สวัสดีค่ะชาวพันทิป ผิงมีเรื่องที่จะเล่าสู่ทุกคนฟัง
ผิงคบกับแฟนมาตั้งแต่เรียน ม.1 ตอนนั้นแฟนอยู่ ม.6 เราก็ด้วยความเป็นเด็กอยู่ มีคนมารับไปกินข้าว พาไปส่งบ้านทุกวัน เราก็รู้สึกดี พอมาวันนึงเขาก็ขอเราเป็นแฟน เราก็คบเขาตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เขามารับ-มาส่ง ทุกวัน จนเรียนจบ ม.6 เราก็ก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย ส่วน แฟนก็ทำงาน เรากับเขาต่างได้รู้จักคนมากขึ้น ความคิดเห็นก็เริ่มขัดแย้งกันมากขึ้น เขาก็มีคุยกับเพื่อนที่ทำงานบ้าง เราก็คุยกับคนอื่นในโลกโซเชียลบ้าง ช่วง ปี 2 เราทะเลาะกันบ่อยมาก ประกอบกับ ฉันก็มีผู้ชายที่เข้ามาทำดีกับฉัน ใจผู้หญิงเนอะ ก็เริ่มแกว่งบ้าง แล้วพอมาปี 3 เราก็ทะเลาะกันหนักมาก จนในที่สุดก็เลิกกันไป จบความรัก 9 ปี แบบต่างคนก็ต่างเสียใจ หลังจากนั้น ฉันก็คบกับผู้ชายหลายๆคน (แต่ต้องบอกก่อนว่า ฉันไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายแม้กระทั่งแฟนฉันเองก็ตาม เพราะแม่สอนไว้ไม่ให้มีอะไรก่อนแต่งงาน 55555+ อันนี้คงแล้วแต่คนเนอะ) ฉันคบกับผู้ชายมาเรื่อยๆ สักพัก แต่ก็ต้องขอเลิกเพราะไม่อยากทำร้ายใคร เนื่องจากในใจฉันลึกๆแล้วยังคงมีแต่แฟนเก่าเสมอ แฟนเก่าฉันก็ไม่เคยคบกับผู้หญิงคนไหนเลย เราก็เลยกลับมาคบกัน จนฉันทำงานได้ 1 ปี (ฉันทำงานเป็นนักวิทยาศาสตร์ บ.แห่งหนึ่ง) ฉันก็ผ่อนบ้าน 1 หลัง ครอบครัวก็บอกว่า เราควรเลือกความมั่นคงให้ตัวเองนะ เนื่องจากแฟนฉันเป็นจนมาก มีแต่หนี้สิน หนี้สินร่วม 4 แสนบาท เพราะเอาเงินไปให้เพื่อยยืม ด้วยปัญหาเรื่องเงินเราก็ทะเลาะกัน บวกกับที่บ้านก็บอกว่าปีชงกัน (ฉันปีมะเมียแฟนปีชวด) และต้องเลิกกันอีก ครั้งนี้แบบทะเลาะกันหนักมากๆ จนแบบแฟนฉันบอกว่า "เราอย่าเจอหน้ากันอีก" ฉันเสียใจมาก และก็พยายามทำใจ จนทำใจได้ แม่ก็หาผู้ชายที่ดีและเพรียบพร้อมมาให้ แต่ในขณะนั้น แฟนฉันพยายามติดต่อมา "เขาพยายามพูดถึงอดีต ว่าลืมฉันไม่ได้" ในใจลึกๆแล้วฉันก็ลืมเขาไม่ได้เช่นกัน แต่ก็ต้องบอกไปว่า "ออกจากชีวิตฉันซะเถอะ ฉันกำลังจะแต่งงาน" ผู้ชายที่แม่ฉันหาให้ เขามาคุกเข่าขอฉันแต่งงาน วินาทีนั้นเราน่าจะดีใจเนอะ แต่ฉันเสียใจมาก แต่ด้วยความที่แม่เลือกให้ก็ตอบไปว่า "ค่ะ" ทางฝ่ายผู้ชายก็จัดการหาสถานที่แต่งงาน พิมพิ์การ์ด แล้วเขาก็มาขอมีอะไรกับฉัน แต่ความรู้สึกตอนนั้นมันตอบได้หมดเลยว่า ฉันไม่สามารถให้ในสิ่งที่เขาต้องการได้ เพราะมันไม่ได้เกิดจากความรักเลย ฉันเลยตัดสินใจที่จะไม่แต่งงาน และบอกกับแม่ว่า "ฉันจะอยู่กับแฟนเก่าฉัน ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ถ้าแม่ไม่ยอม ชีวิตนี้ฉันจะไม่แต่งงานกับใคร" สุดท้ายแม่ฉันก็ยอม แฟนเก่าฉันก็มากราบขอโทษแม่ฉัน (แฟนเก่าฉัน มีฉันเป็นแฟนคนแรก และคนเดียวมาโดยตลอด เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ)และสัญญาว่าจะดูแลฉันเป็นอย่างดี จนตอนนี้เราก็คบกัน ฉันอยากบอกทุกคนว่า "ความรักเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในการใช้ชีวิตด้วยกัน"
รักแรก....รักสุดท้าย ใครมีรักแรกและรักสุดท้ายดีๆ มาแชร์กันนะค่ะ
ผิงคบกับแฟนมาตั้งแต่เรียน ม.1 ตอนนั้นแฟนอยู่ ม.6 เราก็ด้วยความเป็นเด็กอยู่ มีคนมารับไปกินข้าว พาไปส่งบ้านทุกวัน เราก็รู้สึกดี พอมาวันนึงเขาก็ขอเราเป็นแฟน เราก็คบเขาตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เขามารับ-มาส่ง ทุกวัน จนเรียนจบ ม.6 เราก็ก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย ส่วน แฟนก็ทำงาน เรากับเขาต่างได้รู้จักคนมากขึ้น ความคิดเห็นก็เริ่มขัดแย้งกันมากขึ้น เขาก็มีคุยกับเพื่อนที่ทำงานบ้าง เราก็คุยกับคนอื่นในโลกโซเชียลบ้าง ช่วง ปี 2 เราทะเลาะกันบ่อยมาก ประกอบกับ ฉันก็มีผู้ชายที่เข้ามาทำดีกับฉัน ใจผู้หญิงเนอะ ก็เริ่มแกว่งบ้าง แล้วพอมาปี 3 เราก็ทะเลาะกันหนักมาก จนในที่สุดก็เลิกกันไป จบความรัก 9 ปี แบบต่างคนก็ต่างเสียใจ หลังจากนั้น ฉันก็คบกับผู้ชายหลายๆคน (แต่ต้องบอกก่อนว่า ฉันไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายแม้กระทั่งแฟนฉันเองก็ตาม เพราะแม่สอนไว้ไม่ให้มีอะไรก่อนแต่งงาน 55555+ อันนี้คงแล้วแต่คนเนอะ) ฉันคบกับผู้ชายมาเรื่อยๆ สักพัก แต่ก็ต้องขอเลิกเพราะไม่อยากทำร้ายใคร เนื่องจากในใจฉันลึกๆแล้วยังคงมีแต่แฟนเก่าเสมอ แฟนเก่าฉันก็ไม่เคยคบกับผู้หญิงคนไหนเลย เราก็เลยกลับมาคบกัน จนฉันทำงานได้ 1 ปี (ฉันทำงานเป็นนักวิทยาศาสตร์ บ.แห่งหนึ่ง) ฉันก็ผ่อนบ้าน 1 หลัง ครอบครัวก็บอกว่า เราควรเลือกความมั่นคงให้ตัวเองนะ เนื่องจากแฟนฉันเป็นจนมาก มีแต่หนี้สิน หนี้สินร่วม 4 แสนบาท เพราะเอาเงินไปให้เพื่อยยืม ด้วยปัญหาเรื่องเงินเราก็ทะเลาะกัน บวกกับที่บ้านก็บอกว่าปีชงกัน (ฉันปีมะเมียแฟนปีชวด) และต้องเลิกกันอีก ครั้งนี้แบบทะเลาะกันหนักมากๆ จนแบบแฟนฉันบอกว่า "เราอย่าเจอหน้ากันอีก" ฉันเสียใจมาก และก็พยายามทำใจ จนทำใจได้ แม่ก็หาผู้ชายที่ดีและเพรียบพร้อมมาให้ แต่ในขณะนั้น แฟนฉันพยายามติดต่อมา "เขาพยายามพูดถึงอดีต ว่าลืมฉันไม่ได้" ในใจลึกๆแล้วฉันก็ลืมเขาไม่ได้เช่นกัน แต่ก็ต้องบอกไปว่า "ออกจากชีวิตฉันซะเถอะ ฉันกำลังจะแต่งงาน" ผู้ชายที่แม่ฉันหาให้ เขามาคุกเข่าขอฉันแต่งงาน วินาทีนั้นเราน่าจะดีใจเนอะ แต่ฉันเสียใจมาก แต่ด้วยความที่แม่เลือกให้ก็ตอบไปว่า "ค่ะ" ทางฝ่ายผู้ชายก็จัดการหาสถานที่แต่งงาน พิมพิ์การ์ด แล้วเขาก็มาขอมีอะไรกับฉัน แต่ความรู้สึกตอนนั้นมันตอบได้หมดเลยว่า ฉันไม่สามารถให้ในสิ่งที่เขาต้องการได้ เพราะมันไม่ได้เกิดจากความรักเลย ฉันเลยตัดสินใจที่จะไม่แต่งงาน และบอกกับแม่ว่า "ฉันจะอยู่กับแฟนเก่าฉัน ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ถ้าแม่ไม่ยอม ชีวิตนี้ฉันจะไม่แต่งงานกับใคร" สุดท้ายแม่ฉันก็ยอม แฟนเก่าฉันก็มากราบขอโทษแม่ฉัน (แฟนเก่าฉัน มีฉันเป็นแฟนคนแรก และคนเดียวมาโดยตลอด เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ)และสัญญาว่าจะดูแลฉันเป็นอย่างดี จนตอนนี้เราก็คบกัน ฉันอยากบอกทุกคนว่า "ความรักเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในการใช้ชีวิตด้วยกัน"