คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
เหมือนว่า คุณแม่บงการชีวิตแล้วไม่รู้สึกเป็นตัวของตัวเอง ไม่เคยตัดสินใจอะไรเองเลยหรือเปล่าคะ??
หนูเป็นเด็กที่น่ารักและใจดีมากๆ นะคะ ถ้าเป็นเด็กคนอื่น สามารถเลือกที่จะเถึยงพ่อแม่ฉอดๆๆๆๆ
และเลือกที่จะไม่เรียนไปเลย แต่หนูไม่ทำ ไม่ก้าวร้าวแบบนั้น ขอปรบมือให้ค่ะ
การเครียดการกดดันแล้วหนี จากประสบการพี่เองเลยบอกได้ว่าไม่ใช่เรื่องดีค่ะ
เราหนีครั้งนีง เราต้องหนีตลอดชีวิต
โตไปอีกหน่อย ไปเจอสังคมทำงาน เราต้องเจอเหตุการณ์เครียดๆ อีกเยอะ แล้วเราจะหนีทุกครั้งด้วยมั๊ย
เราออกจากงาน เปลี่ยนงาน หนึไม่ไปทำงานด้วยเลยมั๊ย
อดทนแล้วฝ่ามันไปให้ได้นะคะ
ลองทำอะไรที่ไม่เคยทำหรอ อย่างเช่นอะไรบ้างคะ??
หนูเป็นเด็กที่น่ารักและใจดีมากๆ นะคะ ถ้าเป็นเด็กคนอื่น สามารถเลือกที่จะเถึยงพ่อแม่ฉอดๆๆๆๆ
และเลือกที่จะไม่เรียนไปเลย แต่หนูไม่ทำ ไม่ก้าวร้าวแบบนั้น ขอปรบมือให้ค่ะ
การเครียดการกดดันแล้วหนี จากประสบการพี่เองเลยบอกได้ว่าไม่ใช่เรื่องดีค่ะ
เราหนีครั้งนีง เราต้องหนีตลอดชีวิต
โตไปอีกหน่อย ไปเจอสังคมทำงาน เราต้องเจอเหตุการณ์เครียดๆ อีกเยอะ แล้วเราจะหนีทุกครั้งด้วยมั๊ย
เราออกจากงาน เปลี่ยนงาน หนึไม่ไปทำงานด้วยเลยมั๊ย
อดทนแล้วฝ่ามันไปให้ได้นะคะ
ลองทำอะไรที่ไม่เคยทำหรอ อย่างเช่นอะไรบ้างคะ??
แสดงความคิดเห็น
ใครเป็นบ้าง ?
ผมคิดมาตลอดว่าเรียนหนักไปเพื่ออะไร ? คือ ผมเป็นคนที่เรียนค่อนข้างดี. เกรด 3กว่าๆ เกือบ 4. เเต่ตอนผมขึ้นม.ปลาย ผมหนีกลับบ้านอาทิตย์ล้ะ 3-4 ครั้ง(กลับเเต่บ้านนะ ไม่เคยไปที่อื่น) ตอนนั้นผมคิดว่า ชีวิตของผมมันมีเเต่เรียนหรือเปล่า. ตื่น 6 โมงเช้าไปเรียนถึง 4 โมงเย็นเสร็จไปเรียนพิเศษ กลับถึงบ้านดึกๆ. เสาร์อาทิตย์ทำการบ้านเสร็จเรียนต่อกว่าจะกลับหลับเป็นตาย. วนลูปอยู่เเค่นี้. ผมรู้ว่าเรียนมากความรู้จะได้เยอะๆ เเต่มันกลับทำให้ผมเครียดมากกว่าเก่า จนผมทนไม่ได้ ผมเลยหนีกลับบ้าน. ผมไม่เคยกินเหล้า สูบบุหรี่ ไม่เที่ยว. เเต่ผมก็ยังโดนด่าว่าทำไม ถึงไม่เป็นเหมือนคนโน้นคนนี่. เเม่ของผมมักพูดเเบบนี้ตลอด ผมจึงอยากถามเพื่อนๆในพันทิปว่ามีใครเป็นเเบบผมไหม. เเล้วผมควรทำอย่างไรต่อไป เราเรียนหนักไปเพื่ออะไร. ?