมบอก เขา หน้าตาคล้ายอาทมาก มากจนอยู่ๆก็ฉุดคิดเรื่องอาทขี้นมา ส่วนสูงเขาสูงกว่านิดหน่อย ผิวคล้ำ อารมณ์ดี ชอบยิ้มแบบไม่ห่วงหล่อ คือสรุปสเปคเรา แต่ทุกครั้งที่เราเจอหน้าเขาอะ เราจะรู้สึกเจ็บ ทั้งๆที่เขาไม่ใช่อาท ทั้งๆที่เขาไม่คยทำให้เราเสียใจเหมือนอาท บางครั้งเราก็คิดนะว่าเราคงคิดไปเองแหละ คนมันก็คล้ายกันมากมาย คงคิดมาก เขาไม่ได้คิดไร ยิ่งเราไม่ใช้ผู้หญิงแท้ ยิ่งเป็นไปไม่ได้ คือในหัวเราคิดเยอะมากในเวลาอันเพียงนิดเดียว จนมาวันนึงที่ทุกอย่างเปลี่ยนไปตลอดกาล ปกติเขาจะมาแค่ตอนประชุมค่ายเสร็จเพื่อรอซ้อมสัน และะมันก็ใกล้ค่ายแล้วเราก็เป็นหนึ่งในเฮด พอเราเดินไปตรงที่สัน เราก็เห็นเขา เขาก็ยิ้มให้เราแล้วก็ยักคิ้ว แต่จู่ๆก็มีเพื่อนผู้หญิงมาถามเรื่องค่ายเกี่ยวกับปัญหาค่ายเพราะไม่กี่วันจะค่ายแล้ว เราก็เลยหันมาคุยกับเพื่อนก่อน แล้วขณะนั้น เขาก็เดินมาพอดี ในขณะที่เราคุยอยู่เขาก็เดินมาแล้วบอกหวัดดี แล้วจับมือเรา เราก็เอ้ยย แกรเเปปนึงเรา เราคุยธุระอยุ่ เขาก็ไม่หยุดพอเราจะหันไปคุยกับเพื่อนเขาก็ เฮ้ยย อะไรอะ โถ่ววว แบบงอแงงง ไม่รู้เรื่อง เราก็แบบในหัวทั้งฝั่งซ้ายฝั่งขวาเราก็เลย เหวี่ยงเขาไป โดยพุดว่า เฮ้ยยยอะไรเนี่ย บอกว่าแปปนึงไง จะคุยงาน อะไรนักหนาาา ห้ะ !!!! แล้วเราก็สะบัดมืดที่เขาจับมือเราอยู่ออกอย่างแรก แบบแรงมากเลยนะ เรายังเจ็บ เขาก็คงจะเจ็บอะ  แต่ เราก็ไม่ได้สนใจเขาเลย หันมาคุยกับเพื่อนผู้หญิงต่อ แต่เราก็ได้ยินเสียงมาว่า โหวววว ขอคุยด้วยหน่อยก็ไม่ได้ แต่เรานาทีนั้นเราไม่สนใจอะเพราะปัญหาค่ายคือเยอะมาก คือปัญหารอบด้านมากกก ก็เลยไม่ได้สนใจเขาเลย อะ อาจจะมองว่าเราเห็นแก่ตัวนะเราก็คงไม่แก้ตัวอะไร..........
          
          ......... พอคุยจบ เราก็หันไปหาเขา เขานิ่งไป อ่อตอนนี้เขาไปยืนรอซ้อมสันละนะ ทีนี้สันเราก็อยากเดินไปขอโทดแต่แบบไม่กล้า ไม่มีช่องไปด้วย มีอยู่จังหวะนึงเพลงสันอะเปลี่ยนที่ยืนเราก็ลองวิ่งไปยืนข้างๆเขาปรากฏเขาหนีเราอะ แบบไม่ยอมยืนกับเราเลย จนจากวันนั้น ถึงวันนี้ เราทักไปเขาก็ไม่อ่าน เจอกันก็ไม่ทัก เราไม่รู้จะทำยังไง เราอาจจะเเบบเลวมากเลยหรอ  หรือต้องทำยังไงดี หรือตอนนั้นที่เขาเข้ามาแบบเราไม่ตั้งตัว หรือ .......เพราะเขาหน้าตาเหมือนอาทหรอ เราเลยรู้สึกไม่กล้าที่จะคุยมากไปกว่านี้ หรือยังไง เราสับสน เราเคยทักไปในแชท จนถึงวันนี้ก็ยังไม่อ่าน เราก็ไม่กล้าทักซ้ำไปกลัวเขาว่า อย่างน้อยคืออยากให้คุยกันแบบเพื่อนก็ยังดีอะ แต่มันก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว เราไม่รู้จะทำไงจริงๆ  อย่างนี้เราก็ไม่อยากเสียผู้ชายที่อารมณ์ดีไปคนนึงหรอกนะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่