แก้ไข
สวัสดีค่ะ จขกท.ขอระบายหน่อยนะคะ
จขกท.อายุ 20 ปี เรารู้สึกขาดความอบอุ่นและโหยหามาก เราโตมาในครอบครัวที่ค่อนข้างไม่มี พ่อทำงานคนเดียว
ตั้งแต่จำความได้ พ่อไม่เคยเอ่ยชมอะไรเมื่อเราทำดี ทำถูก ไม่ว่าจะได้เกรดดีหรืออะไรทั้งนั้น แต่กลับกันเวลาเราทำอะไรแย่รือพลาดเช่นคะแนนตก พับผ้าไม่เรียบร้อย ห้องรก เราจะโดนพ่อด่านานมาก พ่อไม่เคยเป็นกำลังใจอะไรให้เราเลย แม้แต่วันไปสอบมหาลัยก็มาพูดกับเราว่า จะไปสอบได้อะไร หนังสือหนังหาไม่เคยอ่าน ซึ่งเราอ่าน เราทำ เราพยายาม แต่พ่อไม่เห็น พอเราอธิบายก็ว่าเราเถียง
พอเราเครียดเรื่องพ่อมาปรึกษาเเม่ เเม่จะไม่เคยให้คำปรึกษา จะพูดว่า เฮ้อ อย่ามายุ่งกับกรู /หนวกหูน่า/กรูรำคาญ ซึ่งมันทำให้เรารู้สึกแย่.. แย่มากๆ ทุกครั้งที่พ่อทะเลาะกับแม่ แม่จะมาพาลใส่เรา เราทำอะไรไม่ถูกใจแม่จะโวยวายใส่เรา ในทุกครั้งที่ทะเลาะกันแม่จะมีคำหยาบแรงๆตลอด(ปกติบ้านเราพูดกูกับเราค่ะ) จนบางครั้งพูด อีdork อีsad อีนั่นอีนี่ มันคือคำหยาบที่เรามองว่าต่ำมากๆ ด่ากราดใส่เรา
มีพี่ชายที่เอาเปรียบตลอดเวลา จำความได้คือเราเกลียดพี่ชาย ตั้งแต่เด็กคอยแย่งของๆเรา คอยแกล้งเราซึ่งเราแสดงอาการไม่ชอบก็ไม่หยุด พอโตขึ้นจะคอยหาเรื่องมาว่าเราต่อหน้าพ่อ ชอบคิดว่าตัวเองถูกที่สุด บางครั้งด่าเราแต่ตัวเองก็ทำ ชอบทำดีต่อหน้าพ่อ
พ่อแม่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันเพราะความรักนะคะ พ่อทะเลาะกับแม่แทบทุกวัน ทนอยู่รอเรากับพี่เรียนจบ เพราะบ้านนี้บ้านแม่ และพ่อส่งพี่เรียนและค่าใช้จ่ายต่างๆของบ้าน (เราทำงานเลี้ยงตัวเองส่งตัวเองเรียนเอง) เราเริ่มรู้สึกทนไม่ไหวมา 2-3เดือน ทุกๆคำที่แม่ด่าเราคำหยาบๆพวกนั้นยังอยู่ในหัว เราร้องไห้แทบทุกวัน อย่างน้อยเราอยากให้เเม่คุยกับเราดีๆ เราขอร้องเค้า เขาบอกกรูเป็นของกรูงี้เเหละ เราอึดอัดมาก เราทุกข์มาก เรารู้นะคะว่าพวกท่านรักเรา และพ่ออาจเครียดกการหาเงินคนเดียวในบ้านให้ค่าใช้จ่ายในบ้านน้อยทำให้เเม่เครียด (พ่อให้แม่จ่ายกับข้าวเรา4คนเช้ากลางวันเย็นพ่อและพี่จะกินเช้าบางเช้า และบางางวัน พ่อให้ใช้ทั้งบ้าน240บาท)
ขอบคุณที่อ่านนะคะ ขอร้องอย่าด่า ว่าอะไรเราเลย เราแค่อยากระบาย แค่นี้ก็แทบไม่มีกำลังใจแล้วค่ะ ถ้าแท็กผิดต้องขอโทษนะคะ
ทำอะไรไม่เคยถูกใจพ่อ แม่ชอบด่าด้วยคำหยาบคาย เครียดค่ะ
สวัสดีค่ะ จขกท.ขอระบายหน่อยนะคะ
จขกท.อายุ 20 ปี เรารู้สึกขาดความอบอุ่นและโหยหามาก เราโตมาในครอบครัวที่ค่อนข้างไม่มี พ่อทำงานคนเดียว
ตั้งแต่จำความได้ พ่อไม่เคยเอ่ยชมอะไรเมื่อเราทำดี ทำถูก ไม่ว่าจะได้เกรดดีหรืออะไรทั้งนั้น แต่กลับกันเวลาเราทำอะไรแย่รือพลาดเช่นคะแนนตก พับผ้าไม่เรียบร้อย ห้องรก เราจะโดนพ่อด่านานมาก พ่อไม่เคยเป็นกำลังใจอะไรให้เราเลย แม้แต่วันไปสอบมหาลัยก็มาพูดกับเราว่า จะไปสอบได้อะไร หนังสือหนังหาไม่เคยอ่าน ซึ่งเราอ่าน เราทำ เราพยายาม แต่พ่อไม่เห็น พอเราอธิบายก็ว่าเราเถียง
พอเราเครียดเรื่องพ่อมาปรึกษาเเม่ เเม่จะไม่เคยให้คำปรึกษา จะพูดว่า เฮ้อ อย่ามายุ่งกับกรู /หนวกหูน่า/กรูรำคาญ ซึ่งมันทำให้เรารู้สึกแย่.. แย่มากๆ ทุกครั้งที่พ่อทะเลาะกับแม่ แม่จะมาพาลใส่เรา เราทำอะไรไม่ถูกใจแม่จะโวยวายใส่เรา ในทุกครั้งที่ทะเลาะกันแม่จะมีคำหยาบแรงๆตลอด(ปกติบ้านเราพูดกูกับเราค่ะ) จนบางครั้งพูด อีdork อีsad อีนั่นอีนี่ มันคือคำหยาบที่เรามองว่าต่ำมากๆ ด่ากราดใส่เรา
มีพี่ชายที่เอาเปรียบตลอดเวลา จำความได้คือเราเกลียดพี่ชาย ตั้งแต่เด็กคอยแย่งของๆเรา คอยแกล้งเราซึ่งเราแสดงอาการไม่ชอบก็ไม่หยุด พอโตขึ้นจะคอยหาเรื่องมาว่าเราต่อหน้าพ่อ ชอบคิดว่าตัวเองถูกที่สุด บางครั้งด่าเราแต่ตัวเองก็ทำ ชอบทำดีต่อหน้าพ่อ
พ่อแม่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันเพราะความรักนะคะ พ่อทะเลาะกับแม่แทบทุกวัน ทนอยู่รอเรากับพี่เรียนจบ เพราะบ้านนี้บ้านแม่ และพ่อส่งพี่เรียนและค่าใช้จ่ายต่างๆของบ้าน (เราทำงานเลี้ยงตัวเองส่งตัวเองเรียนเอง) เราเริ่มรู้สึกทนไม่ไหวมา 2-3เดือน ทุกๆคำที่แม่ด่าเราคำหยาบๆพวกนั้นยังอยู่ในหัว เราร้องไห้แทบทุกวัน อย่างน้อยเราอยากให้เเม่คุยกับเราดีๆ เราขอร้องเค้า เขาบอกกรูเป็นของกรูงี้เเหละ เราอึดอัดมาก เราทุกข์มาก เรารู้นะคะว่าพวกท่านรักเรา และพ่ออาจเครียดกการหาเงินคนเดียวในบ้านให้ค่าใช้จ่ายในบ้านน้อยทำให้เเม่เครียด (พ่อให้แม่จ่ายกับข้าวเรา4คนเช้ากลางวันเย็นพ่อและพี่จะกินเช้าบางเช้า และบางางวัน พ่อให้ใช้ทั้งบ้าน240บาท)
ขอบคุณที่อ่านนะคะ ขอร้องอย่าด่า ว่าอะไรเราเลย เราแค่อยากระบาย แค่นี้ก็แทบไม่มีกำลังใจแล้วค่ะ ถ้าแท็กผิดต้องขอโทษนะคะ