ใครจะไปรู้ว่าคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนเราจะอยู่กับเราได้นานแค่ไหน คบกับเราได้นานแค่ไหน
ฉันเป็นคนหนึ่งคะที่มีแฟน ฉันอายุเพียง15ปี แฟนฉันอายุ19ปี เขากำลังจะไปฝึกทหารในอีก1เดือน
เราสองคนต่างไฝ่ฝันไว้ว่าเราจะคบกันจนแต่งงาน ฉันบอกกับครอบครัวไปว่ากำลังคบกับเขาอยู่ เขาคือคนแรกที่กล้าสารภาพกับครอบครัว เพราะฉันคิดว่าคนนี้คือคนที่จริงจังและจะเป็นคนสุดท้ายของชีวิต เราต่างให้คำสัญญากันว่าจะรอกันและกัน แต่แล้วความฝันนั้นก็พังทลายลง
เราคบกันตั้งแต่วันที่ 30 มีนาคม ตลอดเวลาที่คุยกันเราทั้งสองมีความสุขมาก มีความสุขจนคิดไม่ออกว่าถ้าเราสองคนต้องแยกจากกันตอนที่เขาไปฝึกทหารเราสองคนจะอยู่กันยังไง แต่ในวันที่ 5 เมษายน จู่ๆแฟนเก่าของเขาก็เข้ามาระรานเราทั้งสองคน ตอนนั้นยอมรับเลยคะว่าเราเสียใจจนอยากยอมแพ้ให้แฟนเก่าของเขาและเเล้วเราสองคนก็เลิกกัน แต่เขาขอให้เราเป็นพี่น้องกัน ผ่านไปได้แค่วันสองวันเขาก็กลับมาขอคืนดี ฉันดีใจมากและตอบตกลงไป แต่สุดท้ายผ่านไปได้ไม่กี่ชั่วโมงเขาก็ขอกลับมาเป็นพี่น้องกันอีกครั้ง หลังจากนั้นเราก็คุยกันน้อยลง เขาเย็นชาขึ้นมาก ไม่ทักแชทเหมือนเดิม ไม่ร่าเริงเหมือนเดิม เขาคงลืมความรู้สึกของฉันไปแล้ว แต่อยากจะบอกกับเขาว่าหนูยังรักพี่เสมอแม้พี่จะคิดกับหนูแค่น้องสาว 4ปีนับจากนี้ถ้าพี่ได้ยศกลับมา ถ้าพี่ไม่มีใครหนูอยากกลับไปรักพี่อีกครั้ง หนูไม่สนอดีตว่าพี่เป็นยังไงแต่หนูรักพี่ไปแล้ว ให้ทำยังไงก็ลบพี่ออกจากใจไม่ได้สักที พี่สอนให้หนูรู้ถึงคำว่าทรมานอย่างแท้จริง ถึงพี่จะคบกับหนูเพราะเหตุผลอยากลืมแฟนเก่า อยากมีเพื่อนคุย แต่ใจของหนูรักพี่ไปแล้ว ใจของหนูผูกพันกับพี่ไปแล้ว ถ้าพี่พอจะมีสักเสี้ยววินาทีที่คิดจะรักหนูบ้างหนูจะรอพี่นะ 4ปีไม่นานไปหรอกถ้าหนูจะรอ แต่ถ้าพี่ยังไม่มั่นใจในรักของหนูอีก4ปีหนูจะรอคำตอบของพี่นะ ไม่ว่าคำตอบ4ปีข้างหน้าของพี่จะเป็นเหมือนในวันนี้หรือไม่หนูจะเคารพการตัดสินใจครั้งสุดท้ายของพี่แล้วหนูจะเดินออกไปจากชีวิตพี่เอง หนูจะไปให้ไกลจนพี่มองไม่เห็น เราสองคนจะได้ไม่ต้องอึดอัดกันอีก #ถึงว่าที่นายสิบ