สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกที่เราตั้งพิมพ์ในมือถือนะคะอาจจะอ่านยากหรือมีปัญหาเรื่องการเว้นวรรคนิดนึง
. . .
เรากับแฟนคบกันมาตอนนี้ 8 เดือนค่ะ ช่วง 7 เดือนกว่าๆที่คบกันเป็นช่วงที่มีปัญหามาก มีเรื่องทะเลาะกันแทบทุกวัน แต่ไม่ใช่ข้ออ้างที่จะนอกใจแฟนค่ะ เรายอมรับเลยว่าผิดมาก
มีวันนึงเราทะเลาะกับแฟนเพราะเขาไปข้างนอกไม่บอก แต่บังเอิญคืนนั้นแฟนของเพื่อนเขาทักมาคุยเราเลยรู้ว่าเขาออกไปข้างนอก เรานอยด์มากเลยบอกเลิก
พอเราบอกเลิกแฟนไปก็อัพสเตตัสในเฟสบุ้คประชดแฟน แล้วพี่ที่เคยคุยเมื่อนานมาแล้วเขาทักมา เราเลยคุยกับพี่เขา(ข้อนี้เราผิดเต็มๆไม่ปฏิเสธค่ะ) พี่เขาก็หยอดมาเยอะเราเลยหยอดกลับไปบ้าง เราเลยแคปที่คุยกับพี่เขาไปเม้าส์กับเพื่อน ประมาณว่าคนนี้ไม่เคยหายไปเลย ประมาณนี้
แต่คืนนั้นเราก็เคลีย์กับแฟนคุยกันเข้าใจเราก็เลิกคุยกับพี่คนนั้นเลย
แต่แฟนเราเห็นแชทที่เราคุยกับเพื่อน เขาเสียใจมากอยากเลิกแต่เราก็ขอโอกาส เขาก็ให้อภัย
แต่เขาเป็นคนจริงจังกับเรื่องนอกใจมาก สภาพจิตใจเขาแย่มาก เขาร้องไห้ต่อหน้าเราเลย ทั้งๆที่ปกติเขาจะร้องไห้ยากมาก
เรารู้สึกผิดมากเลยค่ะ เราไม่เคยชอบคนที่คุยคนนนั้นเลย ไม่น่าไปหยอดไปเล่นด้วยกับเขา เรารู้สึกผิดมาก
. . .
จากตอนแรกเรากับแฟนวางแผนอนาคตกันไว้เยอะมาก เราอยากคบกับเขาไปนานๆ ไม่อยากเริ่มต้นใหม่แล้ว เมื่อก่อนแฟนเราก็คงคิดแบบนี้
แต่ตอนนี้เราคิดว่าเขาคงถอดใจมากแล้ว เราเห็นเขาคุยแชทกับเพื่อนว่าจะปล่อยๆเราเลย เพราะเคยทุ่มเทไปแล้วแต่พังแบบนี้
. . .
เราควรทำยังไงเพื่อให้เขากลับมามั่นใจ และอยากคบกับเราไปนานๆเหมือนเมื่อก่อนคะ
ตอนนี้ความสัมพันธ์ถึงยังคบกันอยู่แต่ก็ค่อนข้างเกร็งๆค่ะ เพราะเขาเองก็คงยังทำใจไม่ได้ที่เราไปคุยกับคนอื่น
. . .
ปล.พิมพ์เรียงเรื่องราวงงๆต้องขออภัยนะคะ เป็นกระทู้แรก จะปรับปรุงการพิมพ์ถ้ามีโอกาสได้ตั้งกระทู้ต่อๆไปค่ะ