คุณเคยรอใครสักคนมั้ย ???
รอเพราะรัก รอเพราะเชื่อใจ เชื่อว่าเขาจะมั่นคงในความรัก แม้จะมีเวลาและระยะทางเป็นอุปสรรคระหว่างเรา รอทั้งที่ไม่รู้ว่าจะต้องรอถึงเมื่อไหร่...
เราเคยรอคนๆนึงหลังจากที่เขาหายไปเดือนกว่า เพราะด้วยคำสัญญาว่าจะรอเขาจนกว่าเขาจะพร้อมสำหรับอนาคตของเรา ในระหว่างที่เขาหายไป เราพยายามติดต่อเขาโทรไป เขาก็ดุกลับมาว่า"โทรมาทำไม ไม่ว่าง" ทักไลน์ ทักแชทไป ก็ไม่ตอบเลยสักประโยค ทั้งๆที่เขากดไลค์ คอมเม้นคนอื่น เขาอัพสเตตัสในอารมณ์คนมีความรักอย่างมีความสุขตลอดเวลาที่หายไป เราเสียใจมากแต่ก็ยังยอมโง่ทนเจ็บอยู่ได้ ผ่านมาหลายสัปดาห์ เราชวนเขาไปดูหนัง เขาตอบกลับมาว่าไม่ไป เรารู้อยู่แล้วล่ะว่าถ้าตอบกลับมาก็คงไม่ไป เราก็ทำตัวปกติ จนมาวันหนึ่ง เราไปเห็นเขากินข้าวกับผู้หญิงอย่างมีความสุข ตอนเขาเห็นเรา เขาก็ลุกแล้วเดินมาหา แต่เราทนอยู่ตรงนั้นไม่ไหว เลยถอยออกมาจากร้าน แล้วเขาก็โทรมาหลายสาย เราตัดสินใจรับสายอย่างมีหวังว่าเขาจะขอโทษหรืออธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ป่าวเลย เขาถามเพียงว่า เป็นอะไร เขาบอกว่าเขารู้ว่าเราเป็นอะไรแต่ในเมื่อเราบอกว่าไม่เป็นอะไร เขาก็จะเชื่อว่าเราไม่เป็นอะไรตามที่เราบอก แล้วเขาก็วางสายไป ในวันนั้นเราเสียใจมากๆ ความรู้สึกทุกอย่างมันอัดแน่นไปหมด เราร้องไห้จนไม่มีน้ำตา เราอยู่กับความเศร้าเกือบ 2 เดือนแล้วเราก็คิดได้ว่าเราควรหยุดโง่ได้แล้ว ที่ผ่านมาเรามัวเสียใจไปเพื่ออะไร เรานั่งทุกข์อยู่คนเดียว เขาไม่เคยรับรู้หรือแยแสซักนิด หมดเวลาที่จะเศร้าแล้วล่ะ แล้วเราก็กลับไปใช้ชีวิตปกติ ทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วเขาก็กลับมา เขามาขอโทษเรา มาทำดีกับเราทุกอย่าง เล่าให้ฟังทุกเรื่อง แม้กระทั่งเรื่องของผู้หญิงทุกคนที่เขาคุยด้วยในช่วงที่เรารักกันดีจนช่วงที่เขาทำเราเสียใจ แต่เราก็บอกเขาไปมันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ไม่อยากกลับไปเสียใจอีก...
เรายอมรับว่ายังรักยังคิดถึงเขาอยู่ และถึงแม้ว่าเขายังโทรมาหา ยังทักแชท ยังเล่านี่นั่นให้เราฟังเหมือนเมื่อก่อน แต่เราก็ไม่เลือกที่จะกลับไปหาเขาอีกแล้ว...
เคยผิดหวังกับการรอคอยใครสักคนมั้ย???????
รอเพราะรัก รอเพราะเชื่อใจ เชื่อว่าเขาจะมั่นคงในความรัก แม้จะมีเวลาและระยะทางเป็นอุปสรรคระหว่างเรา รอทั้งที่ไม่รู้ว่าจะต้องรอถึงเมื่อไหร่...
เราเคยรอคนๆนึงหลังจากที่เขาหายไปเดือนกว่า เพราะด้วยคำสัญญาว่าจะรอเขาจนกว่าเขาจะพร้อมสำหรับอนาคตของเรา ในระหว่างที่เขาหายไป เราพยายามติดต่อเขาโทรไป เขาก็ดุกลับมาว่า"โทรมาทำไม ไม่ว่าง" ทักไลน์ ทักแชทไป ก็ไม่ตอบเลยสักประโยค ทั้งๆที่เขากดไลค์ คอมเม้นคนอื่น เขาอัพสเตตัสในอารมณ์คนมีความรักอย่างมีความสุขตลอดเวลาที่หายไป เราเสียใจมากแต่ก็ยังยอมโง่ทนเจ็บอยู่ได้ ผ่านมาหลายสัปดาห์ เราชวนเขาไปดูหนัง เขาตอบกลับมาว่าไม่ไป เรารู้อยู่แล้วล่ะว่าถ้าตอบกลับมาก็คงไม่ไป เราก็ทำตัวปกติ จนมาวันหนึ่ง เราไปเห็นเขากินข้าวกับผู้หญิงอย่างมีความสุข ตอนเขาเห็นเรา เขาก็ลุกแล้วเดินมาหา แต่เราทนอยู่ตรงนั้นไม่ไหว เลยถอยออกมาจากร้าน แล้วเขาก็โทรมาหลายสาย เราตัดสินใจรับสายอย่างมีหวังว่าเขาจะขอโทษหรืออธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ป่าวเลย เขาถามเพียงว่า เป็นอะไร เขาบอกว่าเขารู้ว่าเราเป็นอะไรแต่ในเมื่อเราบอกว่าไม่เป็นอะไร เขาก็จะเชื่อว่าเราไม่เป็นอะไรตามที่เราบอก แล้วเขาก็วางสายไป ในวันนั้นเราเสียใจมากๆ ความรู้สึกทุกอย่างมันอัดแน่นไปหมด เราร้องไห้จนไม่มีน้ำตา เราอยู่กับความเศร้าเกือบ 2 เดือนแล้วเราก็คิดได้ว่าเราควรหยุดโง่ได้แล้ว ที่ผ่านมาเรามัวเสียใจไปเพื่ออะไร เรานั่งทุกข์อยู่คนเดียว เขาไม่เคยรับรู้หรือแยแสซักนิด หมดเวลาที่จะเศร้าแล้วล่ะ แล้วเราก็กลับไปใช้ชีวิตปกติ ทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วเขาก็กลับมา เขามาขอโทษเรา มาทำดีกับเราทุกอย่าง เล่าให้ฟังทุกเรื่อง แม้กระทั่งเรื่องของผู้หญิงทุกคนที่เขาคุยด้วยในช่วงที่เรารักกันดีจนช่วงที่เขาทำเราเสียใจ แต่เราก็บอกเขาไปมันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ไม่อยากกลับไปเสียใจอีก...
เรายอมรับว่ายังรักยังคิดถึงเขาอยู่ และถึงแม้ว่าเขายังโทรมาหา ยังทักแชท ยังเล่านี่นั่นให้เราฟังเหมือนเมื่อก่อน แต่เราก็ไม่เลือกที่จะกลับไปหาเขาอีกแล้ว...