สวัสดีคะ อาจจะยาวไปหน่อยแต่ช่วยๆกันอ่านหน่อยนะคะ คืออยากรู้ว่าที่ผ่านมามันคือความรักรึป่าว?
เราคบกับแฟนได้ประมาณปีกว่าๆแล้วคะตอนแรกๆที่คบกันเขาก็เป็นแฟนที่ดีมากนะคอยดูแลเอาใจใส่ตลอดอะไรๆก็เรามาก่อนตลอดง้อเรายอมเราตลอดคืออะไรๆก็ดีก็หวานไปหมด อันนี้ก็พอเข้าใจนะว่าแรกๆก็หวาน ผ่านไปครึ่งปี ก็เริ่มน้อยลงไม่ได้ดีแบบเดิมแต่ยังไม่อะไรมากมายก็ง้อๆงอลๆกันได้ยังไม่ถึงกับเบื่อมากพอๆรู้ว่ายังไงเขาก็ยังรักเราไม่อยากไปจากเรา แต่พอผ่านไปๆจนตอนนี้ปีกว่าๆ ก็จะมาถึงวันนี้คือผ่านอะไรมาเยอะมากทั้งๆเวลาก็ดูเหมือนไม่ค่อยนานแต่รู้สึกผูกพันธ์ เขาเหมือนเป็นทุกอย่างของเรา ตอนนี้คือรักเขามากไม่อยากเลิกกับเขาเลย เขาเป็นคนแรกของเราแล้วเราก็ยังพร้อมให้เขาเป็นคนสุดท้าย อาจจะดูไร้สาระนะแต่แบบคือรักมากผูกพันธ์ไปไหนมาไหนด้วยตลอด ความดีที่เขามีมันก็เยอะมาก ส่วนข้อเสียนะคะ เขาเจ้าอารมณ์มากรุนแรงๆขึ้นทุกวัน เรางี่เง่าใส่ไม่ได้ ขนาดงอลเขาเขายังไม่ง้อเราแล้วแบบขอโทดๆให้หายๆแต่ไม่ได้ง้ออ่ะ ละชอบว่าเรางี่เง่าเอาแต่ใจไร้สาระทั้งที่เขาเป็นมากกว่าเราอีก ทั้งไม่สนใจเอาเหตุผลตัวเองเป็นหลัก ตอนนี้ข้อเสียเขามากกว่าข้อดีแล้วคะ เขาเปลี่ยนไปจากคนเดิมแล้ว แต่ความรู้สึกเราก็ยังเหมือนเดิม แบบตอนนี้คือเราลังเลมากๆในตัวเขาบางทีดูเหมือนเขารักบางทีเหมือนไม่รัก แบบเลิกง่ายๆทะเลาะนิดๆหน่อยๆก็บอกเลิกแล้วสุดท้ายคือเรายอมยอมไม่พอนะต้องง้อเอาอกเอาใจคือรักมากเลยยอมทำ เวลาทะเลาะเวลาหเขาหงุดหงิดโมโหเขาชอบพูดจาแรงๆใส่แรงมากๆจนเราร้องไห้แต่เขาก็ไม่เคยรู้สึกผิดกับคำพูดเขาเลย อย่างเวลาเราร้องไห้หนักๆคือแบบต้องการให้เขาเอาใจให้กำลังใจยอมๆไปคือถ้าร้องหนักนี้อ่อนแอมากแต่กลับตรงข้ามเขาดันว่าเรารับไม่ได้อย่างนั้นอย่างนี้ เห้อออท้อมากคะไม่รู้จริงๆเขารักเรารึป่าว เขาไม่เคยอยู่ตอนเราทุกข์ใจตอนเราร้องไห้เขาอยู่ด้วยไม่ได้สุดท้ายเราต้องหายเอง แต่เขาอยู่กับเราตอนเรามีความสุขตอนที่เขามีความสุดตอนที่เราดีกัน แต่อยู่ตอนที่มันร้ายๆอยู่ด้วยกันไม่ได้ มันใช่รักมั้ยคะ แต่เราอยู่กับเขาได้ตลอดเลยไม่ว่าจะทุกข์สุขมีเราคนเดียว เราคอยช่วยนั้นนี้เขาตลอด ทั้งๆที่เราเป็นผู้หญิงกลับต้องเป็นคนดูแลเขา แต่เราขาดเขาไม่ได้จริงๆคะ เวลาไปนั้นนี้มีแต่เขาที่ไปด้วยละก็มีความสุขมาก เขาชอบบอกว่ามีความสุขมากตอนอยู่กับเรา แต่ตอนทุกข์ละตอนไม่มีความสุขละทำไมเขาอยู่ด้วยไม่ได้ ตกลงยังไง? นี้เขารักเราจริงมั้ย ? เดาใจไม่ออกแล้ววว