ตอนที่ ๑ เสาะแสวงหาที่



บ้าน...คือความฝันที่ทุกคนล้วนปรารถนา ถวิลหา ด้วยคือปัจจัยหนึ่งที่สำคัญสูงสุดสำหรับชีวิตปุถุชน
ทว่าการจะมีบ้านสักหลังนั้นก็จำต้องใช้เวลา ใช้เงิน ใช้ความคิด ทั้งยังต้องใช้ความอดทนและอดออมเท่าทวี
ความหมายของคำว่า "บ้าน" ก็สุดแล้วแต่ละคนจะนิยาม ชมชอบ หรือมีทัศนะความคิดเห็นกันอย่างไร
ซึ่งส่วนตัวข้าพเจ้าแล้วด้วยความที่พื้นเพเป็นคนต่างจังหวัด แต่ด้วยมาร่ำเรียนและทำงานที่กรุงเทพฯ ร่วมยี่สิบกว่าปี
ปัจจุบันจึงอาศัยพักพิงอยู่ในคอนโดเล็กๆ ที่เมืองหลวงในราคาหลักแสนที่ผ่อนหมดไปเมื่อปีที่แล้ว...

ฉะนั้น บ้านหลังแรกของข้าพเจ้านั้น จึงจดจ่อมุ่งหมายกับความคิดว่าจะต้องไปสร้างที่บ้านเกิด ณ ต่างจังหวัด
นั่นเพราะอยากมีพื้นที่ไว้ปลูกผักสวนครัว ปลูกต้นไม้ดอกไม้นานาพันธุ์ และต้องการความสงบงันง่ายงามในบั้นปลาย
รวมทั้งอยากอยู่ใกล้พ่อแม่ ใกล้ผืนแผ่นดินถิ่นเกิดกาย ใกล้ชิดธรรมชาติบ้าง ใกล้ญาติพี่น้อง และใกล้มิตรสหายในวัยเยาว์
ครั้นจะให้ไปซื้อทาวน์เฮาส์ บ้านเดี่ยว หมู่บ้านจัดสรรหรือบ้านโครงการนั้นโครงการนี้ตามที่ผู้หวังดีและรู้จักมักคุ้นแนะนำ
ทว่านั่นไม่ใช่เป้าหมายของการมี "บ้านหลังแรก" สำหรับข้าพเจ้าและคนรัก จึงตัดทิ้งเรื่องหมู่บ้านจัดสรรไปทันที...

แน่นอนว่า...บ้านหลังแรกสำหรับข้าพเจ้ากับแฟนนั้น เราสองคนย่อมต้องปรึกษาพูดคุยกันอย่างแข็งขันและแชร์ความปรารถนาร่วมกัน
ด้วยต้องใช้ชีวิตเคียงข้างกันไปจนแก่ตาย ความคิดและไอเดียหลายอย่างจึงค่อยๆ ฉายในห้วงภวังค์ เริ่มปะติดปะต่อพร้อมกับยิ้มละไม
ว่าต้องการบ้านแบบไหน สร้างกี่ชั้นล่ะ มีกี่ห้องนอนและกี่ห้องน้ำ ไหนจะห้องทำงานและห้องเก็บของอีก
โอ้! แล้วพื้นที่นอกบ้านจะปลูกต้นไม้และดอกไม้ใดบ้าง จัดสวนเยี่ยงไร มุมบ่อน้ำเอาสไตล์ไหนดี รวมทั้งมุมดื่มเหล้าหรือสังสรรค์เล็กๆ
ภาพต่างๆ ของบ้านในห้วงภวังค์พร่างพรายเปล่งประกายประหนึ่งความฝัน ขณะที่ความเป็นจริงยังไม่มีสิ่งใดก่อเกิดขึ้นเลย



อันดับแรก ต้อง "เสาะแสวงหาที่" ก่อน โจทย์เบื้องต้นนี่แหละยากยิ่งนัก ว่าจะหาทำเลที่พอใจและขนาดที่ดินที่พอไหวจากไหนล่ะ--
Search Engine จากกูเกิลก่อนเลย โดนระบุพิกัดหรือจังหวัดที่ต้องการ ดูทั้งเว็บบ้าน เว็บแบงก์ เว็บบอร์ด ฯลฯ สารพัดเว็บ
สอดส่ายหาดูทั้งบ้านพร้อมที่ดิน ที่ดินเปล่า บ้านมือสอง บ้านที่ถูกยึด เมื่อเจอที่พอหยวนๆ แลน่าสนใจก็เซฟ จด แล้วโทรถาม...
หากโทรคุยแล้วสู้ราคาได้ มีโฉนด คนขายพอไว้ใจได้ระดับหนึ่ง ทีนี้ก็จำจรเดินทางไปดูให้เห็นกับตาตัวเอง (สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น)

ในความคิดคร่าวๆ นั้นอยากได้ที่ที่พอไปมาได้สะดวก มีชุมชนเล็กๆ ที่คนไม่พลุกพล่าน และสามารถหาซื้อของกินได้โดยง่าย...
ขณะที่ลึกๆ ก็อยากได้ที่ดินเปล่าๆ แล้วปลูกสร้างบ้านเองมากกว่า เพราะเราสามารถเลือกว่าจะสร้างบ้านแบบใดและสไตล์ไหนได้
ไม่รู้สิ...การได้เห็นบ้านค่อยๆ ก่อเป็นรูปเป็นร่างนั้น มันช่างให้ความรู้สึกอิ่มอก อิ่มเอม อบอุ่น และเอกอุยิ่ง
เสมือนว่ากว่าจะมาเป็น "บ้านหลังนี้" ได้ ย่อมผ่านเวลา ผ่านเหตุการณ์ ผ่านเรื่องราว ผ่านผู้คน กระทั่งผ่านประสบการณ์หลากหลาย
ในอนาคตอาจจะเป็นเรื่องเล่าเล็กๆ ที่ถ่ายทอดโดยคนแก่สองคนซึ่งไม่ค่อยมีความรู้เรื่องการสร้างบ้านเลย

ราวต้นเดือนเมษายน ปี ๒๕๕๗ ข้าพเจ้าได้ไปดูที่ดินประมาณหนึ่งไร่นิดๆ ที่รกชัฏแห่งหนึ่ง (จากที่ตระเวนไปดูมาสองสามที่)
ที่ดินผืนนี้ตั้งอยู่ไม่ไกลจากบ้านพ่อแม่ของข้าพเจ้ามากนัก พลันที่เห็นให้รู้สึกตื่นเต้นและประทับใจอย่างยากอรรถาธิบาย
เมื่อได้พูดคุยกับเจ้าของที่ตัวจริงอย่างไมตรีจิต เราสองคนจึงตกลงและตัดสินใจว่าจะซื้อที่ดินผืนนี้ด้วยเงินสด
แต่ยังก่อน...ตอนนั้นแค่ทำสัญญาซื้อขายที่ดินและวางเงินมัดจำไปบางส่วน พร้อมกับนัดหมายเงินส่วนที่เหลือว่าจะจ่ายให้อีกเมื่อไหร่
ดังนั้น โฉนดฉบับจริงจึงยังไม่ได้ครอบครองหรือเปลี่ยนนาม ได้มาเพียงแผ่นเอกสารสัญญาซื้อขายที่เซ็นรับรู้ร่วมกันเท่านั้น...

ประเดิมรูปแรกด้วยสำเนาโฉนด


รูปจากท้ายซอยย้อนไปต้นซอย


เข้ามาจากต้นซอย ตรงถังขยะสีน้ำเงินไกลๆ...นั่นแหละที่ดิน


มาชมความรกครึ้มที่แลน่าครั่นคร้ามกัน




มีบ้านเดี่ยวหนึ่งหลังตรงข้ามที่ดินกำลังสร้างอยู่ (ซึ่งปัจจุบันสร้างเสร็จแล้ว)




รูปจากอีกกล้อง ที่รกๆ ระดะไปด้วยดงต้นกระถินยักษ์ยืนตะหง่านเยาะหยัน




ปิดท้ายกระทู้ด้วยรูปที่พ่อของข้าพเจ้าไปเริ่มถากถางที่ให้ (โดยข้าพเจ้าจะกล่าวถึงในกระทู้หน้า)





****
วันที่ ๓ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๗ ทำสัญญาซื้อขายที่ดินและจ่ายเงินไปบางส่วนก่อน โดยระหว่างรอเงินส่วนที่เหลือ
ทางผู้ขายใจดีจึงอนุญาตให้ผู้ชื้อสามารถเข้าไปปรับปรุง จัดการ หรือทำอะไรกับที่ดินผืนนี้ได้
วันที่ ๑๑ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๗ พ่อของข้าพเจ้าก็ไปจัดการกับเหล่าต้นกระถินยักษ์ที่ยืนท้าทายทันที
ผู้ชายแก่ๆ คนหนึ่งที่มีบุญคุณกับข้าพเจ้าเหนือคำบรรยายใดๆ ในแหล่งหล้า ซึ่งทำให้ลูกชายคนนี้ได้มีวันนี้....

ตอนที่ ๒ ยังไงๆ มันก็ต้องเป็นของเรา
http://ppantip.com/topic/33486470


แล้วหลังสงกรานต์ - ข้าพเจ้าจะมาบอกเล่าต่อ...แบบค่อยเป็นค่อยไป...พร้อมภาพประกอบทุกตอน
ขอให้ทุกท่านสนุกและมีความสุขในช่วงเทศกาลสงกรานต์กันนะครับ