ตอนนี้มียายคนนึงทป็นใคราทางน่าสงสารมาก
เค้ามานั่งอยู่ริมถนนปากทางเข้าบ้าน หนูจะทำยังไงกับเค้าด
เค้ามาที่บ้านตั้งแต่ตอนเย็น ย่าพิมก็เอาข้าวเอาน้ำไปให้เค้า
เค้าไม่ได้บอกอะไร เค้าไม่ได้ขอไม่ได้รบกวน แต่พิมกลัวเค้าจะถูกรถชน
ตอนพ่อไปรับพิมขากลับสองทุ่มกว่าเค้าหักเลี้ยวเกือบชนยาย
ย่าพิมบอกใหยายไปนั่งกอไผ่ริมน้ำ มันก็เขาในที่บ้าน แต่เค้าไม่ยอมไปไหนเล
พิมจะทำยังไงดี นอนไม่หลับจริงๆค่ะ พิมห่วงเค้า แต่ไม่รู้จะช่วยไงดี
พิมบอกพ่อให้ไปตามตำรวจ เขาไม่ไปเพราะคนบ้าเคยเข้าบ้านตำรวจได้แต่ขี่รถไล่ให้คนบ้าเดินไ
ถ้าตามตำรวจเหมือนเราไล่เขาอีกเขาคงเหนื่อยมาพัก
ป้าพิมบอกเคยเจอเขาที่ อ.บ้านโป่ง จ.ราชบุร
แล้วนี่บ้านพิมห่างหลายสิบกิโล
พิมอยากถามเขาว่าเป็นใครมาจากไหน นั่นนี้ เพราะพิมไม่กล้าคุยกับเค้าตัวต่อตัว เพราะพิมเคยจะโดนคนบ้าตบเพราะไม่มีเหรียญ
พิมเองก็กลัวเผื่อโดนทำร้าย ที่บ้านมีแค่พิมกับย่า ป้า เด็กๆ ไม่มีใครกล้ายุ่งเล
ถ้าพน.เช้าถึงจะมีผช.อยู่บ้าน
แต่ตอนนี้กังวลว่าเค้าจะนอนยังไง อย่างน้อยพิมอยากเอาเสือให้เค้าปูนอนก็ยังดีค่ะ
เราสามารถช่วยคนเร่ร่อนยังไงดีคะ???
เค้ามานั่งอยู่ริมถนนปากทางเข้าบ้าน หนูจะทำยังไงกับเค้าด
เค้ามาที่บ้านตั้งแต่ตอนเย็น ย่าพิมก็เอาข้าวเอาน้ำไปให้เค้า
เค้าไม่ได้บอกอะไร เค้าไม่ได้ขอไม่ได้รบกวน แต่พิมกลัวเค้าจะถูกรถชน
ตอนพ่อไปรับพิมขากลับสองทุ่มกว่าเค้าหักเลี้ยวเกือบชนยาย
ย่าพิมบอกใหยายไปนั่งกอไผ่ริมน้ำ มันก็เขาในที่บ้าน แต่เค้าไม่ยอมไปไหนเล
พิมจะทำยังไงดี นอนไม่หลับจริงๆค่ะ พิมห่วงเค้า แต่ไม่รู้จะช่วยไงดี
พิมบอกพ่อให้ไปตามตำรวจ เขาไม่ไปเพราะคนบ้าเคยเข้าบ้านตำรวจได้แต่ขี่รถไล่ให้คนบ้าเดินไ
ถ้าตามตำรวจเหมือนเราไล่เขาอีกเขาคงเหนื่อยมาพัก
ป้าพิมบอกเคยเจอเขาที่ อ.บ้านโป่ง จ.ราชบุร
แล้วนี่บ้านพิมห่างหลายสิบกิโล
พิมอยากถามเขาว่าเป็นใครมาจากไหน นั่นนี้ เพราะพิมไม่กล้าคุยกับเค้าตัวต่อตัว เพราะพิมเคยจะโดนคนบ้าตบเพราะไม่มีเหรียญ
พิมเองก็กลัวเผื่อโดนทำร้าย ที่บ้านมีแค่พิมกับย่า ป้า เด็กๆ ไม่มีใครกล้ายุ่งเล
ถ้าพน.เช้าถึงจะมีผช.อยู่บ้าน
แต่ตอนนี้กังวลว่าเค้าจะนอนยังไง อย่างน้อยพิมอยากเอาเสือให้เค้าปูนอนก็ยังดีค่ะ