คือมีเพื่อนผชอยู่หนึ่ง เราพึ่งจะรู้จักกันตอนเลือกสาขา (ขอเรียกเพื่อนคนนั้นแทนว่านางนะคะ)นางเป็นเพื่อนสนิทของแฟนเพื่อนเรา นางเป็นคนที่สำอางมากกกกกกกกกกกกก (ผญอย่างเรายังอายเลยค่ะ) หน้านางจะหวานๆ สูงๆ หุ้นดีมาก เป็นคนเงียบนางจะไม่ค่อยพูด(ครั้งแรกที่เราเจออะนะ) แล้วจะว่าเราพูดมาก เราสองคนอยู่ใกล้กันทีไรต้องมีปากเสียง นิดหนึ่ง แต่เราจะชนะตลอดด้วยความที่สะใจมากเวลานางเถียงไม่สู้เรานะนางจะหน้าแดง ถ้ามีเรื่องอะไรเช่นเรื่องงานนางจะโทรมาจิกๆให้เราส่งงานไปให้ดู ทำโน้นนี้นั้นให้จนเราคิดว่า ใช่ธุระไรของกรูปะ?!! แต่ด้วยความที่เราเป็นคนดี//ยิ้มอ่อน เราก็ช่วยนางตลอด เราชอบแกล้งนางโดยส่งติ๊กเกอร์ร้องไห้ไป ซึ้งเราไม่ได้เป็นอะไรนะแต่เราชอบแกล้งนาง55 สะใจดี นางก็จะถามเป็นรัยร้องไห้ทำไม เออคือเราไม่ได้เป็นอะไร นางก็บอกไม่เชื่อ เราก็เลยโกหกไปว่าอกหัก ทั้งที่นั่งยิ้มอยู่หอ 5555 บางครั้งเหมือนนางจะดีกับเรามากเลยนะทำไมเจอหน้ากันทีไรต้องทะเลาะกันไม่เข้าใจ เฮ้อออ มีอยู่ครั้งหนึ่งเราขึ้นลิฟไปเรียนแล้วในลิฟตัวนั้นมีเราและเพื่อนๆที่รู้จักกันเพราะเรียนห้องเดียวกันแบบคนเต็มเลยอะ เราก็กดเปิดให้ทุกคนเข้ามาให้หมด ซึ่งนางเข้ามาก่อนนางไปยื่นอยู่ข้างในสุดเลย เราก็กดปิดลิฟแต่ลิฟมันช้าอะเข้าใจฟิวเราไหม ใครๆก็ต้องรีบขึ้นไปเรียน นางก็พูดออกมาว่า รีบปิดเถอะ จะเปิดรอใครเดี๋ยวก็เข้าเรียนสาย เราก็หันไปมองหน้านางก็เลยพูดขึ้นว่า ก็กำลังจะปิดแต่มันปิดช้า เห็นไหมหละ นางก็ไม่ยอมเรานะคะ ตอกกับมาว่า แก้ตัว เราโมโหมากเลยตอบกับว่า รอผช นางก็พูดมาอีก คิดหละ เราก็ไม่ยอมเลยตอบกลับ แล้วงัยมีปัญาหาหรอ (แบบเพื่อนเต็มลิฟอีสองตัวทะเลาะเรื่งไร้สาระอะแก ซึ่งเราไม่ผิดนะเว้ย ไม่ยอมโวยวาย) นางก็พูดว่าเราบ้าผช ปี๊ดสิคะ ทุกคนเงียบลิฟเปิด ต่างคนต่างรีบเข้าห้องเรียน เราโมโหมาก เราเลยเงียบไม่เถียงไม่อะไรอีก จนหลายวันผ่านมาแบบเจอกันก็ไม่ทักกันเลยนะ เราก็เฉย เหมือนคนไม่รู้จักกันอะแก จนวันหนึ่งนางโทรมา เราก็งงสิคะ เราก็เลยรับโทรสัพ เออมีไร นางบอกถ่ายรูปงานมาดูหน่อยที่อาจารย์ให้ส่งบ่ายนี้ เราก็ด่ากลับไป ด่าร่วนเลยนะ นางก็ไม่กดปิดอะไร เราตอบว่าเออๆเดียวส่งให้ทางแชท จากวันนั้นผ่านไป นางก็ทักแชทมาคุยเรื่องงานบ้างเรื่องไร้สาระ บ้าง และจะถามเรื่องที่เรา(โกหก)อกหัก ก็คุยกันปรกติจนเพื่อนเราถามว่าสนิทกันหรอไหนบอกไม่ชอบหน้ามันงัย ก็ก้บอกมันถามเรื่องงาน การบ้าน ช่วยๆกันไป แล้ววันที่เรียนวิชาเดียวกันก็มาถึง เราก้เดินเข้าห้องมาเรียนตามปรกติ เรามองไปหลังห้องรู้สึกเหมือนมีคนมองเลยมองไปหลังห้อง เอ้านางมองฉันอยู่จากที่เก๊กหน้าขรึมนะ หลุดขำกันเองเลยจ้า 555555 เราสองคนมองหน้ากันแล้วหัวเราะจนเพื่อนเราถามหัวเราะอะไร เราก้ไม่รู้เหมือนกันว่าหัวเราะเรื่องอะไร พอมองหน้านางแค่นั้นก้หัวเราะ นางก้ไม่ต่างจากเรา เราก็ไม่รู้นะว่าทำไมนางชอบว่าเรากัดจิ๊ก เจอหน้านิหาเรื่องคุยหละ โมโหเว้ย อยากจะถามเพื่อนๆว่าเคยมีเพื่อนประเภทนี้ไหม? เพลียกับนางเหลือเกิน.
ใครมีเพื่อนแบบเราบ้าง?? เราเดาอารมณ์นางไม่ถูกเลยบางที ทำงัยดี?