นับว่าเป็นเรื่องที่เราชาวพุทธศาสนิกชนที่พอจะรู้ความแล้วว่า อะไรเป็นอะไร นั้นได้แค่ปลงและทำได้แค่เพียงบอกต่อหรือแนะนำคนที่มีความหมายต่อเราให้เค้าทราบว่า แท้จริงแล้วศาสนาพุทธคืออะไร ประโยชน์แท้จริงที่เราจะได้จากการปฏิบัติตามคำสอนขององค์ศาสดานั้นคืออะไร

นับวันพุทธศาสนิกชนนั้นยิ่งห่างไกลจากเรื่องของอริยสัจสี่และก็สะสมเข้าใจผิดเกี่ยวกับพุทธศาสนามากขึ้นเรื่อยๆ นอกเหนือจากความเชื่อผิดๆที่สั่งสมมาเรื่อยๆจนกลายเป็นประเพณีวัฒนธรรมและธรรมเนียมปฏิบัติไปแล้ว ปฏิเสธไม่ได้จริงๆว่าพระและวัดจำนวนมากนั้นก็เป็นส่วนหนึ่งและส่วนสำคัญในการพาคนหลงทางเหมือนกัน

ในปัจจุบันนี้ต้องยอมรับว่าเป็นเรื่องยากไปเสียแล้วในการที่จะแก้ไขเรื่องที่ไม่ถูกต้องเกี่ยวกับ วัด พระ ฆราวาส และความเชื่อที่ผิดๆ ให้กลับมาอยู่ในร่องในรอยตามหลักที่ควรจะเป็น หากจะแก้ไขก็ต้องเรื่มกันที่ตัวพระก่อนเลยซึ่งก็เป็นเรื่องยากเหลือเกินในยุค 2015 ที่บทบาททางโลกของพระนั้นก็เป็นที่ยอมรับ (หรือฆราวาสก็มองว่าไม่อยากยุ่ง) มากขึ้น เช่นพระไปเดินในงาน Motor Show, พระออกไปเล่นน้ำสงกรานต์, พระไปเที่ยวสวนสนุก, พระไปยุ่งเกี่ยวกับการเมือง, etc.

ยังดีที่ประเทศไทยเรายังมีทั้งพระและวัดดีๆหลงเหลืออยู่ พระที่ชี้นำให้คนเดินไปบนทางที่ถูกต้อง (ตามที่องค์ศาสดาได้วางแนวไว้ไม่ใช่ตามที่พระท่านมโนสร้างลัทธิของท่านขึ้นมา) สำหรับผู้ที่ได้เข้ามาสู่หนทางแห่งการดับทุกข์ เห็นแล้วว่าอะไรเป็นอะไร ต้องบอกว่านั้นคือหลุดออกมาจากความหลงผิดความเข้าใจผิดที่เป็นมาตรฐานของศาสนาพุทธในบ้านเราที่เป็นอยู่ตอนนี้

ทั้งพระและคนกลุ่มนี้คือกำลังภาคส่วนที่จะสืบสานวิชาแห่งการพ้นทุกข์ที่พระพุทธเจ้าทรงค้นพบและถ่ายทอดต่อมาจนถึงทุกวันนี้ กลุ่มสุดท้ายแล้วจริงๆ

by ไข่แมว